Η ημέρα που θα "κλείσει" η αξιολόγηση

Του Γ. Αγγέλη

Είναι σύνηθες καλοπροαίρετο ανέκδοτο μεταξύ ορισμένων δημοσιογράφων που παρακολουθούν από κοντά τη διαδικασία των διαπραγματεύσεων της αξιολόγησης, ότι οι ημερομηνίες που αποκλείονται για "κλείσιμο” είναι εκείνες που προαναγγέλλει ο κ. Σταθάκης...

Η συμπαθής φυσιογνωμία και το διαρκές χαμόγελο του Υπ. Οικονομίας εμποδίζει να του αποδώσει κανείς "ευθύνη” για την επίμονη αισιοδοξία του, τουλάχιστον από όσους ξημεροβραδιάζονται στο λόμπι του Hilton παρακολουθώντας τις διαπραγματεύσεις.    

Η αλήθεια, όμως, ταξιδεύει με διαφορετικά "μέσα” από αυτά των καλών προθέσεων. Και εδώ τα "νέα” δεν προϊδεάζουν για συμφωνία πριν από τις 22 Απριλίου όπως προαναγγέλει ο αισιόδοξος Υπουργός και αρμόδια στελέχη του Υπουργείου του. 

Αυτό μπορεί να το "διαβάσει” κανείς στις αγωνιώδεις αρνητικές αναφορές του Υπ. Οικονομικών κ. Τσακαλώτου και άλλων υψηλόβαθμων στελεχών του ΥΠΟΙΚ για το ΔΝΤ και τη στάση του στις διαπραγματεύσεις.

Τι πραγματικά συμβαίνει; 

Τα στοιχεία για το τι ακριβώς συμβαίνει είναι τα ακόλουθα.

Η Κυβέρνηση και κυρίως το επιτελείο του Μεγάρου Μαξίμου, είχε πεισθεί οτι η δημόσια εμπλοκή του προσφυγικού με την αξιολόγηση θα ήταν ενα μέσο που θα διευκόλυνε την αξιολόγηση, αν συνοδευόταν με μία "συνεργασία” στο προσφυγικό. Στην αντίληψη αυτή έχει συμβάλει το ότι η ανά πάση στιγμή δυνατότητα "ανοικτής επικοινωνίας” με την Γερμανίδα καγκελάριο, έχει δημιουργήσει την αίσθηση μιας "οικειότητας” με την οποία η Αθήνα μπορεί να υπερβεί και να παρακάμψει την σταθερότητα της σκληρής στάσης του κ. Σόιμπλε, ο οποίος δεν έχει υποχωρήσει ούτε ενα χιλιοστό από τις αρχικές τουςαπόψεις παρά τις διαστάσεις που έχει πάρει το προσφυγικό πρόβλημα. 

Ταυτόχρονα το ΔΝΤ -ιδιαίτερα μετά την ανανέωση της θητείας της κας Λαγκάρντ- ανεξαρτήτως "προσφυγικού” εξακολουθεί να βάζει την Ευρωζώνη μπροστά στο ανελαστικό δίλημμα της είτε μεγαλύτερης ελάφρυνσης του χρέους, είτε δραματικής προσαρμογής των συντάξεων... 

Ηδη, όπως αποκάλυψε το "Κ” την Πέμπτη, η Έκθεση μη βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους είναι έτοιμη και παραμένει στο συρτάρι μέχρι να θεωρηθεί ότι έχει έρθει η κατάλληλη στιγμή για τη δημοσιοποίησή της. 

Πότε θα είναι αυτή; Πριν από την Εαρινή Σύνοδο του ΔΝΤ ή μετά; Άγνωστο προς το παρόν, αλλά θυμίζουμε οτι την προηγούμενη φορά το ΔΝΤ επέλεξε την δημοσιοποίησή της λίγα 24ωρα πριν από το δημοψήφισμα του "ΟΧΙ”...

