Συνεχης ενημερωση
Της Μαριέτας Χριστοπούλου
Στο εργοστάσιο της Μαξίμ-Περσινίδης στις Σέρρες, οι μηχανές έχουν σβήσει εδώ και περίπου 3 μήνες, μετά και την αποχώρηση των τελευταίων απλήρωτων υπαλλήλων του. Εικόνα πολύ διαφορετική από αυτή στις αρχές της δεκαετίας όταν η εταιρεία με εργαζόμενους που έφταναν τους 800 και υπερσύγχρονες εγκαταστάσεις, ευρωπαϊκών προδιαγραφών, αποτελούσε ένα σημαντικό κομμάτι της ζωής των Σερρών αλλά και της επιχειρηματικής ζωής της χώρας.
Το ερώτημα που προκύπτει είναι τι πήγε στραβά και αυτή η ιστορική εταιρεία κατέληξε να εμφανίζει σημαντικές ζημιές που οδήγησαν στο να μην συντάξει και δημοσιεύσει οικονομικά αποτελέσματα εννεαμήνου, αναγκάζοντας τις αρχές να θέσουν τις μετοχές της σε καθεστώς αναστολής διαπραγμάτευσης στο Χ.Α;
Οι επικεφαλής της θεωρούν ότι η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι ήταν η τιμή του πετρελαίου η οποία σημειώνοντας διαρκή άνοδο από το 2006 και φθάνοντας σε τιμές-ρεκόρ το 2008, προκάλεσε αλυσιδωτές αυξήσεις στις τιμές όλων των πρώτων υλών, των μεταφορικών, των υπηρεσιών και κυρίως στο μαζούτ που αποτελεί και την κύρια πηγή ενέργειας της εταιρείας.
Επόμενο χτύπημα, αναπόφευκτο, ήταν η παγκοσμιοποίηση της αγοράς που από πενταετίας είχε καταφέρει να ασκήσει πίεση στη δραστηριότητα της εταιρείας. Ήδη το 2006, η κλωστοϋφαντουργία Μαξίμ-Περτσινίδης, παρουσίαζε κάμψη πωλήσεων και ζημιές, λόγω της ισχυρής ανταγωνιστικής πίεσης που δεχόταν ο κλάδος, κυρίως από χώρες χαμηλούς κόστους, ύστερα από την απελευθέρωση της αγοράς κλωστοϋφαντουργικών προϊόντων που πραγματοποιήθηκε στις αρχές του 2005.
Όπως αναφερόταν στην έκθεση των οικονομικών αποτελεσμάτων του 2006, “η εισαγωγική διείσδυση φθηνών προϊόντων από τα Βαλκάνια, την Τουρκία και τις χώρες της Άπω Ανατολής, όσο και η τάση των μεγάλων βιομηχανιών του κλάδου της ένδυσης και της κλωστοϋφαντουργίας να μεταφέρουν την παραγωγή τους σε άλλες χώρες της Βαλκανικής, για να επωφεληθούν από το φθηνό εργατικό κόστος των εν λόγω χωρών, οδηγεί στην μείωση της εγχώριας παραγωγής κλωστοϋφαντουργικών προϊόντων και ενδυμάτων, και κατ΄ επέκταση στον περιορισμό της ζήτησης για υπηρεσίες βαφής και φινιρίσμαστος”.
Παράλληλα, η εταιρεία δέχτηκε πλήγμα και από τις συναλλαγματικές ισοτιμίες καθώς το 2008 υπήρξε αισθητή μείωση των παραγγελιών που δέχθηκαν οι ελληνικές επιχειρήσεις από πελάτες του εξωτερικού αφού η ενίσχυση του ευρώ έναντι του δολαρίου οδήγησε τους αγοραστές ετοίμων ενδυμάτων σε αγορές της Άπω Ανατολής όπου το κόστος των προϊόντων έγινε πιο προσιτό.
Με τις πωλήσεις να έχουν υποχωρήσει σε αυτά τα πλαίσια κατά 20% το 2008, η παγκόσμια οικονομική κρίση ήταν το τελευταίο και ισχυρότερο χτύπημα για την εταιρεία. Τα αποτελέσματα, εν μέσω συρρίκνωσης των πωλήσεων έως και 40%, όχι μόνο δε μπόρεσαν να βελτιωθούν, αλλά διατηρήθηκαν στο βαθύ κόκκινο.
