Πόσο επηρεάζουν τα πολλά ή τα λίγα κιλά τη γονιμότητα;

Η παχυσαρκία ενός ζευγαριού και το υπερβολικά χαμηλό σωματικό βάρος της γυναίκας μπορεί να επηρεάσουν αρνητικά την γονιμότητα, δυσκολεύοντας σημαντικά την επίτευξη αλλά και την ολοκλήρωση μιας εγκυμοσύνης.

Επιδημιολογικά δεδομένα δείχνουν ότι περισσότερο από ένα στα δέκα (το 12%) κρούσματα πρωτοπαθούς υπογονιμότητας συνδέονται με το σωματικό βάρος, με την παχυσαρκία να ευθύνεται για τα μισά από αυτά και το παθολογικά χαμηλό βάρος σώματος για τα άλλα μισά, σύμφωνα με την Αμερικανική Εταιρεία Αναπαραγωγικής Ιατρικής (American Society for Reproductive Medicine - ASRM).

Επίσης αρκετές μελέτες έχουν δείξει ότι περισσότερο από το 70% των γυναικών με υπογονιμότητα εξαιτίας παθολογικού σωματικού βάρους, συλλαμβάνουν αυτόματα όταν αυτό διορθωθεί. Μάλιστα η ASRM υπολογίζει πως όταν το σωματικό βάρος της γυναίκας είναι χαμηλότερο από το 95% του ιδανικού γι’ αυτήν ή υψηλότερο από το 120% του ιδανικού, τότε η πρώτη θεραπευτική σύσταση για την υπογονιμότητα πρέπει να είναι η διόρθωσή του.

Όπως αναφέρουν οι ειδικοί, αν και πολλές λιποβαρείς, υπέρβαρες ή παχύσαρκες γυναίκες κατορθώνουν να μείνουν έγκυοι και να αποκτήσουν παιδιά, άλλες δυσκολεύονται. Αυτό οφείλεται κυρίως στα προβλήματα που δημιουργεί το παθολογικό σωματικό βάρος στην ωορρηξία. Είναι καλά τεκμηριωμένο ότι στις λιποβαρείς και στις παχύσαρκες γυναίκες, η έμμηνος ρύση συχνά είναι ακανόνιστη και μερικές φορές διακόπτεται εντελώς. Ωστόσο στις παχύσαρκες η γονιμότητα συχνά είναι μειωμένη και όταν έχουν φυσιολογικό κύκλο και ωορρηξία ενώ μερικές φορές πάσχουν και από υποκείμενο πρόβλημα που μπορεί να επηρεάσει το σωματικό βάρος, όπως κάποια νοσήματα του θυρεοειδή.

Αντίστοιχα στους άνδρες έχει παρατηρηθεί ότι η παχυσαρκία μπορεί να συνδέεται με αλλαγές στα επίπεδα της τεστοστερόνης και άλλων ορμονών που παίζουν σημαντικό ρόλο στην αναπαραγωγή. Επίσης μελέτες έχουν δείξει ότι ο χαμηλός  όγκος σπερματοζωαρίων και η μειωμένη κινητικότητα είναι πιο συχνά ευρήματα στους παχύσαρκους άνδρες.