00:01 05/09
Το μεγάλο στοίχημα της φετινής ΔΕΘ
Η φετινή Διεθνής Έκθεση Θεσσαλονίκης σηματοδοτεί μία καινούργια προσέγγιση ως απαραίτητη για τον Κυριάκο Μητσοτάκη.
Αν υπήρχε ο "Νίντζας της Ανταγωνιστικότητας”, προστάτης της Ελεύθερης Αγοράς, τότε θα στριφογύριζε κάθιδρος τη νύχτες μέσα στα ράσα του, αναλογιζόμενος τις Ευρωπαϊκές επιδοτήσεις της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής.
Ως και τα μισά εκ των χρημάτων που μαζεύει η Ευρώπη από τα κράτη, τα μοιράζει μετά μέσω της ΚΑΠ στην αγροτιά της. Η ποσοτική βάση της διανομής αυτών των χρημάτων δεν είναι να υποστηρίζει την παραγωγικότητα ή την καινοτομία ή την καθετοποίηση των αγροτικών μονάδων ή κάτι ανάλογα χρήσιμο. Είναι κάτι σαν αντίστροφος φόρος. Αν έχεις τόσα στρέμματα, θα πάρεις τόσα χρήματα ως αγροτική επιδότηση. Αν έχεις τα διπλάσια, θα πάρεις τα διπλά!
Τα χρήματα αυτά είναι helicopter money, που υποτίθεται ότι επιστρέφει η Ευρωπαϊκή Ένωση στις οικονομίες των κρατών μελών, ώστε να τα γυρίσουν στην κατανάλωση.
Όσο για το ότι αυτά είναι πραγματικά, σήμερα πλέον, λεφτά που έρχονται από την Ευρώπη, αυτό κι αν είναι αερολογία! Δικά μας χρήματα είναι, από τους φόρους μας, που αντί να τα στείλουμε όλα στην ΕΕ, κρατάμε τα μισά και τα μοιράζουμε ως επιδοτήσεις.
Εξίσου αερολογία, όσο το ότι αυτοί που κατονομάζονται ως οι αποδέκτες των παράνομων επιδοτήσεων ήταν οι πραγματικοί αποδέκτες των χρημάτων, και τα έχουν για να τα επιστρέψουν. Αν ισχύουν αυτά που λέγονται για τα ποσοστά μεσιτικών και "λαδιού”, ούτε το 50% δεν θα έχουν πάρει οι μισοί απατεώνες που έβαλαν το ΑΦΜ τους στις αιτήσεις.
Φυσικά, μόνο λογιστικά είναι αυτά λεφτά της Ευρώπης. Στην πραγματικότητα είναι το μισό από το 2% του ΦΠΑ που μαζεύει κάθε κράτος στο όνομα της Ευρώπης, το οποίο και αναδιανείμει εσωτερικά σύμφωνα με τους κανονισμούς της ΕΕ στο όνομα της ΚΑΠ.
Ελληνικά χρήματα είναι το ΚΑΠ σήμερα. Δεν είναι αναδιανομή από άλλες χώρες πλέον, που ίσως ήταν κάποτε πριν δεκαετίες.
Θα θυμάστε οι παλαιότεροι τα πανάκριβα εξελιγμένα τρακτέρ Caterpillar που αγόραζαν οι αγρότες με 8 στρέμματα χωράφι (που ούτε ενός μανάβικου τις πωλήσεις δεν παρήγαγαν ετησίως) και μετά ήρθαν τα Hilux, τα Land Rover, οι Μερτσέντες και τα Cayenne, και εσχάτως τα Raptor με ανοιχτή καρότσα.
Πολλά τα αλογατάκια, πολλά τα ευρώ...
Ουσιαστικά, η Ευρώπη μαζεύει λίγα από πολλούς, και με την ΚΑΠ τα δίνει σε λίγους, για να τα καταναλώσουν σε προϊόντα υψηλού κόστους.
Αυτά τα χρήματα φυσικά δεν ενισχύουν την ανταγωνιστικότητα των ευρωπαϊκών προϊόντων. Απλά κάνουν αρκετούς γύρους μέσα στην οικονομία που να κάνουν ικανό αριθμό ανθρώπων να νιώθουν ότι κάπως κινείται το χρήμα στοχευμένα. Αν πχ έδιναν αυτά τα χρήματα σε συνταξιούχους ή στους οδοκαθαριστές των δήμων, ακριβώς το ίδιο αποτέλεσμα θα είχαν, ή ίσως και καλύτερο, γιατί εκείνοι δεν θα αγόραζαν τρακτέρ να φεύγουν τα χρήματα ως έλλειμμα εμπορικού ισοζυγίου.
Αντίθετα, αν το χρήμα αυτό έμενε άθικτο μέσα στην οικονομία, τα λίγα στους πολλούς, ίσως να δημιουργούσε μεγαλύτερο πλούτο συνολικά. Βέβαια τότε τα χρήματα αυτά από το "ελικόπτερο” δεν θα πήγαιναν σε τρακτέρ, σε επαρχιακά στριπτιτζάδικα "Δε Μπάλκαν Βένους” και σε μπουζουκτσίδικα "Βιετνάμ”.
Επί της ανταγωνιστικότητας τώρα, ο αγρότης που θα πάρει €20.000-€30.000 ευρώ μποναμά για μια αίτηση και μια υπογραφή του, σιγά να μη καθίσει να ασχοληθεί να αυξήσει την παραγωγή από τα λεμόνια του για να "ξεζουμίσει” ένα τριχίλιαρο παραπάνω! Όσα βγάλει έβγαλε! Θα τα πουλήσει όσο μπορεί παραπάνω, ακόμα και αν τα λεμόνια της Αργεντινής είναι στη μισή τιμή από εκείνου. Όσα πουλήσει, πούλησε. Και του χρόνου πάλι άλλα €30.000 ευρώ από το ελικόπτερο. Τεμπελιάς το ανάγνωσμα. Αυτά είναι τα λεφτά από ελικόπτερο, και αυτή είναι η επίδρασή τους στην κατανάλωση και την ανταγωνιστικότητα.