Έτσι, μέσα σε λίγους μόνο μήνες αυξήθηκαν οι επισφάλειες της εταιρείας, οι τρέχουσες υποχρεώσεις έφτασαν τα 620 χιλ.ευρώ ενώ υπήρξαν αποφάσεις για αναστολή λειτουργίας του βαφείου της αλλά και του εργοστασίου της από τη Νομαρχία. Η εταιρεία, με εφέσεις κατάφερε να παρατείνει αλλά όχι να ματαιώσει το κλείσιμο των εγκαταστάσεων της. Η ένεση ρευστού από τον ιδρυτή Κωνσταντίνο Περτσινίδη, μέσω άτοκου δανείου, έδωσε μια μικρή παράταση μόνο στη δραστηριότητα της εταιρείας.
Το προσωπικό της, περίπου 180 άτομα, προχώρησε σε επίσχεση εργασίας καθώς το σύνολο των ληξιπρόθεσμων οφειλών της εταιρείας προς αυτό ήταν ύψους περίπου 220 χιλ. ευρώ. Οι ακάλυπτες επιταγές ύψους 1 εκατ. ευρώ το α΄ εξάμηνο, επιδείνωσαν την δύσκολη κατάσταση της εταιρείας, ενώ η άρνηση των τραπεζών να προεξοφλούν επιταγές πελατείας και η αύξηση του πλαφόν παρακράτησης που έφτασε το 20% της αξίας τους οδήγησε στην αδυναμία εκπλήρωσης των υποχρεώσεων της. Η τελευταία σανίδα σωτηρίας της για σύναψη δανείου, χάθηκε και αυτή, μετά την άρνηση της πιστώτριας τράπεζας.
Έτσι, μια δυνατή ελληνική επιχείρηση, έφτασε στην παύση διαπραγμάτευσης των μετοχών της. Στα τελευταία αποτελέσματα της, η Μαξίμ Περτσινίδης, είχε παρουσιάσει διευρυμένες ζημιές στα 2,38 εκατ. ευρώ από 2,29 εκατ. ευρώ που ήταν το α΄ εξάμηνο του 2009, ενώ και ο κύκλος εργασιών της υποχώρούσε κατά 28,3% στα 2,86 εκατ. ευρώ από 3,99 εκατ. ευρώ πέρσι.
Το γεγονός ότι τα περιουσιακά στοιχεία της εταιρείας ξεπερνούν τα 20 εκατ. ευρώ ενώ οι συνολικές υποχρεώσεις δε ξεπερνούν τα 5 εκατ. ευρώ, δεν εμπόδισαν την εταιρεία να τονίζει πριν λίγες ημέρες μέσω ανακοίνωσης της ότι “δεν διαφαίνεται καμία λύση τέτοια που μπορεί να δώσει τη δυνατότητα στην εταιρεία να επανέλθει στην ομαλότητα μια και δυνατότητες χρηματοδότησης δεν διαφαίνονται από καμία πλευρά”.
marietta.christopoulou@capital.gr
Στο εργοστάσιο της Μαξίμ-Περσινίδης στις Σέρρες, οι μηχανές έχουν σβήσει εδώ και περίπου 3 μήνες, μετά και την αποχώρηση των τελευταίων απλήρωτων υπαλλήλων του. Εικόνα πολύ διαφορετική από αυτή στις αρχές της δεκαετίας όταν η εταιρεία με εργαζόμενους που έφταναν τους 800 και υπερσύγχρονες εγκαταστάσεις, ευρωπαϊκών προδιαγραφών, αποτελούσε ένα σημαντικό κομμάτι της ζωής των Σερρών αλλά και της επιχειρηματικής ζωής της χώρας.
Το ερώτημα που προκύπτει είναι τι πήγε στραβά και αυτή η ιστορική εταιρεία κατέληξε να εμφανίζει σημαντικές ζημιές που οδήγησαν στο να μην συντάξει και δημοσιεύσει οικονομικά αποτελέσματα εννεαμήνου, αναγκάζοντας τις αρχές να θέσουν τις μετοχές της σε καθεστώς αναστολής διαπραγμάτευσης στο Χ.Α;
Οι επικεφαλής της θεωρούν ότι η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι ήταν η τιμή του πετρελαίου η οποία σημειώνοντας διαρκή άνοδο από το 2006 και φθάνοντας σε τιμές-ρεκόρ το 2008, προκάλεσε αλυσιδωτές αυξήσεις στις τιμές όλων των πρώτων υλών, των μεταφορικών, των υπηρεσιών και κυρίως στο μαζούτ που αποτελεί και την κύρια πηγή ενέργειας της εταιρείας.
Επόμενο χτύπημα, αναπόφευκτο, ήταν η παγκοσμιοποίηση της αγοράς που από πενταετίας είχε καταφέρει να ασκήσει πίεση στη δραστηριότητα της εταιρείας. Ήδη το 2006, η κλωστοϋφαντουργία Μαξίμ-Περτσινίδης, παρουσίαζε κάμψη πωλήσεων και ζημιές, λόγω της ισχυρής ανταγωνιστικής πίεσης που δεχόταν ο κλάδος, κυρίως από χώρες χαμηλούς κόστους, ύστερα από την απελευθέρωση της αγοράς κλωστοϋφαντουργικών προϊόντων που πραγματοποιήθηκε στις αρχές του 2005.
