Του Σπύρου Δημητρέλη
Τη Δευτέρα το πρωί, μερικές ώρες μετά την οριστικοποίηση των αποτελεσμάτων στις εκλογές για την ανάδειξη νέου προέδρου στο ΠΑΣΟΚ, ζήλεψα ως δημοσιογράφος τον τίτλο μιας εφημερίδας. Του Ελεύθερου Τύπου. Ο τίτλος; "Ψήφισαν ΠΑΣΟΚ και βγήκε ΣΥΡΙΖΑ". Είναι ένας έξυπνος δημοσιογραφικός τίτλος και περιγράφει την πρώτη ανάγνωση του αποτελέσματος στον πρώτο γύρο των εκλογών του ΠΑΣΟΚ, μερικές ώρες μετά το αποτέλεσμα. Ωστόσο, η πρώτη ανάγνωση δεν είναι πάντα η καλύτερη. Η δεύτερη είναι συνήθως πιο ακριβής και ορθολογική. Υπάρχει, λοιπόν, η ανάγνωση ότι από τις εκλογές στο ΠΑΣΟΚ κέρδισε η αριστερόστροφη τάση, αυτή των Νίκου Ανδρουλάκη και Χάρη Δούκα. Και αντίστοιχα ηττήθηκε η συστημική, εκσυγχρονιστική και μεταρρυθμιστική τάση των Άννας Διαμαντοπούλου και Παύλου Γερουλάνου. Είναι, όμως, έτσι τα πράγματα;
Τα πολύ ισχυρά ποσοστά των Διαμαντοπούλου και Γερουλάνου δείχνουν ότι εντός των ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ υπάρχει μια πολύ μεγάλη δόση κανονικότητας μακριά, πρώτον, από την αριστερόστροφη παρωχημένη συνθηματολογία –μπουρδολογία θα μπορούσε να την πει κανείς αν αναλογιστεί και την πορεία του ΣΥΡΙΖΑ προς την εξαφάνιση- και, δεύτερον, την αριστερόστροφη άοσμη και άγευστη τήρηση ίσων αποστάσεων μεταξύ του μεταρρυθμιστικού και του λαϊκιστικού μπλοκ. Το ποιος από τους δυο, προκριθέντες στον δεύτερο γύρο, υποψήφιους για την προεδρία εξέφρασε την κάθε μια από τις δυο παραπάνω αριστερόστροφες τάσεις είναι πρόδηλο.
Το αποτέλεσμα του πρώτου γύρου των προεδρικών εκλογών στο ΠΑΣΟΚ προσέφερε, λοιπόν, μια πολύ μεγάλη υπηρεσία στον επόμενο πρόεδρό του. Τού έστειλε ένα ξεκάθαρο μήνυμα για το πολιτικό περιεχόμενο που πρέπει να αποκτήσει το ΠΑΣΟΚ προκειμένου να διεκδικήσει στο μέλλον εκλογική επιρροή. Το ελπιδοφόρο είναι ότι το φαβορί, σύμφωνα με τις στοιχηματικές, για την εκλογή την ερχόμενη Κυριακή, ο κ. Νίκος Ανδρουλάκης, φαίνεται ότι δείχνει κάποια πολιτικά ανακλαστικά. Ας δούμε τι δήλωσε χθες: "Το σχέδιό μου είναι: πολιτική επάρκεια που εκφράζεται στη Βουλή και στην κοινωνία και αμφίπλευρη διεύρυνση".
Αν το ΠΑΣΟΚ του επόμενου αρχηγού καταφέρει να ενσωματώσει στον λόγο, την πρόταση και την πρακτική του τον μεταρρυθμιστικό δυναμισμό της Άννας Διαμαντοπούλου και την αστική κανονικότητα, πολυσυλλεκτικότητα και ευγένεια του Παύλου Γερουλάνου τότε θα μπορεί να ελπίζει. Τότε μπορεί να είναι καλύτερα και για τη χώρα διότι η κυβέρνηση θα αποκτήσει, επιτέλους, μια κανονική με όλες τις έννοιες αντιπολίτευση, γεγονός που θα την κάνει ακόμη περισσότερο αποδοτική και αποτελεσματική.
ΥΓ. Την ώρα που ο ΣΥΡΙΖΑ εξαϋλώνεται ως θύμα της πολιτικής αερολογίας και τυχοδιωκτισμού του, είναι απορίας άξιο πως ο Καθηγητής και Δήμαρχος Αθηναίων κ. Χάρης Δούκας θεωρεί ότι θα φέρει τους απογοητευμένους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ στο ΠΑΣΟΚ με τα ίδια συνθήματα που άκουγαν από την Κουμουνδούρου.