Ώρα ευθύνης, Κυριακή!

Του Σπύρου Ν. Λίτσα*

Εδώ και πολλά χρόνια διάφορες φωνές προσπαθούν να πλήξουν το πολίτευμα της χώρας. Είναι οι ίδιες φωνές που προκρίνουν μια Κομματοκρατορία μεσσιανικού τύπου είς βάρος της Δημοκρατίας και της Συνταγματικής τάξης.

Η Γ’ Ελληνική Δημοκρατία, εν αντιθέσει με άλλα δημοκρατικά συστήματα σε άλλα κράτη, αποτελεί κατάκτηση των Ελλήνων πολίτων και ένα σύστημα που αναδύθηκε από το λαϊκίστικο ολοκληρωτισμό της χούντας. Επομένως, η αποχή δεν αποτελεί πράξη ενίσχυσης της Δημοκρατίας αλλά προσπάθεια αποδόμησης της. Όπως επίσης οι τεχνηέντως παραινέσεις για δήθεν κόπωση του εκλογικού σώματος, από τι άραγε (;), για εκλογές με χαμηλή σημασία κλπ. Δεν υπάρχει εκλογική διαδικασία χαμηλής σημασίας γιατί ακριβώς η δυνατότητα μας να διαμορφώνουμε το πολιτικό γίγενσθαι της συλλογικότητας των Ελλήνων είναι κατάκτηση. Όπως ασφαλώς και κατάκτηση είναι να μπορούμε να μετέχουμε στη συνδιαμόρφωση της ευρωπαϊκής ενωσιακής συλλογικότητας.

Ουδείς μπορεί να υποστηρίξει πως η Ε.Ε είναι το τέλειο σύστημα. Η αδυναμία της να προχωρήσει σε πολιτική και οικονομική ένωση, ο τρόπος που συμπεριφέρθηκε στην Ελλάδα κατά τη διάρκεια της δημοσιονομικής κρίσης το 2010-2019, δίχως ασφαλώς να παραβλέπουμε τα ημέτερα πολλά και συντριπτικά λάθη και αστοχίες, η εμμονή της με τη διεύρυνση που προκρίνει την αδυναμία, ή ίσως και άρνηση, για θεσμική και δημοσιονομική εμβάθυνση, όλα αυτά αποτελούν σημαντικά μειονεκτήματα της Ε.Ε. σήμερα. Αλλά δεν είναι λόγοι να μη πάει ο Έλληνας να ψηφίσει. Το παλαιό πολιτικό moto της εκ των έσω δυνατότητας μόνο των μεγάλων και αποφασιστικών αλλαγών είναι σωστό. Η κατάκτηση της συμμετοχής δεν μπορεί και δεν πρέπει να πεταχθεί στον κάλαθο της Ιστορίας απλώς γιατί η πολιτική μόδα προκρίνει το μη-πολιτικό, διαφυλάσσοντας για τον πολίτη το ρόλο του Ιδιώτη με όρους Αριστοτελικής προσέγγισης. Για να βελτιωθεί η θεσμική λειτουργία της Ευρώπης, για μειωθεί το εύρος και οι αντοχές του Brussels bubble, για να μπορέσει το ιδεώδες της Ενωμένης Ευρώπης που είναι η πλέον εξόχως σοβαρή και ελπιδοφόρα πολιτική προσπάθεια βελτίωσης του γεωστρατηγικού και οικονομικό-κοινωνικού χώρου στη Γηραία Ήπειρο από το τέλος του Ψυχρού Πολέμου έως σήμερα.

H αποχή δεν προσφέρει το παραμικρό. Δίνει τη δυνατότητα μόνο σε αυτούς που εχθρεύονται τη θεσμική υπόσταση της Γ’ Ελληνικής Δημοκρατίας να χαμογελούν πίσω από τις κουΐντες. Δίνει τη δυνατότητα μόνο σε αυτούς που δεν πιστεύουν στη συλλογική δυναμική να συνεχίσουν να απεργάζονται αντί-θεσμικά παίγνια. Η αποχή προσφέρει τη δυνατότητα στους λίγους αντιθεσμικούς στο να απομονώνεται η φωνή της Κοινωνίας. Καμία απογοήτευση δεν νομιμοποιεί το να αποδέχεται ο πολίτης να υποβαθμίζεται ο ρόλος του. Η άσκηση του εκλογικού μας δικαιώματος είναι κατάκτηση και ως τέτοια πρέπει να αποτιμηθεί απ’ όλους μας. Γιατί την Κυριακή είναι ξανά η ώρα ευθύνης.

* Καθηγητής Θεωρίας των Διεθνών Σχέσεων στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας και Επισκέπτης Καθηγητής στο τμήμα Πολιτικών Επιστημών [Sciences Po] του Πανεπιστημίου της Grenoble. Οι δυο πιο πρόσφατες επιστημονικές του μονογραφίες "Διεθνείς Σχέσεις από την Αρχή: Θεωρητικοί Αναστοχασμοί", Εκδόσεις Πανεπιστημίου Μακεδονίας και ‘Smart instead of Small in International Relations Theory: The Case of the United Arab Emirates’, Springer κυκλοφορούν σε Ελλάδα και εξωτερικό.