Όπως αναφερόταν στην έκθεση των οικονομικών αποτελεσμάτων του 2006, “η εισαγωγική διείσδυση φθηνών προϊόντων από τα Βαλκάνια, την Τουρκία και τις χώρες της Άπω Ανατολής, όσο και η τάση των μεγάλων βιομηχανιών του κλάδου της ένδυσης και της κλωστοϋφαντουργίας να μεταφέρουν την παραγωγή τους σε άλλες χώρες της Βαλκανικής, για να επωφεληθούν από το φθηνό εργατικό κόστος των εν λόγω χωρών, οδηγεί στην μείωση της εγχώριας παραγωγής κλωστοϋφαντουργικών προϊόντων και ενδυμάτων, και κατ΄ επέκταση στον περιορισμό της ζήτησης για υπηρεσίες βαφής και φινιρίσμαστος”.
Παράλληλα, η εταιρεία δέχτηκε πλήγμα και από τις συναλλαγματικές ισοτιμίες καθώς το 2008 υπήρξε αισθητή μείωση των παραγγελιών που δέχθηκαν οι ελληνικές επιχειρήσεις από πελάτες του εξωτερικού αφού η ενίσχυση του ευρώ έναντι του δολαρίου οδήγησε τους αγοραστές ετοίμων ενδυμάτων σε αγορές της Άπω Ανατολής όπου το κόστος των προϊόντων έγινε πιο προσιτό.
Με τις πωλήσεις να έχουν υποχωρήσει σε αυτά τα πλαίσια κατά 20% το 2008, η παγκόσμια οικονομική κρίση ήταν το τελευταίο και ισχυρότερο χτύπημα για την εταιρεία. Τα αποτελέσματα, εν μέσω συρρίκνωσης των πωλήσεων έως και 40%, όχι μόνο δε μπόρεσαν να βελτιωθούν, αλλά διατηρήθηκαν στο βαθύ κόκκινο.
Έτσι, μέσα σε λίγους μόνο μήνες αυξήθηκαν οι επισφάλειες της εταιρείας, οι τρέχουσες υποχρεώσεις έφτασαν τα 620 χιλ.ευρώ ενώ υπήρξαν αποφάσεις για αναστολή λειτουργίας του βαφείου της αλλά και του εργοστασίου της από τη Νομαρχία. Η εταιρεία, με εφέσεις κατάφερε να παρατείνει αλλά όχι να ματαιώσει το κλείσιμο των εγκαταστάσεων της. Η ένεση ρευστού από τον ιδρυτή Κωνσταντίνο Περτσινίδη, μέσω άτοκου δανείου, έδωσε μια μικρή παράταση μόνο στη δραστηριότητα της εταιρείας.
Το προσωπικό της, περίπου 180 άτομα, προχώρησε σε επίσχεση εργασίας καθώς το σύνολο των ληξιπρόθεσμων οφειλών της εταιρείας προς αυτό ήταν ύψους περίπου 220 χιλ. ευρώ. Οι ακάλυπτες επιταγές ύψους 1 εκατ. ευρώ το α΄ εξάμηνο, επιδείνωσαν την δύσκολη κατάσταση της εταιρείας, ενώ η άρνηση των τραπεζών να προεξοφλούν επιταγές πελατείας και η αύξηση του πλαφόν παρακράτησης που έφτασε το 20% της αξίας τους οδήγησε στην αδυναμία εκπλήρωσης των υποχρεώσεων της. Η τελευταία σανίδα σωτηρίας της για σύναψη δανείου, χάθηκε και αυτή, μετά την άρνηση της πιστώτριας τράπεζας.
Έτσι, μια δυνατή ελληνική επιχείρηση, έφτασε στην παύση διαπραγμάτευσης των μετοχών της. Στα τελευταία αποτελέσματα της, η Μαξίμ Περτσινίδης, είχε παρουσιάσει διευρυμένες ζημιές στα 2,38 εκατ. ευρώ από 2,29 εκατ. ευρώ που ήταν το α΄ εξάμηνο του 2009, ενώ και ο κύκλος εργασιών της υποχώρούσε κατά 28,3% στα 2,86 εκατ. ευρώ από 3,99 εκατ. ευρώ πέρσι.
