Γιατί το φαγητό μας πρέπει να διαρκεί τουλάχιστον 20 λεπτά - Τι συμβαίνει όταν τρώμε γρήγορα

Της Βίκυς Κουρλιμπίνη

Μπορείτε να απολαύσετε το φαγητό σας και να φάτε και κάτι πιο παχυντικό — απλώς κάντε το αργά.

Οι ειδικοί συνήθως επικεντρώνονται στο είδος των τροφίμων που μπορείτε να τρώτε για να βελτιώσετε την υγεία σας. Ωστόσο, η ταχύτητα με την οποία καταναλώνετε το φαγητό σας έχει εξίσου μεγάλη σημασία. Το να τρώτε πολύ γρήγορα έχει συνέπειες, καθώς ο εγκέφαλός σας δεν προλαβαίνει να συνειδητοποιήσει πότε έχουμε χορτάσει.

Πόσο γρήγορο είναι "πολύ γρήγορο";

Αν είστε από εκείνους που τελειώνουν το πρωινό, το μεσημεριανό ή το βραδινό τους σε λιγότερο από 20-30 λεπτά, τότε τρώτε πολύ γρήγορα.

"Χρειάζονται περίπου 20 λεπτά για να επικοινωνήσει το στομάχι με τον εγκέφαλο μέσω μιας σειράς ορμονικών σημάτων και να του πει ότι είναι γεμάτο", εξηγεί η Leslie Heinberg, από το Κέντρο Συμπεριφορικής Υγείας της Cleveland Clinic, όπως μεταδίδει σε άρθρο του το Associated Press. "Όταν οι άνθρωποι τρώνε γρήγορα, μπορεί να χάσουν αυτά τα σήματα και είναι πολύ εύκολο να ξεπεράσουν το σημείο κορεσμού".

Γιατί είναι αυτό πρόβλημα;

Όσοι τρώνε γρήγορα τείνουν να καταπίνουν περισσότερο αέρα, λέει η Heinberg, κάτι που μπορεί να προκαλέσει φούσκωμα ή δυσπεψία. Η ανεπαρκής μάσηση μπορεί επίσης να επηρεάσει την πέψη, μειώνοντας την απορρόφηση των θρεπτικών συστατικών από το σώμα. Επιπλέον, κομμάτια τροφής που δεν έχουν μασηθεί καλά μπορεί να κολλήσουν στον οισοφάγο.

Προηγούμενες μελέτες έχουν δείξει ότι όσοι τρώνε γρήγορα διατρέχουν υψηλότερο κίνδυνο παχυσαρκίας, ενώ οι πιο αργοί καταναλωτές έχουν μικρότερη πιθανότητα να είναι υπέρβαροι.

Πώς μπορείτε να τρώτε πιο αργά;

Για αρχή, κλείστε την τηλεόραση και αφήστε το κινητό σας στην άκρη.

"Όταν οι άνθρωποι τρώνε βλέποντας τηλεόραση, τείνουν να συνεχίζουν μέχρι να έρθει ένα διαφημιστικό διάλειμμα ή να τελειώσει η εκπομπή", λέει η Heinberg, προσθέτοντας ότι αυτό τους αποσπά την προσοχή από τα σήματα του σώματος που τους δείχνουν ότι έχουν χορτάσει. "Όταν κάνουμε άλλα πράγματα ενώ τρώμε, τρώμε λιγότερο συνειδητά. Και αυτό συχνά μας οδηγεί στο να καταναλώνουμε περισσότερο φαγητό".

Επισημαίνει επίσης ότι η ταχύτητα με την οποία τρώμε είναι συνήθως μια έμφυτη συνήθεια, αλλά μπορεί να αλλάξει. Προτείνει τεχνικές όπως το να χρησιμοποιείτε το μη κυρίαρχο χέρι σας για να φάτε, να χρησιμοποιείτε ασυνήθιστα μαχαιροπίρουνα όπως τα ξυλάκια φαγητού ή να κάνετε μια σκόπιμη παύση για να πιείτε νερό όταν έχετε φάει το μισό πιάτο σας.

Αν η καθημερινότητά σας είναι γεμάτη και αναγκάζεστε να τρώτε το μεσημεριανό σας σε ένα επαγγελματικό ραντεβού ή να τσιμπολογάτε ενώ κάνετε δουλειές, η Sarah Berry, επικεφαλής επιστήμονας της βρετανικής διατροφικής εταιρείας ZOE, προτείνει να προσπαθείτε, όποτε είναι δυνατόν, να "είστε συνειδητοποιημένοι σχετικά με τη γεύση και την υφή του φαγητού".

"Αν δεν είμαστε πλήρως παρόντες την ώρα που τρώμε, είναι πολύ εύκολο να φάμε πιο γρήγορα και να μην αντιληφθούμε πόσο έχουμε καταναλώσει", λέει η Berry.

Ένας από τους απλούστερους τρόπους να επιβραδύνετε το φαγητό σας είναι να αυξήσετε τον αριθμό των μασήσεων ανά μπουκιά, λέει η Helen McCarthy, κλινική ψυχολόγος της Βρετανικής Ψυχολογικής Εταιρείας. "Αν μασάτε κάθε μπουκιά λίγο περισσότερο, αυτό θα επιβραδύνει την ταχύτητα με την οποία τρώτε", εξηγεί.

Το είδος της τροφής που καταναλώνετε μπορεί επίσης να επηρεάσει τον ρυθμό σας. Είναι πολύ πιο εύκολο να φάτε γρήγορα υπερ-επεξεργασμένα ή έτοιμα φαγητά, επειδή έχουν συνήθως πιο μαλακή υφή.

"Είναι δύσκολο να φάει κανείς λαχανικά και πρωτεΐνες με την ίδια ταχύτητα που καταναλώνει κάτι εξαιρετικά επεξεργασμένο, που απαιτεί λιγότερη μάσηση", επισημαίνει η McCarthy.

Μερικοί από τους ασθενείς της ανέφεραν και ένα απροσδόκητο αποτέλεσμα όταν άρχισαν να τρώνε πιο αργά. Μια γυναίκα, για παράδειγμα, που συνήθιζε να τρώει κάθε βράδυ ένα σακουλάκι πατατάκια, παρατήρησε μια σημαντική αλλαγή. Όταν η McCarthy τής είπε να τρώει κάθε πατατάκι ξεχωριστά και πιο αργά, εκείνη ανέφερε ότι "ήταν σαν να είχε στο στόμα της μια μάζα από χημικά". "Δεν της άρεσαν πλέον τα πατατάκια", λέει η McCarthy.

Πηγή: The Toc