Δείτε τώρα και ένα περίεργο: Κάποια στιγμή έρχονταν χρήματα στην Ελλάδα, και πήγαιναν στους ψαράδες με στόχο να απονηολογήσουν τα ξύλινα καΐκια από αλιευτικά που τα είχαν, και να πάρουν καινούργια μοντέρνα και αποδοτικότερα σκαριά.
Κάποιοι έξυπνοι δικοί μας, που μάλλον δεν τους άρεσε η προοπτική όλα αυτά τα ξύλινα σκαριά να μετατραπούν σε άλλες χρήσεις, όπως τουριστικά ή αναψυχής ή άλλα, είπαν στους ψαράδες ότι επιβάλλεται από την Ευρώπη η καταστροφή αυτών των καϊκιών.
Έτσι τα έσπασαν με μπουλντόζες και χάθηκε αμύθητος παραδοσιακός πλούτος από την κοινωνία, σκαριά που ήταν ειδικά για πλεύση στο Αιγαίο και τις ελληνικές θάλασσες. Έκλεισαν και τα καρνάγια που τα έχτιζαν και τα συντηρούσαν, και σήμερα όλη αυτή η τεχνογνωσία αιώνων χάθηκε, μέσα σε μια μόνο γενιά!
Για μια χούφτα δολάρια (Per un pugno di dollari), που έλεγε και ο αθάνατος Σέρτζιο Λεόνε... από δικά μας λεφτά.
Περίπου τα ίδια που συνέβαιναν στη χώρα μας, από τη δεκαετία του ‘80 που ξεκίνησε η πολιτική της ΚΑΠ, συνέβαιναν σε όλες τις χώρες που ήθελαν να ρίξουν ευρωπαϊκά helicopter money στην οικονομία τους. Το κακό με τα λεφτά-ελικοπτέρου είναι ότι τραβούν τους απατεώνες όπως τραβάει η κοπριά τις μύγες.
Αυτό φυσικά δεν είναι δικαιολογία για τους απατεώνες που με πλαστογραφίες και εκβιασμούς μάζευαν τα helicopter money για την πάρτη τους και τους μεσάζοντες, τους δημόσιους υπαλλήλους του μηχανισμού που φτιάχτηκε για τη διανομή των χρημάτων αυτών (του ΟΠΕΚΕΠΕ), τους πολιτικούς προϊσταμένους του μηχανισμού, και κάθε λογής παράσιτου και μεσιτικού γραφείου που στήθηκε για να ρουφήξει όσα παραπάνω μπορούσε από την κομπίνα αυτή.
Αντίστοιχα φαινόμενα υπάρχουν και στην Ιταλία που τα ελικοπτερικά χρήματα αυτά (πολλά παραπάνω λόγω μεγέθους της χώρας) δρομολογούνταν στους τοπικούς ολιγάρχες ή αρχιμαφιόζους, στη Γερμανία στους αντίστοιχους συνδικαλιστές και κομματάρχες των τοπικών κυβερνήσεων, κλπ κλπ κλπ.
Αυτό που λέω ξεκάθαρα, είναι ότι ρίζα του προβλήματος δεν είναι ούτε ο Χασάπης, ούτε ο Φραπές, ούτε ο Μπάμπης ο Σουγιάς. Αυτοί βρήκαν ευκαιρία και προσκολλήθηκαν στα περιττώματα σαν τις μύγες. Είναι το σύμπτωμα και όχι η αιτία.
Όπως στα προηγούμενα τριάντα χρόνια προσκολλούνταν οι ομόλογοί τους, ο Μανάβης, ο Εσπρέσος και Νώντας ο Φαλτσέτας...
Φυσικά και θα πρέπει όλοι αυτοί να είναι υπόλογοι στη Δικαιοσύνη, και αυτοί και όλο το υποστηρικτικό τους εσωτερικό και εξωτερικό σύστημα, όσο ψηλά και αν φτάνει. Να τιμωρηθούν γιατί παραβίασαν την εμπιστοσύνη της κοινωνίας, ότι μπορούν να μοιράσουν αυτά τα ευρωπαϊκά ελικοπτερικά-χρήματα εκεί που προορίζονταν.
Το πραγματικό πρόβλημα όμως είναι η ίδια η φιλοσοφία της ΚΑΠ. Αυτή η αναδιανομή ευρωπαϊκών χρημάτων από το ελικόπτερο, παρότι προάγει την κατανάλωση, προκαλεί στρεβλώσεις στην αγροτική παραγωγή και δίνει καύσιμη ύλη σε φαινόμενα διαφθοράς και απάτης.
Καλύτερα να μην έχουμε καθόλου ΚΑΠ στην Ευρώπη!
Όπως δεν έχει και ο υπόλοιπος πλανήτης.
Δυο τοις εκατό παίρνει η ΕΕ από τον ΦΠΑ κάθε κράτους ως τώρα, ας παίρνει 1% και ας μην έχουμε ΚΑΠ.
Πιο ανταγωνιστικοί θα γίνουμε έτσι, και κυρίως θα προσφέρουμε λιγότερες ευκαιρίες δραστηριοποίησης για τον Χασάπη, τον Φραπέ και τον Φαλτσέτα μαζί με όλο το σινάφι της δυσωδίας...