Το γεγονός ότι τα περιουσιακά στοιχεία της εταιρείας ξεπερνούν τα 20 εκατ. ευρώ ενώ οι συνολικές υποχρεώσεις δε ξεπερνούν τα 5 εκατ. ευρώ, δεν εμπόδισαν την εταιρεία να τονίζει πριν λίγες ημέρες μέσω ανακοίνωσης της ότι “δεν διαφαίνεται καμία λύση τέτοια που μπορεί να δώσει τη δυνατότητα στην εταιρεία να επανέλθει στην ομαλότητα μια και δυνατότητες χρηματοδότησης δεν διαφαίνονται από καμία πλευρά”.
marietta.christopoulou@capital.gr
-
08:21 Μπαίνει γερά το Netflix και διεκδικεί αγώνες του Champions League
-
08:17 ΗΠΑ: H Γερουσία απορρίπτει πρόταση να απαγορευτεί στον πρόεδρο Τραμπ να διατάσσει πλήγματα εναντίον καρτέλ
-
08:00 Συμφωνία Ισραήλ - Χαμάς για τη Γάζα: Απελευθέρωση 20 ομήρων - Τι προβλέπει η πρώτη φάση εκεχειρίας
-
07:42 "Φρέσκα" κεφάλαια για επενδύσεις σε startups – Προ των πυλών δύο νέα funds
-
07:40 Μπόνους ως 10 χρόνια στη σύνταξη από δημόσιο και ιδιωτικό τομέα με "ένσημα" του ΟΓΑ - Ποιοι ωφελούνται
-
07:39 Πόσες λίρες αγοράζουν οι Έλληνες – Πώς έχει επηρεάσει το ράλι της τιμής του χρυσού
-
07:31 Χρυσή Βίζα: Συνεχίζεται η αποκλιμάκωση των νέων αιτήσεων χορήγησης αδειών διαμονής
-
07:31 Net-Zero Framework: Η ναυτιλία μπροστά στη μεγαλύτερη πρόκληση του ΙΜΟ
-
07:30 Πώς ο πόλεμος πυροδότησε δημογραφική κρίση στη Ρωσία
-
07:30 Όλα τα ΙΧ σε μία νέα ψηφιακή πλατφόρμα - Σε τι θα χρησιμεύει
-
Η παραδοσιακή αντιπαλότητα της Ρωσίας προς την Ελλάδα
-
Κοινοί τραπεζικοί λογαριασμοί - Φορολογική και νομική μεταχείριση κατά τη ζωή και μετά θάνατον
-
Profile: Πόσο κοντά είναι τα €20;
-
Πριονίζοντας το κλαδί που καθόμαστε
-
Ο Τσίπρας, η Γκάντι και το τελευταίο χαρτί της Κωνσταντοπούλου
-
El Sabor: "Ταΐζει" ελληνικά νάτσος 60 χώρες - Νέο άλμα στις εξαγωγές και στα κέρδη
-
Η υπερβολική αυτοπεποίθηση των ηγετών απειλεί να βυθίσει τον κόσμο σε πόλεμο
-
Συγκάλυψη σκανδάλων και προστασία έκνομων κυβερνητικών στελεχών οδηγεί σε πολιτική απαξίωση
-
Μπόνους ως 10 χρόνια στη σύνταξη από δημόσιο και ιδιωτικό τομέα με "ένσημα" του ΟΓΑ - Ποιοι ωφελούνται
-
Πόσες λίρες αγοράζουν οι Έλληνες – Πώς έχει επηρεάσει το ράλι της τιμής του χρυσού
-
Πριονίζοντας το κλαδί που καθόμαστε (10)
-
Το ερώτημα αν θέλουμε βιομηχανία στην χώρα παραμένει (6)
-
Η παραδοσιακή αντιπαλότητα της Ρωσίας προς την Ελλάδα (6)
-
Ο Τσίπρας, η Γκάντι και το τελευταίο χαρτί της Κωνσταντοπούλου (4)
-
Συγκάλυψη σκανδάλων και προστασία έκνομων κυβερνητικών στελεχών οδηγεί σε πολιτική απαξίωση (3)
-
Όλα τα ΙΧ σε μία νέα ψηφιακή πλατφόρμα - Σε τι θα χρησιμεύει (2)
-
Συμφωνία Ισραήλ - Χαμάς για τη Γάζα: Απελευθέρωση 20 ομήρων - Τι προβλέπει η πρώτη φάση εκεχειρίας (1)
-
Tα ψηφιακά έργα εκτοξεύουν το ανεκτέλεστο των μεγάλων παικτών της Πληροφορικής (1)
-
Profile: Πόσο κοντά είναι τα €20; (1)
-
Κοινοί τραπεζικοί λογαριασμοί - Φορολογική και νομική μεταχείριση κατά τη ζωή και μετά θάνατον (1)

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
