Συνεχης ενημερωση

    Παρασκευή, 12-Ιουν-2015 14:13

    Η φάρσα για την Ελλάδα μετακινείται ένα βήμα πιο κοντά στην τραγωδία

    • Εκτύπωση
    • Αποστολή με email
    • Προσθήκη στη λίστα ανάγνωσης
    • Μεγαλύτερο μέγεθος κειμένου
    • Μικρότερο μέγεθος κειμένου

    Είναι δύσκολο να πιστέψει κανείς ότι οι συνομιλίες της Ελλάδας με την Ευρωπαϊκή Ένωση θα μπορούσαν να γίνουν πιο πικρόχολες χωρίς [οι δύο πλευρές] να πιαστούν στα χέρια. Αυτή την εβδομάδα σχεδόν εκεί κατέληξε. Η προοπτική της χρεοκοπίας, ακολουθούμενη από την έξοδο της Ελλάδας από την Ευρωζώνη πλησίασε ένα βήμα πιο κοντά.

    Την Πέμπτη, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο ανακοίνωσε ότι αποσύρει το προσωπικό του από τις συνομιλίες – ένα μέτρο της αγανάκτησης για την αποτυχία της ελληνικής κυβέρνησης να εμπλακεί. Ο πρόεδρος της ΕΕ, Donald Tusk επέπληξε τον Έλληνα πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα με ασυνήθιστα ειλικρινή τρόπο: "Δεν υπάρχει άλλος χρόνος για τζόγο" δήλωσε. "Φτάνει η ημέρα, φοβάμαι, που κάποιος θα πει το παιχνίδι τελείωσε".

    Η δημοσιονομική Οδύσσεια της Ελλάδας

    Ο Τσίπρας και η ομάδα του υπήρξαν και πονηροί και ανίκανοι, ενώνοντας τους πιστωτές στην άποψη ότι είναι αδύνατο να εκλογικευθούν. Η επανάληψη [των συνομιλιών] στην κατεύθυνση μιας συμφωνίας φαίνεται να τους ξεπερνά: προσφέρονται παραχωρήσεις και στη συνέχεια αποσύρονται. Μέχρι πρόσφατα η Ευρωπαϊκή Επιτροπή είχε υιοθετήσει μια πιο διευκολυντική γραμμή. Αυτό τώρα φαίνεται να έχει τελειώσει. Ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Jean- Claude Juncker δήλωσε ότι η Ελλάδα "έχασε την Ευρωπαϊκή Επιτροπή".

    Ωστόσο, το φταίξιμο δεν ανήκει εξ ολοκλήρου στην ελληνική πλευρά. Η ουσία των απαιτήσεων των πιστωτών είχε παρερμηνευθεί από την αρχή. Επέμεναν ότι το τρέχον πρόγραμμα διάσωσης, το οποίο τρέχει μέχρι το τέλος του μήνα, θα πρέπει να τιμηθεί αν και είναι μια ευρέως αναγνωρισμένη αποτυχία. Η διάδοχη συμφωνία, εάν υπάρξει, θα είναι επίσης μια αποτυχία, εκτός και αν περιλαμβάνει κάποια νέα ανακούφιση χρέους. Με την επιμονή της Γερμανίας, οι πιστωτές έχουν αρνηθεί να το συζητήσουν αυτό.

    Ο Τσίπρας αντιμετωπίζει μια τεράστια δοκιμασία στον να πουλήσει μια συμφωνία που θα απαιτεί νέες θυσίες στη χώρα και πιο συγκεκριμένα στο κόμμα του. Οι πιστωτές αντέδρασαν σαν αυτό να ήταν δικό του πρόβλημα, κάτι που είναι δύσκολο να συμβιβαστεί με την υποτιθέμενη δέσμευση της Ευρώπης στην αλληλεγγύη. Αντί να δείξουν ενδιαφέρον για τα δεινά των απλών Ελλήνων, ή να βοηθήσουν τον Τσίπρα να παρουσιάσει ένα πειστικό επιχείρημα στους ψηφοφόρους, οι πιστωτές επέλεξαν να επιμένουν να ξεπεράσει τις κόκκινες γραμμές του κόμματος του σε περιοχές όπως η μεταρρύθμιση του συνταξιοδοτικού.

    Ο ρόλος του ΔΝΤ δεν βοήθησε. Η Ευρώπη είναι πλούσια και η Ελλάδα πολύ μικρή: Η ΕΕ δεν χρειάζονται τα κεφάλαια του ΔΝΤ για να επιλύσει την κρίση. Η δουλειά του Ταμείου ήταν να ενεργεί ως ο φύλακας της δημοσιονομικής πειθαρχίας, κρίνοντας αν οι υποσχέσεις της Ελλάδας επαρκούν για να καταστεί βιώσιμο το χρέος της χώρας.

    Αυτό έβαλε το ΔΝΤ σε δύσκολη θέση καθώς οι αμφιβολίες του για τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους έχουν δύο πλευρές. Είτε η Ελλάδα, υπό το βάρος της τεράστιας ανεργίας, θα πρέπει να αυξήσει φόρους και να μειώσει περαιτέρω τις δημόσιες δαπάνες ή θα πρέπει να απομειωθεί ένα μέρος του χρέους. Ως ανεξάρτητος αναλυτής, το ΔΝΤ μπορεί να έχει δώσει περισσότερο βάρος στη δεύτερη επιλογή. Ως πιστωτής, ήταν υποχρεωμένο να έχει ένα κοινό μέτωπο με την ΕΕ, της οποίας οι ηγέτες – για πολιτικούς λόγους – αντιτάσσονται σε περαιτέρω ανακούφιση του χρέους.

    Ο συμβιβασμός που θα έλυνε την κρίση δεν έχει αλλάξει: μετριασμός της δημοσιονομικής λιτότητας που έχει επιβληθεί στην Ελλάδα, μια αξιόπιστη δέσμευση της κυβέρνησης στην Αθήνα να αναλάβει νέες μακροπρόθεσμες μεταρρυθμίσεις και νέα ανακούφιση του χρέους. Ένα αποτέλεσμα που δεν θα περιλαμβάνει κάποια από αυτά τα συστατικά θα αποτύχει. Είναι η Ευρώπη, όσο και η Ελλάδα, που αντιτίθεται σε έναν διακανονισμό αυτού του είδους.

    Εάν η Ελλάδα χρεοκοπήσει και ακολουθήσει η έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ, οι Έλληνες θα ανακαλύψουν με τρόμο ότι τα δεινά τους μπορούν να χειροτερέψουν ακόμα περισσότερο. Εάν η ΕΕ αφήσει να συμβεί αυτό, θα κάνει το χειρότερο λάθος από τη δημιουργία του ευρώ.

    Διαβάστε ακόμα για:

    ΣΑΣ ΑΡΕΣΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ;

    ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