Όχι αλκοόλ μαζί με αντιβίωση – αλήθεια ή μύθος;

Είναι μια συμβουλή που γνωρίζουμε σχεδόν όλοι και μας την έχει επαναλάβει ο γιατρός, ο φαρμακοποιός ακόμη και γνωστοί μας. Και παρότι είναι τόσο διαδεδομένη, ο παθολόγος Karl Kruszelnicki εξηγεί πως η βάση της είναι στη δεκαετία του 1950 όταν άρχισε να χρησιμοποιείται ευρέως η πενικιλίνη ως θεραπεία για ορισμένες σεξουαλικά μεταδιδόμενες ασθένειες που μάστιζαν την κοινωνία. Αυτό όμως σημαίνει πως όλη αυτή η θεωρία είναι μύθος;

Πρόσφατη έρευνα δείχνει πως μπορεί όντως να είναι απαραίτητη η αποχή από το αλκοόλ όταν κάνει κανείς θεραπεία με αντιβίωση – κυρίως για τα σεξουαλικά μεταδιδόμενα νοσήματα. Οι πιο συνηθισμένες ουσίες που επιλέγονται για τη θεραπεία τους, όπως η μετρονιδαζόλη, η τινιδαζόλη και η σουλφαμεθοξαζόλη/ τριμεθοπρίμη, μπλοκάρουν μια ζωτική διαδικασία για το μεταβολισμό του αλκοόλ και προκαλούν την ταχεία συγκέντρωση αποβλήτων που ονομάζονται ακεταλδεΰδες, οι οποίες ευθύνονται για πολλές από τις δυσάρεστες φυσικές επιπτώσεις του χανγκόβερ: όταν παίρνουμε αυτά τα φάρμακα και πιούμε μπορεί ακόμη και με ένα ποτήρι να νιώσουμε τάση για εμετό και λιποθυμία.

Για σχεδόν όλους τους άλλους τύπους αντιβιοτικών δεν είναι γνωστό αν υπάρχει πρόβλημα με μια μέτρια κατανάλωση αλκοόλ. Αυτό ωστόσο δεν σημαίνει πως είναι καλή ιδέα να πίνουμε όταν παίρνουμε αντιβίωση και το γεγονός ότι πιθανές αρνητικές συνέπειες δεν είναι γνωστές δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν! (Εντάξει, πιθανώς ένα ποτήρι κρασί ή ένα ποτήρι μπύρα αν έχετε βγει έξω δεν θα σας δημιουργήσει πρόβλημα, αλλά το ιδανικό είναι να ακολουθείτε πάντα τις οδηγίες του γιατρού σας.)