Εκεί που αρχίζει η επιστήμη, τελειώνει το... "παραμύθι"

Είκοσι έξι μήνες και δεκαπέντε ημέρες μετά το δυστύχημα στα Τέμπη, δύο πολυσέλιδες εκθέσεις επίσημης πραγματογνωμοσύνης έρχονται να τινάξουν στον αέρα όλα τα υστερόβουλα ψέματα που κατασκευάστηκαν γύρω από την υπόθεση. Το πόρισμα του καθηγητή Χημικού Μηχανικού ΕΜΠ Δ. Καρώνη και εκείνο του καθηγητή Μεταλλειολογίας του ΕΜΠ Πέτρου Τσακιρίδη, αμφότερα παραγγελία του Εφέτη Ανακριτή Σωτήρη Μπακαΐμη, παρουσιάζουν με επιστημονική ακρίβεια ό,τι αρνήθηκαν να δουν επί μήνες η "αγανακτισμένη" αντιπολίτευση, οι επαγγελματίες συνομωσιολόγοι και οι δικαστές των τηλεπαραθύρων. Οι επιστημονικές εκθέσεις και τα πορίσματά τους, δεν είναι "γνώμες", ούτε "θεωρίες". Είναι συμπεράσματα, τεκμηριωμένα με χημικές αναλύσεις, θερμικές δοκιμές και μεταλλογραφικές εξετάσεις. Και αποδομούν, χωρίς περιστροφές, κάθε ευφάνταστη αφήγηση περί εκρήξεων, "εξαερώσεων", ύποπτων φορτίων και λοιπών μπουρδολογιών, που δεν στηρίζονται σε κανένα υπαρκτό στοιχείο. 

Τα δύο (αρτιότατα) τεχνικά πορίσματα, φέρνουν το τέλος μιας ολόκληρης βιομηχανίας μυθευμάτων και εξαφανίζουν τον δύσοσμο βάλτο λάσπης, που κυριαρχούσε στο θέμα, επί 26 και πλέον μήνες. Καμία εκρηκτική ύλη, κανένα χημικό όπλο, καμία "εξαέρωση" και καμία ύποπτη μεταφορά. Στο πόρισμα Καρώνη, η ανάλυση των αποκαϊδιών ανέδειξε παρουσία πολυκυκλικών αρωματικών ενώσεων, απολύτως αναμενόμενων όταν καίγονται πλαστικά και μονωτικά από αυτά που χρησιμοποιούνται σε κάθε καλώδιο ή διακόπτη σε θερμοκρασίες άνω των 500°C, καθώς και ίχνη πολυσιλοξανίων (δηλαδή κατάλοιπων καύσης σιλικονούχων ελαίων). Και όμως, επί εβδομάδες κάποιοι τα εμφάνιζαν περίπου ως "χημική βόμβα NATO”. Στο πόρισμα Τσακιρίδη, η μεταλλουργική ανάλυση των βαγονιών κατέγραψε θερμικές αλλοιώσεις συμβατές με καύση οργανικών υλικών, όχι με έκρηξη (επιβεβαιώνοντας έτσι τον κύριο Καρώνη και πλείστους όσους ειδικούς που μιλούν για καύση και όχι έκρηξη), ούτε με διασπορά τοξικού νέφους από… εξαερωμένα βαγόνια. Καμία ένδειξη, κανένα μόριο, τίποτα που να δικαιολογεί τη φαντασία όσων έστησαν θεωρίες πάνω στα αποκαΐδια. Και τώρα; Τώρα σιωπή – γιατί όταν μιλούν οι επιστήμονες, οι τηλε-εισαγγελείς εξαφανίζονται. 

Τελείωσε, λοιπόν, ο μύθος. Το τρένο δεν κουβαλούσε μυστικά φορτία. Δεν "εξαερώθηκε" τίποτα. Δεν έγινε στρατιωτική επιχείρηση συγκάλυψης. Οι άνθρωποι χάθηκαν εξαιτίας μιας αλυσίδας πολλαπλών ανθρώπινων λαθών (και από πολιτικούς), παραλείψεων και εγκληματικής αδιαφορίας, όχι εξαιτίας κάποιας πολιτικής συνωμοσίας. Αυτή είναι η μόνη αλήθεια και τώρα επιβεβαιώνεται με τον πιο αδιάσειστο τρόπο. 

Το ερώτημα πια είναι τι γίνεται με όλους εκείνους που επένδυσαν πολιτικά, επαγγελματικά και ψυχολογικά στη φαντασίωση του "τρομερού κρατικού εγκλήματος". Ποιοι θα ζητήσουν συγγνώμη για τις δημόσιες κραυγές περί "φλεγόμενων γερανών", "μπαρουτιών", "σκοτεινών μεταφορών" και "τόνους ξυλολίου"; Ποιοι θα αναγνωρίσουν πως λειτούργησαν ως υπονομευτές της αλήθειας και όχι ως υπερασπιστές της δικαιοσύνης; Ποιοι από εκείνους που έστησαν ολόκληρες πολιτικές καριέρες πάνω σε ένα εσκεμμένο ψεύδος θα τολμήσουν να παραδεχτούν πως όχι μόνο δεν προσέφεραν τίποτα στους συγγενείς των θυμάτων, αλλά τους στέρησαν και τη μόνη ουσιαστική παρηγοριά: την αλήθεια που οδηγεί στην δικαίωση; 

Εδώ ακριβώς οριοθετείται και η ευθύνη του κράτους. Όχι να απολογηθεί για τα παραμύθια των άλλων, αλλά να προστατεύσει την κοινή λογική και την επιστήμη από τους λαϊκιστές. Να προασπίσει την ανακριτική διαδικασία και την μνήμη των θυμάτων από εκείνους που επέλεξαν να χτίσουν το δικό τους success story πάνω στους 57 τάφους. Δεν χρειάζονται άλλοι αυτόκλητοι σωτήρες. Απαιτούνται καθαρές απαντήσεις, διαυγείς κουβέντες και κρυστάλλινες αποφάσεις της Δικαιοσύνης. Τίποτε περισσότερο αλλά και τίποτε λιγότερο! Και δεν χρειάζονταν ποτέ, κάτι άλλο… 

Μετά από τα πορίσματα Καρώνη και Τσακιρίδη, δεν υπάρχει πλέον καμία δικαιολογία για σιωπή. Τώρα ο λόγος ανήκει στη Δικαιοσύνη! Και η έρευνα της Εισαγγελίας του Αρείου Πάγου για διασπορά ψευδών ειδήσεων σε βαθμό κακουργήματος,  συνεχίζει να διεξάγεται κανονικότατα. Αμφιβάλω σφόδρα όμως, αν αυτό είναι αρκετό. Χρειάζεται, πριν και πρώτα απ’ όλα, να αναλάβει επιτέλους την ευθύνη της η κοινωνία και να ξεχωρίσει τους πραγματικούς πρεσβευτές της αλήθειας από τους επαγγελματίες της κατασκευασμένης οργής. Θα το κάνει;

Πέτρος Λάζος  
petros.lazos@capital.gr