Ένα πρώτο βήμα για την Παιδεία

Του Σπύρου Δημητρέλη

Τα μέτρα που ανακοίνωσε πρόσφατα ο υπουργός Παιδείας Κυριάκος Πιερρακάκης για τα σχολεία δημιουργούν κάποιες ελπίδες ότι κάτι πάει να κινηθεί σε αυτόν τον πολύ κρίσιμο και ευαίσθητο τομέα της Παιδείας. Η απαγόρευσης της χρήσης κινητών τηλεφώνων στο σχολείο με το σύνθημα "το κινητό στην τσάντα" ήταν μια αυτονόητη απόφαση, που μάλιστα είχε αργήσει να ληφθεί. Η γοητεία της οθόνης αποσπά την προσοχή του μαθητή και δημιουργεί πολλαπλά προβλήματα στη μαθησιακή διαδικασία. 

Εξαιρετικά θετικό το γεγονός ότι επιστρέφει το πλαίσιο ποινών στη σχολική κοινότητα. Από μια διαρκή πορεία προς την ασυδοσία που διανύθηκε στο όνομα του "εκδημοκρατισμού" της σχολικής διαδικασίας, επιστρέφει το πλαίσιο ποινών για μαθητικά παραπτώματα. Επιστρέφει ακόμη και το μέτρο της "αλλαγής σχολικού περιβάλλοντος" για το πολύ σοβαρό παράπτωμα της βιντεοσκόπησης μαθητή σε ευαίσθητες στιγμές. Πολύ σωστά είπε ο υπουργός Παιδείας ότι το πλαίσιο δεν είναι τιμωρητικό. Είναι πλαίσιο αυτονόητων κανόνων και μηχανισμού τήρησής τους. Είναι ένα πλαίσιο ευθύνης όχι μόνο για τους μαθητές, αλλά και για τους καθηγητές και τους γονείς που καλούνται να το εφαρμόσουν για το καλό των παιδιών.

Είναι, όμως, όπως είπαμε μόνο μια καλή αρχή. Το ελληνικό σχολείο έχει συσσωρεύσει τόσα πολλά και μεγάλα προβλήματα που η επίλυσή τους συνεπάγεται μεγάλες και κρίσιμες παρεμβάσεις. Λογοδοσία και πραγματική αξιολόγηση όλων με πλαίσιο συνεπειών για τους ανεπαρκώς αξιολογούμενους και επιβράβευσης για όσους διακρίνονται για την αποδοτικότητά τους. Απόδοση ουσιαστικής αυτονομίας στις σχολικές μονάδες για επίλυση των προβλημάτων τους. Ανάδειξη διοικητικής ιεραρχίας στα σχολεία στη βάση αξιολόγησης και όχι παλαιότητας σε λογικές επετηρίδας. Δυνατότητα επιλογής σχολικής μονάδας από τους γονείς και όχι διοικητικά με βάση τη διεύθυνση κατοικίας. Αυτά και άλλα πολλά μπορούν να γίνουν για τη δημιουργία ενός καλύτερου σχολείου.

Δυστυχώς κρίσιμη μερίδα της μεσαίας τάξης που συνεχώς μεγαλώνει, εγκαταλείπει το δημόσιο σχολείο προς όφελος της ιδιωτικής εκπαίδευσης. Δικαιολογημένα. Βίωσε την υποβάθμιση του δημόσιου σχολείου και με οικονομικές θυσίες κατευθύνεται στην ιδιωτική εκπαίδευση για να γλιτώσει από τις παθογένειες των καταλήψεων, της ήσσονος προσπάθειας εκπαιδευτικών και των προβληματικών και ελλιπών υποδομών. Έχει ακόμη εγκαταλείψει και το δημόσιο νοσοκομείο με όφελος της ιδιωτικής ασφάλισης και των κλινικών. Σταδιακά εγκαταλείπει και το δημόσιο πανεπιστήμιο με φυγή των μαθητών προς τον εξωτερικό σε σχολές της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης στην Ευρωπαϊκή Ένωση. 

Το ερώτημα είναι αν αυτή η πορεία είναι αναστρέψιμη. Η απάντηση είναι ΝΑΙ. Αρκεί να υπάρχει το σχέδιο, οι πόροι και η βούληση για να αναστραφεί αυτή η πορεία απαξίωσης της δημόσιας σφαίρας. Περιμένουμε με μεγάλο ενδιαφέρον τις επόμενες παρεμβάσεις-μεταρρυθμίσεις στο δημόσιο σχολείο που έχει εξαγγείλει ο υπουργός Παιδείας.