Στο μεταξύ ο κ. Σόιμπλε -και σ' αυτό η εξαιρετικά "οικεία” με τον Έλληνα πρωθυπουργό κα Μέρκελ δεν διαφωνεί στο παραμικρό με τον υπερ-υπουργό της- έχει δηλώσει ότι, πρώτον δεν μπορεί να υπάρξει μεγαλύτερη ελάφρυνση στο χρέος εις βάρος των δανειστών και δεύτερον -τελευταία δήλωσή του- δεν βλέπει κανένα λόγο βιασύνης για να ανοίξει η συζήτηση για το χρέος...

Ο συνδυασμός αυτός έχει φέρει σε αμηχανία (ορισμένοι μιλούν για απόγνωση) τον Υπ. Οικονομικών κ. Τσακαλώτο καθώς αντιλαμβάνεται ότι το πακέτο των μέτρων του 3% του ΑΕΠ είναι μία παγίδα την οποία δεν μπορεί πλέον να αποφύγει. 

Και μάλιστα χωρίς καμία εγγύηση οτι μπορεί να πάρει ως αντάλλαγμα (;) την αναδιάρθρωση του χρέους... 

Με άλλα λόγια, όπως λέει η γνωστή ελληνική παροιμία, και κ... και δαρμένος. 

O κ. Τσακαλώτος γνωρίζει ότι παρά την περιρρέουσα φιλολογία για "την συζήτηση για το χρέος που θα ανοίξει στην Εαρινή Σύνοδο του ΔΝΤ” στην Ουάσιγκτον σε τρεις εβδομάδες, κάτι τέτοιο δεν πρόκειται να συμβεί. 

Οι αποφάσεις δεν λαμβάνονται σε τέτοιες συναντήσεις, λαμβάνονται νωρίτερα και εκεί μερικές φορές απλώς "αναφέρονται”. 

Και τέτοιες αποφάσεις μέχρι στιγμής αφενός δεν έχουν παρθεί και αφετέρου οι προϋποθέσεις για κάτι τέτοιο δεν είναι προς το παρόν ούτε εύκολες ούτε προφανείς.

Τι θα συμβεί λοιπόν με την "υπόλοιπη” αξιολόγηση; 

Κάποιοι στις Βρυξέλλες ισχυρίζονται οτι η Αθήνα θα υποχρεωθεί να κινηθεί όπως και στο προσφυγικό θέμα... Με άλλα λόγια στην "ευρωπαϊκή” γραμμή. 

Θα επιχειρηθεί να βρεθεί "λύση” ακόμα και αν αυτή είναι σκληρή και δύσκολη με τα κόκκινα δάνεια, θέμα το οποίο επείγει και πιέζουν γι' αυτό ασφυκτικά τόσο το ΔΝΤ (σ.σ. το "Κ” είχε προειδοποιήσει ότι το ΔΝΤ θα έρθει στηνδιαπραγμάτευση με βασικό θέμα τα "κοκκινα δάνεια” παράλληλα με το ασφαλιστικό) όσο και η ΕΚΤ (αυτή με κάποια ενδιάμεσα ανταλλάγματα, όπως το "waiver”), όπως και με το ασφαλιστικό (παραλλαγή προσαρμογής στο νομοσχέδιο Κατρούγκαλου). Κάπως έτσι θα επιχειρηθεί να αποφευχθεί πρόβλημα στην αποπληρωμή της ΕΚΤ για το ποσό των 2,3 δισ. ευρώ του Ιουλίου. 

Αλλά με το ΔΝΤ να μη βάζει την υπογραφή του. 

Πάμε για "ενδιάμεσες λύσεις”, όπως παρατηρούσε κοινοτικός αξιωματούχος, μέχρι να ξεκαθαρίσει το ευρύτερο τοπίο στην Ευρώπη. 

Και αυτό δεν πάει πιο αργά από τον ερχόμενο Ιούνιο-Ιούλιο. 

Μετά η κατάσταση θα επανέλθει στη γνωστή "λογική” του κ. Σόιμπλε, η οποία επιμένει οτι η Ευρωζώνη είναι πολύ μεγάλη για να παραμένει στα σημερινά της όρια... Και αυτό δεν αφορά μόνο την Ελλάδα. Μια ματιά στο πως έχει "αλλάξει” το χρέος και άλλων χωρών του ευρωπαϊκού Νότου αρκεί για να δει τα όρια της "λογικής” του κ. Σόιμπλε.