Καύσιμα – ΚΑΕ: Έντονο παρασκήνιο

Του Γιώργου Κράλογλου

Η δήλωση του προέδρου της SHELL κ. Πάνου Ξυνή (στην ερώτηση του Capital.gr   για τις επιπτώσεις στην εταιρεία του από την ανάκληση της αποφάσεως για συνεργασία με τα ΚΑΕ στην πώληση αφορολογήτων καυσίμων στα σύνορα) «είμαστε υποχρεωμένοι να προσαρμοζόμαστε…»  σε συνδυασμό πρώτον: με την προ ημερών δήλωση της ΕΛΙΝΟΙΛ «πρόκειται για περίεργη απόφαση…» και δεύτερον με τη «σιγή ιχθύος»  του Συνδέσμου Εταιρειών Εμπορίας Πετρελαιοειδών για την απόφαση του υφυπουργού Οικονομίας κ. Α. Μπέζα που ανέτρεψε το καθεστώς που δημιούργησε ο προκάτοχός του κ. Α. Ρεγκούζας για πώληση αφορολογήτων καυσίμων στα σύνορα  είναι αρκετά για να επιβεβαιώσουν τα συντρίμμια  που προκάλεσε η  «βραδυφλεγής βόμβα» της απόφασης του πρώην υφυπουργού Οικονομίας στην αγορά καυσίμων και ιδίως στις σχέσεις των Εταιριών Εμπορίας Πετρελαιοειδών  κάνοντας ακόμη και την συλλογική τους Οργάνωση «μαλλιά κουβάρια» . Και να γιατί.

Τον Μάιο του 2005 ο Σύνδεσμος Εταιριών Εμπορίας Πετρελαιοειδών Ελλάδος με υπόμνημά του (αριθμ. πρωτ. 1564 30/5/2005) που υπέγραψαν ο πρόεδρος κ. Ν. Μαμιδάκης και ο αντιπρόεδρος κ. Γ. Αποστολόπουλος  εξέφρασαν προς του υπουργούς Οικονομίας κ. Γ. Αλογοσκούφη και Ανάπτυξης κ. Δ. Σιούφα «την αντίθεση του κλάδου στη δημιουργία και λειτουργία πρατηρίων αφορολογήτων καυσίμων στα ΚΑΕ συνόρων, καθώς  εκτός από τη δημιουργία προβλημάτων ανταγωνισμού και την απώλεια εσόδων του ελληνικού δημοσίου τα πρατήρια αυτά δεν προβλέπονται από τον νόμο 3054/2002 της πετρελαϊκής νομοθεσίας και προκαλούν κατάσταση αθέμιτου ανταγωνισμού».

Από τον Ιούνιο, όμως, και μετά που παρά τις διαμαρτυρίες του Συνδέσμου υπογράφηκαν οι αποφάσεις  και τα ΚΑΕ επεδίωξαν και πέτυχαν να συνεργαστούν με την ELIN στους Κήπους και την Shell στην Κακαβιά το  κοινό μέτωπο των εταιρειών έσπασε.

Ευθέως αντίθετοι στο όλο θέμα  ήταν η BP,  η ΕΚΟ  και ο όμιλος Μαμιδάκη (υπενθυμίζουμε ότι ο κ. Νίκος Μαμιδάκης είναι και ο πρόεδρος του Συνδέσμου), ενώ οι υπόλοιπες εταιρείες απλώς δεν εκφράσθηκαν…

Τα ΚΑΕ,  όμως, που εκτιμούσαν ότι κινήθηκαν απολύτως νόμιμα  από τα δικαιώματα που παραχώρησε για τα αφορολόγητα το Ελληνικό Δημόσιο με πράξεις του 1977 ενόψει της εισόδου τους στο Χρηματιστήριο Αθηνών, δεν είχαν  λόγο να μην επιδιώξουν να σπάσουν ακόμη περισσότερο το ενιαίο μέτωπο στον κλάδο.

Έτσι εξέταζαν ευμενώς το ενδεχόμενο συνεργασιών με την Aegean σε πρατήριο στον μεθοριακό σταθμό Ευζώνων και στον Προμαχώνα και με την AVIN.  Αλλά αυτό σημαίνει ότι για πρώτη φορά ο κλάδος θα γινόταν δύο ή τρία κομμάτια ορατά πλέον σε κάθε παρατηρητή, αφού για παράδειγμα από τη μία μεριά θα είχαμε την ΒΡ να μάχεται μέσω της δικαιοσύνης (είχε καταθέσει αγωγή για τις αποφάσεις του κ. Ρεγκούζα) για πρατήρια συμφερόντων της  Shell και της Elin.

Βεβαίως, οι σχέσεις των εταιρειών εμπορίας ουδέποτε ήταν άριστες τόσο εντός όσο και εκτός του Συνδέσμου τους, αλλά  ουδέποτε είχαν φθάσει και σε σημείο να σφάζονται δημόσια. Γι’ αυτόν  το λόγο μιλάμε για τα συντρίμμια της πολιτικής Ρεγκούζα στην υπόθεση των αφορολογήτων καυσίμων.

Άλλη πλευρά με συντρίμμια είναι στους κόλπους των βενζινοπωλών αφού οι πρατηριούχοι καυσίμων που είναι μέσα και έξω από τις πόλεις των μεθοριακών σταθμών είχαν απώλειες εσόδων καθώς έχαναν ξένα φορτηγά που πρόκειται να περάσουν τα σύνορα, ενώ είχαν να αντιμετωπίσουν και – πιθανότατα έως βέβαια– λαθρεμπορικά φαινόμενα από τις παράνομες πωλήσεις που είχαν την ευκαιρία να κάνουν τα φορτηγά όταν θα επέστρεφαν στο ελληνικό έδαφος .

Η κατάσταση αυτή ορθώθηκε ως άλλες «συμπληγάδες πέτρες» στον υφυπουργό Οικονομικών κ. Α. Μπέζα ο οποίος υποσχέθηκε εξ’ αρχής  να εξετάσει το θέμα και να δώσει λύσεις, γνωρίζοντας βέβαια πολύ καλά ότι άλλη λύση από την ανάκληση των  αδειών δεν υπάρχει. Είναι δε σημαντικό ότι το σκεπτικό της  απόφασής του  κ. Μπέζα στηρίχθηκε σε όλη την επιχειρηματολογία του Συνδέσμου Εταιρειών Εμπορίας για κατάργηση του καθεστώτος του κ. Α. Ρεγκούζα.