Oι δικαστικές παράμετροι του σκανδάλου στη Πολεοδομία Ρόδου

Του Λέανδρου Ρακιντζή

Κατόπιν ανωνύμων επιστολών  πλήρως τεκμηριωμένων  προς την Υπηρεσία Εσωτερικών Υποθέσεων της Αστυνομίας από τον Ιούνιο 2024 τέθηκαν νόμιμα υπό παρακολούθηση τα τηλέφωνα υπαλλήλων της Πολεοδομίας Ρόδου και από τους διαλόγους μεταξύ των υπόπτων και την αστυνομική έρευνα που επακολούθησε προέκυψε  η ύπαρξη κυκλώματος εντός της Πολεοδομίας Ρόδου, που με τη συνεργασία ελεύθερου επαγγελματία πολιτικού μηχανικού είχαν συστήσει εγκληματική οργάνωση, που για μεγάλο χρονικό διάστημα εισέπραττε μεγάλα ποσά από ιδιώτες και μηχανικούς για την κάλυψη οικοδομικών  παρανομιών, έκδοση παράτυπων οικοδομικών αδειών, παράλειψη αυτοψιών σε υπό ανέγερση ακίνητα κλπ.

Κατά 7 κατηγορουμένων ασκήθηκαν ποινικές διώξεις για 13 αδικήματα  κάποια σε βαθμό κακουργήματος, όπως σύσταση εγκληματικής  οργάνωσης. Μετά την απολογία τους  με συμφωνία ανακριτή και εισαγγελέως  όλοι οι κατηγορούμενοι δεν τέθηκαν υπό προσωρινή κράτηση, γιατί κατά την κρίση τους δεν συνέτρεχαν οι προϋποθέσεις προς τούτο, ήτοι  γιατί αν αφήνονταν  ελεύθεροι δεν υπήρχε κίνδυνος φυγής τους, τέλεσης παρομοίων αδίκων πράξεων ή προσπάθεια συγκάλυψης στοιχείων της υπόθεσης, αλλά τους επιβλήθηκαν περιοριστικοί όροι. Η μεταχείριση αυτή των κατηγορουμένων  προκάλεσε ερωτηματικά και δυσμενή σχόλια σε βάρος της δικαιοσύνης όχι μόνο στην τοπική κοινωνία.

Η μη προσωρινή κράτηση των κατηγορουμένων προκάλεσε  επίσης την παρέμβαση της Προέδρου ΑΠ, που ζήτησε από την πρόεδρο του Τριμελούς  Συμβουλίου Επιθεώρησης των δικαστικών λειτουργών τον πειθαρχικό έλεγχο των παραπάνω δικαστικών λειτουργών, που χειρίστηκαν την υπόθεση, για τη κρίση τους ότι δεν συνέτρεχαν οι προϋποθέσεις για την επιβολή προσωρινής κράτησης και ειδικότερα, γιατί  εφόσον αφέθηκαν ελεύθεροι μπορεί να αποκρύψουν στοιχεία για τη συγκάλυψη της υπόθεσης.

Η άσκηση του πειθαρχικού ελέγχου προκάλεσε θύελλα αντιδράσεων με ανακοινώσεις εκ μέρους της Ενώσεως Εισαγγελέων, της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων, της Ολομέλειας των Δικηγορικών Συλλόγων, ότι πλήττεται η ανεξαρτησία των δικαστών  κατά την έκφραση της δικαστικής γνώμης  και με  ανταπάντηση του ΑΠ, ότι άλλο ανεξάρτητος δικαστής και άλλο ανέλεγκτος. Πρέπει όμως να  παρατηρήσω, ότι η άσκηση πειθαρχικού ελέγχου  και η πειθαρχική διαδικασία μολονότι είναι από το νόμο μυστική κυκλοφορεί ευρύτατα όχι μόνο στο στενό κύκλο των δικαστών και στο τέλος και  αν ακόμα  η έκβασή  είναι απαλλακτική παραμένει μια πίκρα στο δικαστή για την ταλαιπωρία του και μια σκοτεινή σκιά στη δικαιοσύνη.

Σαφώς οι δικαστές κρίνονται τόσο από την κοινή γνώμη με βάση το κοινό περί δικαίου αίσθημα, που μπορεί να διαμορφωθεί από τα ΜΜΕ, όσο από τα αρμόδια πειθαρχικά όργανα των δικαστών, εφόσον τέλεσαν πειθαρχικό αδίκημα, που προβλέπεται από το άρθρο 109 ν.4938/2022 κωδ.ν.5106.024,όταν η δικαστική τους κρίση είναι αυθαίρετη, γιατί στηρίζεται  σε  εκτίμηση των αποδείξεων που υπερβαίνει τα ακραία όρια, όπως αυτά  ορίζονται από το άρθρο 177 Κ.Π.Δ. (Capital5-7-2024.Και οι κρίνοντες κρίνονται). Κατά την προσωπική μου γνώμη, που βασίζεται σε πληροφορίες των ΜΜΕ, στη συγκεκριμένη περίπτωση η κρίση των δικαστικών λειτουργούν δεν υπερβαίνει τα όρια που ορίζει το άρθρο  177 ΚΠΔ και δεν συνιστά πειθαρχικό αδίκημα. 

Παρατηρώ όμως, ότι ενώ στον κατηγορούμενο του οποίου διατάχθηκε η προσωρινή κράτηση παρέχεται από το άρθρο 290 ΚΠΔ δικαίωμα προσφυγής στο δικαστικό συμβούλιο, αντίστοιχο δικαίωμα δεν παρέχεται στον Εισαγγελέα Εφετών, κενό, που όπως φαίνεται πρέπει να καλυφθεί νομοθετικά για την αποφυγή παρομοίων περιπτώσεων.

Δεν γνωρίζω, αν έχουν ασκηθεί ποινικές διώξεις κατά των ιδιωτών που οικειοθελώς και για ίδιον όφελος  δωροδόκησαν τους υπαλλήλους της Πολεοδομίας για ενεργητική δωροδοκία ή ως συνεργοί ή ηθικοί αυτουργοί για εγκληματικές πράξεις, που αποδίδονται στους υπαλλήλους, όπως και κατά της δραστήριας δικηγόρου, που σύμφωνα με τα τοπικά ΜΜΕ εμπλέκεται στην υπόθεση.

Πιστεύω ότι σε τέτοιες περιπτώσεις η κάθαρση πρέπει να είναι πλήρης και να καταλαμβάνει όλα τα εμπλεκόμενα πρόσωπα.

* Ο Λέανδρος Τ. Ρακιντζής είναι Αρεοπαγίτης ε.τ.