Του Δημήτρη Παπακωνσταντίνου

Ας ελπίσουμε ότι το προϊόν του συμβιβασμού στον γαλλογερμανικό άξονα στο πρόσωπο της κυρίας Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν δεν θα δικαιώσει τους προβληματισμούς από το έλλειμμα συνεννόησης στους κόλπους της Ε.Ε.

Όπως άλλωστε κάποια στιγμή, πριν την τελική συμβιβαστική πρόταση και ενώ απορρίπτονταν το ένα σενάριο μετά το άλλο, ομολόγησε ο Γάλλος πρόεδρος Μακρόν... για ποια διεύρυνση να μιλήσουμε και ποια αλλαγή συνθηκών αν δεν μπορούμε να συνεννοηθούμε για την επιλογή προέδρου της Κομισιόν. Και όπως συνήθως συμβαίνει όταν υπάρχει κίνδυνος αδιεξόδου, η τελική επιλογή ως προϊόν του... κομπρομί, ήταν ίσως η ασθενέστερη δυνατή...

Μπορεί η κυρία Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν να αποδειχθεί μακροπρόθεσμα επιτυχημένη επικεφαλής της Επιτροπής. Αυτό άλλωστε πρέπει να ελπίζουμε όλοι. Ωστόσο η αλήθεια προς το παρόν είναι ότι στη θέση του κυρίου Γιούνκερ δεν αναλαμβάνει μία ισχυρή προσωπικότητα. Δεν έγινε συνολικά αποδεκτή για τον σεβασμό και την αίγλη που αποπνέει. Έγινε ως το... μη χείρον βέλτιστον. Όπου μη χείρον ήταν το απόλυτο αδιέξοδο. Αυτό το αναφέρω διότι οι προσδοκίες που είχαν καλλιεργηθεί για την ηγεσία μίας Ευρώπης που έχει να προσπεράσει πολύ σημαντικά προβλήματα που απειλούν τη συνοχή και την επιβίωση ιδιαίτερα της Ε.Ε. και επιβάλουν ίσως και την αναδιάρθρωση και εκσυγχρονισμό των ιδρυτικών συμφωνιών της, ασφαλώς "φωτογράφιζαν" για τη θέση του κ. Γιουνκέρ μία ακτινοβολούσα ισχυρή προσωπικότητα.

Μπορεί να είναι αυτή η φράου Ούρσουλα; Μακάρι αλλά προς το παρόν επίφοβο. Όταν γίνεται κουβέντα για προσωπικότητες επιπέδου Τίμερμανς ή Μπαρνιέ ή πολύ περισσότερο της κυρίας Μέρκελ, η συγκεκριμένη συμβιβαστική επιλογή ασφαλώς δεν σκορπά σε πρώτη φάση ενθουσιασμό. Αντιθέτως! Πέραν ίσως των τάξεων των Ευρωσκεπτικιστών. Σε κάθε περίπτωση το αποτέλεσμα του συμβιβασμού είναι η Γερμανίδα υπουργός Άμυνας και πρώην Εργασίας και πριν μερικά χρόνια εκ των πιθανών δυνητικά διαδόχων της κυρίας Μέρκελ στους κόλπους του CDU που ωστόσο έμεινε πίσω στην σχετική κούρσα. Φαντάζομαι ότι θα είναι και θέμα χρόνου η ανάπτυξη "θεωριών συνομωσίας" για τον υπόγειο ρόλο της Γερμανίδας καγκελαρίου.

Αυτά τα ολίγα ως ένας πρώτος προβληματισμός εν θερμώ. Τις επόμενες ημέρες προφανώς θα υπάρξει υλικό προς αξιοποίηση και ανάλυση. Θα δούμε τις κατευθύνσεις. Όμως το πρώτο... άκουσμα αιφνιδιάζει. Βεβαίως υπάρχει και το θέμα Λαγκάρντ στην ΕΚΤ. Θα το δούμε αναλυτικά προσεχώς. Σαφώς και δεν χρειάζεται να παρατηρήσει κανείς ότι... δεν είναι Ντράγκι. Να λοιπόν που το... μακρύ χέρι του ΔΝΤ "αγκαλιάζει" πλέον την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα... Και όλα άρχισαν από εμάς...

dimitris.papakonstantinou@capital.gr