Τι είναι η ουρηθρίτιδα και τι την προκαλεί;

Η ουρηθρίτιδα είναι η φλεγμονή και το οίδημα της ουρήθρας και προκαλείται είτε από το γονόκοκκο είτε από άλλους παράγοντες, όπως είναι τα χλαμύδια, το μυκόπλασμα, το ουρεόπλασμα, Ε. coli,  η μονίλια και οι τριχομονάδες.

Άλλα αίτια είναι επίσης:
- Απλός έρπητας
- Σύνδρομο Reiter
- Ο κυτταρομεγαλοϊός
-  Μυκόπλασμα genitalium
- Ουρεόπλασμα urealyticum
- Τριχομονάδα vaginalis
- Ουροπαθογονικό Escherichia coli

Σύμφωνα με το Αμερικανικό Εθνικό Ινστιτούτο Υγείας, ουρηθρίτιδα μπορεί επίσης να προκληθεί από τραυματισμό ή ευαισθησία σε χημικές ουσίες οι οποίες χρησιμοποιούνται στα αντισυλληπτικά ζελέ, σε κρέμες ή αφρούς, καθώς και σε σπερματοκτόνα.

Πρόκειται για το πιο διαδεδομένο σεξουαλικώς μεταδιδόμενο νόσημα, το οποίο μπορεί να εξελιχθεί σε χρόνια γονόρροια με σοβαρές επιπλοκές, αν δεν αντιμετωπιστεί θεραπευτικά, ενώ επηρεάζει τόσο τους άνδρες, όσο και τις γυναίκες.

Το κύριο γενικό σύμπτωμα της ουρηθρίτιδας είναι η δυσκολία και η επώδυνη ούρηση και συνήθως  αντιμετωπίζεται με αντιβιοτικά. Όμως αναλυτικότερα:

Τα συμπτώματα της γονοκοκκικής ουρηθρίτιδας εμφανίζονται στους άνδρες 3 έως 5 ημέρες μετά από τη μόλυνση και περιλαμβάνουν τα εξής:

- Φαγούρα και κάψιμο στην ουρήθρα
- Πόνο κατά την ούρηση
- Πυώδη έκκριση από την ουρήθρα
- Αίμα στα ούρα ή το σπέρμα
- Πόνος  κατά την εκσπερμάτωση

Τα συμπτώματα της γονοκοκκικής ουρηθρίτιδας εμφανίζονται επίσης 3 έως 5 ημέρες μετά από τη μόλυνση στις γυναίκες και περιλαμβάνουν τα εξής:

- Πυώδη και δύσοσμη κολπική έκκριση
- Πόνο και τσούξιμο κατά την ούρηση
- Πυρετός και ρίγη
- Πόνος στο στομάχι
- Κνησμός

Η ουρηθρίτιδα εφόσον δεν αντιμετωπιστεί θεραπευτικά, εξελίσσεται σε χρόνια γονόρροια με επιπλοκές στους άνδρες, όπως γονοκοκκική ουρηθρίτιδα, γονοκοκκική φαρυγγίτιδα, γονοκοκκική αρθρίτιδα, επιδιδυμίτιδα με κίνδυνο στείρωσης, ορχίτιδα, πρωκτίτιδα, μόλυνση του ορθού εντέρου, προστατίτιδα και στις γυναίκες γονοκοκκική ουρηθρίτιδα, γονοκοκκική φαρυγγίτιδα, γονοκοκκική αρθρίτιδα κολπίτιδα, σαλπιγγίτιδα με κίνδυνο στείρωσης, φλεγμονώδη νόσο της πυέλου και πρωκτίτιδα.

Τα πρώτα βήματα της διάγνωσης περιλαμβάνουν την κλινική εξέταση και τη λήψη εκκρίματος από τον κόλπο ή το στόμιο του πέους. Στη συνέχεια γίνονται μικροβιολογικές εξετάσεις και προσδιορίζεται η ευαισθησία του μικροβίου σε αντιβιοτικά. Υπάρχει η πιθανότητα να χρειαστεί κυστεοσκόπηση, αλλά αυτό είναι πιο σπάνιο.

Η θεραπεία της ουρηθρίτιδας περιλαμβάνει φαρμακευτική αγωγή με αντιβιοτικά και αποχή από τη σεξουαλική επαφή.

Η πρόληψη της νόσου γίνεται με τη διατήρηση ασφαλών σεξουαλικών επαφών, την καλή προσωπική υγιεινή και την αποφυγή χημικών ουσιών που μπορεί να ερεθίσουν την ουρήθρα (απορρυπαντικά, σπερματοκτόνα κα).