Του Χάρη Φλουδόπουλου

Τις τελευταίες δύο εβδομάδες, η Energean έχει ανακοινώσει μία σειρά νέων επενδύσεων στο Ισραήλ, οι οποίες ξεπερνούν τα 700 εκατ. δολάρια και έρχονται να προστεθούν στο 1,5 δισ. που ήδη έχει επενδύσει στην χώρα.

Και στο εύλογο ερώτημα "γιατί όχι ένας νέος γύρος επενδύσεων και στην Ελλάδα" οι συγκρίσεις των αριθμών δίνουν την απάντηση και προκαλούν μελαγχολία...

Χθες ο όμιλος ανακοίνωσε στα χρηματιστήρια του Λονδίνου και του Τελ Αβίβ ότι έλαβε την Τελική Επενδυτική Απόφαση για την ανάπτυξη του κοιτάσματος "Βόρειο Καρίς" το οποίο η Energean ανακάλυψε τον Μάρτιο του 2019.

Δηλαδή, μέσα σε λιγότερο από δύο χρόνια από την ανακάλυψη το κοίτασμα οδεύει επισήμως προς την παραγωγή. Αν συγκρίνουμε, για παράδειγμα, με το κοίτασμα του Κατακόλου στην Ηλεία, θα δούμε ότι έχουν περάσει τέσσερα και πλέον χρόνια από τον Οκτώβριο του 2016 όταν η εταιρεία είχε προχωρήσει στην δήλωση εκμεταλλευσιμότητα, κλείνοντας την διετή ερευνητική περίοδο - αλλά και πάνω από ένας χρόνος από τότε που ολοκληρώθηκε η δημόσια διαβούλευση για την διεξαγωγή της πρώτης γεώτρησης, με την Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδος να γνωμοδοτεί θετικά και με την τελική έγκριση περιβαλλοντικών όρων για το έργο ακόμη να αγνοείται...

Η επένδυση των 150 εκατ. δολαρίων του κοιτάσματος φυσικού αερίου "Βόρειο Καρίς" θα έχει ως αποτέλεσμα να μπουν στην παραγωγή 241 εκατ. βεβαιωμένα βαρέλια ισοδυνάμου πετρελαίου το 84% των οποίων είναι σε φυσικό αέριο.

Με απλά μαθηματικά, αυτό σημαίνει ότι η Energean δαπανά μόλις 0,6 δολάρια για να αναπτύξει ένα παραγόμενο βαρέλι ισοδυνάμου πετρελαίου, με χρηματοδότηση από JP Morgan και Morgan Stanley, όταν λ.χ. για να αναπτύξει τα 22 εκατ. βεβαιωμένα βαρέλια πετρελαίου στο κοίτασμα "Έψιλον" στον Πρίνο χρειάζεται 100 εκατ. δολάρια, ήτοι σχεδόν 5 δολάρια ανά παραγόμενο βαρέλι - χωρίς να μπορεί να βρει χρηματοδότηση για την ολοκλήρωσή του, αφού η λέξη "πετρέλαιο" λειτουργεί απαγορευτικά για τις τράπεζες.

Και μιλάμε για το κόστος ανάπτυξης των κοιτασμάτων, αν πάμε και στα λειτουργικά κόστη μετά την έναρξη της παραγωγής το πράγμα ξεφεύγει τελείως, αφού για την παραγωγή ενός βαρελιού στον Πρίνο το τελικό κόστος ίσως και να ξεπερνά αυτήν την περίοδο τα 60 δολάρια!

Χθες επίσης η Energean ανακοίνωσε ότι επενδύει άλλα 100 εκατ. δολάρια για την εγκατάσταση των απαραίτητων εξοπλισμών (δεύτερο riser και oil train) που θα επιτρέψουν στο FPSO "Energean Power" να φτάσει την μέγιστη δυναμικότητά του των 8 δισ. κυβικών μέτρων αερίου τον χρόνο από τα 6,5 δισ. κυβικά μέτρα που μπορεί να δώσει χωρίς αυτόν τον εξοπλισμό καθώς και για να αυξήσει στις 40 χιλιάδες από τα 21 χιλιάδες βαρέλια την ημερήσια παραγωγή ελαφρών υδρογονανθράκων, δηλαδή πετρελαίου πολύ καλύτερης ποιότητας από εκείνο του Πρίνου, το οποίο φυσικά θα πωλείται και σε σαφώς υψηλότερη τιμή στην αγορά.

Παράλληλα η εταιρεία γνωστοποίησε ότι εξασφάλισε χρηματοδότηση και για ένα νέο ερευνητικό πρόγραμμα με έως 5 γεωτρήσεις στο Ισραήλ που θα "τρέξει" το 2022 και έχει ως στόχο δυνητικούς πόρους 108 δισ. κυβικών μέτρων αερίου (δηλαδή μια ποσότητα ίση με την κατανάλωση της Ελλάδας επί 20 χρόνια...) με πιθανότητα επιτυχίας μεταξύ 69% και 73%.

Και, βεβαίως, λίγο πριν φύγει το 2020, η Energean είχε ανακοινώσει ότι συμφώνησε να αγοράσει με ένα ποσό γύρω στα 400 εκατ. δολάρια το 30% που κατέχει το επενδυτικό fund Kerogen για να φτάσει στο 100% την συμμετοχή στην θυγατρική του Ισραήλ.

Με αυτά τα 400 εκατομμύρια, η Energean προσέθεσε στα βεβαιωμένα αποθέματά της άλλα 220 εκατ. βαρέλια ισοδυνάμου πετρελαίου, η συντριπτική πλειοψηφία των οποίων είναι. επίσης, σε φυσικό αέριο. Κόστος απόκτησης, δηλαδή, λιγότερο από 2 δολάρια ανά βαρέλι...

Με αυτές τις επενδύσεις, όπως τόνισε στη σχετική του δήλωσε ο Διευθύνων Σύμβουλος του ομίλου Μαθιός Ρήγας, εξυπηρετείται τόσο ο στόχος της διασφάλισης διατηρήσιμων μερισμάτων για τους μετόχους όσο και ο στόχος της μείωσης των εκπεμπόμενων ρύπων διοξειδίων του άνθρακα, στο πλαίσιο της δέσμευσης για την εκπομπή μηδενικών ρύπων έως το 2050.