ΕΝΚΛΩ: Ζητά μια τελευταία ευκαιρία με "σχέδιο" επιβίωσης

Του Χάρη Φλουδόπουλου

Έτοιμα προϊόντα, με στόχο η εταιρεία να μπει με θετικές προοπτικές στην αγορά της Αμερικής, θετικό momentum τιμών αλλά και ένα πραγματικά γενναίο πρόγραμμα με σοβαρές περικοπές, συνθέτουν το σκηνικό γύρω από την τελευταία προσπάθεια της Ενωμένης Κλωστοϋφαντουργίας να ξεπεράσει το τέλμα και να δημιουργήσει προοπτικές βιωσιμότητας. Ωστόσο η απροθυμία των πιστωτριών τραπεζών, να προχωρήσουν στην εφαρμογή του σχεδίου εάν δε δοθεί το πράσινο φως από την Ε.Ε. για την εγγύηση του Δημοσίου, στο νέο δάνειο, ουσιαστικά παγώνει το σχέδιο ανασυγκρότησης οδηγώντας σε νέο αδιέξοδο την πάλαι ποτέ κραταιά βιομηχανία. 

Σημαντικότερο πρόβλημα που καλούνται να αντιμετωπίσουν οι διοικούντες την εταιρεία είναι η δυσπιστία, ότι αποτελεί «βαρέλι χωρίς πάτο». Όμως ο διευθύνων σύμβουλος Γιάννης Μουσουλίδης απαντά  ότι δεν μπορεί τον Ιούνιο που αποφασιζόταν το σχέδιο διάσωσης «να είχε βρεθεί ο πάτος του βαρελιού και να χάθηκε οκτώ μήνες μετά». 

Το «καύσιμο» που απαιτείται για να πάρει μπροστά η κλωστοϋφαντουργία είναι τα 27 εκατ. ευρώ, που θα προέλθουν από τις πέντε πιστώτριες τράπεζες, με 80% εγγύηση του ελληνικού δημοσίου, βάσει του προγράμματος που συμφωνήθηκε το καλοκαίρι και το οποίο περιλαμβάνει λειτουργία μόλις τριών εργοστασίων και αξιοποίηση – πώληση της υπόλοιπης ακίνητης περιουσίας. Για αρκετά ακίνητα μάλιστα υπάρχουν έτοιμες επενδυτικές προτάσεις ενώ η συνολική αξία της ακίνητης περιουσίας υπολογίζεται με βάση τις επίσημες αποτιμήσεις στα 160 εκατ. ευρώ. Το ίδιο πρόγραμμα περιλαμβάνει τολμηρές περικοπές προσωπικού από τα 650 στα 295 άτομα.

Η διοίκηση βάσει και του συμφωνημένου σχεδίου επιθυμεί αφού βρει τα απαραίτητα κεφάλαια, να προχωρήσει στα σχέδιά της για επικέντρωση σε συγκεκριμένα προϊόντα και με τα πρώτα έσοδα που θα προκύψουν να επικεντρωθεί σε προϊόντα υψηλής προστιθέμενης αξίας.

Η κλωστοϋφαντουργία που το 2004 είχε 3.429 εργαζόμενους και τζίρο 154 εκατ. ευρώ, δανεισμό 118 εκατ. ευρώ και καθαρή θέση 95 εκατ. ευρώ, βρέθηκε στις 31 Δεκεμβρίου του 2009 με τζίρο μόλις 3 εκατ. ευρώ, ενώ ο δανεισμός της είχε ανέλθει στα 218 εκατ. ευρώ. Μόνο τη διετία 2008 - 09 είχε λάβει τα τελευταία δάνεια ύψους 34 εκατ. ευρώ. Η πτωτική πορεία των πωλήσεων είναι ενδεικτική: το 2005 97 εκατ. ευρώ, το 2006 64 εκατ. ευρώ, το 2007 34 εκατ. ερυώ και το 2008 29 εκατ. ευρώ. 

Εάν κλείσουμε αύριο το πρωί, το δημόσιο θα κληθεί να πληρώσει 4,5 εκατ. ευρώ σε επιδόματα ανεργίας, ενώ η συνέχιση της λειτουργίας στη βάση του σχεδίου θα φέρει σε δέκα χρόνια έσοδα 50 εκατ. ευρώ, αναφέρει χαρακτηριστικά ο κ. Μουσουλίδης.

Η αγορά

Απέναντι στο ερώτημα, εάν η υπάρχει μέλλον στην κλωστοϋφαντουργία, ο διευθύνων σύμβουλος της ΕΝΚΛΩ απαντά ότι δεν φταίει το προϊόν ή η αγορά και για τα διαχρονικά λάθη της προηγούμενης διοίκησης. Σήμερα το περιθώριο κέρδους της αγοράς έχει υπερδιπλασιαστεί καθώς το κόστος αγοράς του βαμβακίου είναι στα 3 ευρώ και το νήμα πωλείται στα 5,6 ευρώ όταν μόλις πριν δύο μήνες το περιθώριο ήταν στο 1,6 ευρώ ενώ το 2009 ήταν στο 1 ευρώ. Η αγορά αλλάζει και οι κινεζικές και ινδικές κλωστοϋφαντουργίες αρχίζουν να στρέφονται στις εσωτερικές αγορές καθώς η ανάπτυξη του βιοτικού επιπέδου δημιουργεί ζήτηση αλλά και βελτιωμένα περιθώρια καθώς αποφεύγονται μεταφορικά και δασμοί. Έτσι υπάρχει αύξηση της ζήτησης και έλλειμμα στην παραγωγή που αποτυπώνεται και στις τιμές, σημειώνει ο κ. Μουσουλίδης. Είναι χαρακτηριστικό ότι η ΕΝΚΛΩ υποστηρίζει ότι έχει έτοιμες παραγγελίες από Βέλγιο και Ιταλία που καλύπτουν το 35%  του δυναμικού της. Ενδεικτικό της ζήτησης είναι ότι μηχανήματα της βιομηχανίας από μονάδες που έχει αποφασιστεί ότι θα κλείσουν αυτή τη στιγμή μπορούν να πουληθούν σε τιμές της τάξης του 1,7 εκατ. ευρώ, όταν ένα χρόνο πριν μπορούσαν να πουληθούν μόνο ως scrap για 0,5 εκατ. ευρώ. 

Οι πιστωτές 

Σημειώνεται ότι η χρηματοδότηση των 27 εκατ. με βάση τη συμφωνία είναι pro rata και προϋποθέτει τη συμμετοχή και των πέντε πιστωτριών τραπεζών. Ωστόσο αρχικά η Εμπορική και στη συνέχεια και η Alpha, σύμφωνα με τον κ. Μουσουλίδη, επικαλούνται την έρευνα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ανταγωνισμού για το εάν η εγγύηση του δημοσίου είναι σύννομη και δεν προχωρούν στην εφαρμογή του σχεδίου.