Oι Πράσινοι θέλουν να είναι μεγαλόφωνοι και πολύτροποι

Το 40ό Συνέδριο των Ευρωπαίων Πρασίνων ολοκληρώθηκε στη Λισαβόνα, επιβεβαιώνοντας τη στροφή στα κοινωνικά θέματα και την προσπάθεια σύνδεσής τους με την κλιματική δράση. Ρεπορτάζ, Κώστας Αργυρός.

Ρεπορτάζ, Λισαβόνα

Σύμφωνα με τον μύθο η Λισαβόνα ιδρύθηκε από τον περιπλανώμενο Οδυσσέα. Για τον Ρούι Ταβάρες, μέλος του προεδρείου του πορτογαλικού κόμματος Livre το συνέδριο του Κόμματος των Ευρωπαίων Πρασίνων (EPG) στην πορτογαλική πρωτεύουσα ήταν μια καλή ευκαιρία να το θυμίσει αυτό. Και να ζητήσει από τους ομοϊδεάτες του να είναι εκτός από "φωνακλάδες", μεγαλόφωνοι, όπως λέει το σύνθημά τους, (loud for people planet, Europe) και "πολύτροποι".

Σαν τον Οδυσσέα. Αυτό θα μπορούσε να χαρακτηρίσει κανείς ως ζητούμενο σε μια σύναξη από όλη την Ευρώπη, των συνολικά 47 κομμάτων της οικολογίας, που αναζητούν πράγματι τρόπους για να κάνουν την φωνή τους να ακουστεί δυνατότερη και πιο πειστική σε μια Ευρώπη που ολοένα και συχνότερα την σκεπάζουν ακροδεξιές κραυγές.

Πράσινες πόλεις "νησίδες"

Το κλίμα στο 40ό συνέδριο του Κόμματος των Ευρωπαίων Πρασίνων ήταν σίγουρα καλύτερο σε σχέση με ένα χρόνο πριν, στο Δουβλίνο, όταν η ήττα στις ευρωεκλογές ήταν νωπή. Τώρα υπήρχαν και κάποια θετικά σημάδια για να καταγράψει κανείς. Το έκανε με μια σχεδόν ποιητική διάθεση, με αναφορές στην απεραντότητα της θάλασσας ο Ιρλανδός συμπρόεδρος του Κόμματος Κίραν Καφ, o οποίος μίλησε για αυτές τις μικρές πράσινες νησίδες σε μεγάλες ευρωπαϊκές πόλεις που δείχνουν πως μια πολιτική στη βάση της κοινωνίας μπορεί να φέρει επιτυχίες.

Το πράσινο κίνημα κατέγραψε μια τέτοια επιτυχία με την εκλογή της δημάρχου της Κοπεγχάγης Σισέ-Μαρί Βέλλινγκ στη Δανία. Αυτή τη στιγμή τέτοιες νησίδες με δημάρχους που στηρίχθηκαν από το ΕGP είναι το Άμστερνταμ, η Βουδαπέστη, το Ζάγκρεμπ, η Ρίγα και η Κοπεγχάγη. Το βιντεοσκοπημένο μήνυμα του Ούγγρου Γκεργκέλι Καρατσόνι ήταν επίσης ένα από αυτά που ενέπνευσαν αισιοδοξία ενόψει και των εθνικών εκλογών του 2026 στην Ουγγαρία, που πολλοί ελπίζουν να δώσουν τέλος στην εποχή Όρμπαν.

Συνεργασία ΕΛΚ με την Ακροδεξιά

Η συμπρόεδρος του κόμματος, η Ελληνίδα Βούλα Τσέτση στηλίτευσε το γεγονός ότι οι Ευρωπαίοι Χριστιανοδημοκράτες (ΕΛΚ) του Μάνφρεντ Βέμπερ δεν διστάζουν ολοένα πιο συχνά να συμπράττουν με τον Όρμπαν, τη Λεπέν ή τον Βεντούρα του πορτογαλικού ακροδεξιού Chega, ο οποίος θα είναι υποψήφιος στις προεδρικές εκλογές στην Πορτογαλία στις 18 Ιανουαρίου, θέλοντας κυρίως να κάνει επίδειξη δύναμης.

Η Τσέτση χαρακτήρισε αυτή τη συνεργασία ως "το μεγαλύτερο πολιτικό σκάνδαλο του 2025", το οποίο δεν θέτει σε απειλή μόνο την κλιματική δράση, αλλά συνολικά το ευρωπαϊκό εγχείρημα της δημοκρατίας, του κράτους δικαίου και τον θεμελιωδών δικαιωμάτων. Επεσήμανε ότι το ΕΛΚ συνεχίζει να διατηρεί ως αναπληρωματικό μέλος στις τάξεις του το κόμμα του Αλεξάνταρ Βούτσιτς από τη Σερβία, παρά τις καταγγελίες της ΕΕ για τον αυταρχικό τρόπο διακυβέρνησης του Σέρβου προέδρου και τις μεγάλες κοινωνικές διαμαρτυρίες.

Ένα σημείο στο οποίο επικεντρώθηκε το συνέδριο, αφορούσε τη σύνδεση της κλιματικής με την κοινωνική κρίση, όχι μόνο γιατί τα φτωχότερα κοινωνικά στρώματα είναι αυτά που πρωτίστως πλήττονται από κλιματικές καταστροφές, αλλά γιατί ολοένα περισσότερο κλίμα και κοινωνικό κράτος θυσιάζονται στον βωμό της υποστήριξης της "οικονομίας" σε μια σειρά από χώρες της Ευρώπης.

Μια επίτιμη καλεσμένη από την Ισπανία

Όπως ακριβώς και μια εβδομάδα πριν, στο συνέδριο των Πρασίνων της Γερμανίας στο Ανόβερο, ήταν σαφής η προσπάθεια ενός επαναπροσανατολισμού του κόμματος αριστερότερα, με έμφαση ακριβώς σε θέματα όπως η στεγαστική κρίση, η ενεργειακή φτώχεια, η αποδόμηση του κοινωνικού κράτους.

Καθόλου τυχαίο δεν ήταν ότι τον μεγαλύτερο ενθουσιασμό στο ακροατήριο προκάλεσε η σχετική συζήτηση με επίτιμη καλεσμένη μια πολιτικό που δεν προέρχεται από τις τάξεις των Πρασίνων. Στη Λισαβόνα βρέθηκε η Γιολάντα Ντίαθ, αντιπρόεδρος της ισπανικής κυβέρνησης και υπουργός Εργασίας της χώρας.

Η πρόεδρος του αριστερού ισπανικού Sumar μίλησε για την ανάγκη μιας αντεπίθεσης κινημάτων και συνδικάτων και έδειξε να ελπίζει στις δυνατότητες συνεργασίας της ευρύτερης Αριστεράς ως απάντησης στην ανάλογη συμπόρευση συντηρητικών δυνάμεων.

Εκτός από την Ντίαθ την παράσταση έκλεψε ως ένα βαθμό με τη δική του βιντεοσκοπημένη και εξαιρετικά μαχητική παρέμβαση ο Ζακ Πολάνσκι, επικεφαλής των Πρασίνων από τη Βρετανία, πρώην μέλος των Φιλελευθέρων, ο οποίος αποτελεί ένα πολιτικό φαινόμενο στη Βρετανία και πιθανώς ανερχόμενο αστέρα του πράσινου κινήματος.

Από την ανάληψη των καθηκόντων του, τον περασμένο Σεπτέμβριο το κόμμα καταγράφει σημαντική άνοδο των μελών του, φτάνοντας συνολικά τις 175.000, ξεπερνώντας δηλαδή ακόμα και τους Τόρις. Και η δική του επιτυχία οφείλεται κυρίως στην επικέντρωση σε θέματα όπως η στεγαστική κρίση και η συρρίκνωση του κοινωνικού κράτους.

Υπέρ της Παλαιστίνης

Οι Ευρωπαίοι Πράσινοι ενέκριναν με την ολοκλήρωση των εργασιών του συνεδρίου ψήφισμα, στο οποίο καταδικάζουν τη "γενοκτονία στη Γάζα" και τάσσονται υπέρ της αναγνώρισης Παλαιστινιακού Κράτους, έστω και με κάποιες υποσημειώσεις από την πλευρά των Γερμανών συνέδρων. Για τον νέο τους συμπρόεδρο, Φέλιξ Μπάναστσακ η συμμετοχή στο συνέδριο της Λισαβόνας ήταν η πρώτη του διεθνής εμφάνιση και ίσως για αυτό έμοαζε λίγο "έξω από τα νερά του".

Εμφανίστηκε πάντως αισιόδοξος μετά τα αποτελέσματα του δικού του συνεδρίου και στάθηκε κυρίως στο κομμάτι της ειλικρινούς αυτοκριτικής, που όφειλε και έκανε το κόμμα μετά την περσινή εκλογική του αποτυχία, με στόχο να μπορέσει να "μιλήσει" πάλι στη νεολαία, ακόμα και στα κομμάτια εκείνα που μπορεί να μην συμφωνούν σε όλα με το πρόγραμμα των Πρασίνων, όπως υπογραμμίστηκε χαρακτηριστικά.

Μια προϋπόθεση αναγκαία για ένα κόμμα που έχει σημαία του τη διαφορετικότητα. Άλλωστε όπως θα έλεγε και ο Φερνάντο Πεσσόα "όλοι οι άνθρωποι είναι εξαιρέσεις σε έναν κανόνα που δεν υπάρχει". Είναι προφανές ότι ως το μεγαλύτερο αριθμητικά πράσινο κόμμα και στο Ευρωκοινοβούλιο,το μέλλον του γερμανικού κόμματος θα επηρεάσει την πορεία του χώρου συνολικά στην Ευρώπη.

Πηγή: Deutsche Welle