Του Θοδωρή Γιάνναρου
Δύο πολιτικά στίγματα καθόριζαν την Ελλάδα μέχρι χθες. Από τη μία η Ριζοσπαστική Πατριωτική Δεξιά, που εξέφραζε σαφέστατα πατριωτικές, ριζοσπαστικές και δεξιές θέσεις, ενώ διακρίνονταν από τον αντιαριστερισμό της, διατηρώντας μία κοινωνικά συντηρητική θέση σε πολλά θέματα, που ήταν αποδεκτή από το μεγαλύτερο μέρος των Ελλήνων πολιτών της εποχής, ενώ από στην άλλη όχθη βρίσκονταν η Κεντροαριστερά, αγκαλιά με την αριστερά, που εξέφραζε τα απωθημένα όλων εκείνων που είχαν βρει στέγη στη διαμαρτυρία κατά παντός επιστητού, όπου ο Γεωργ. Παπανδρέου, ο οποίο παρεπιπτόντως, έως την παραίτηση του από την πρωθυπουργία τον Ιούλιο του 1965, υπερασπίστηκε με συνέπεια τα συμφέροντα… της άρχουσας τάξης, παρουσιάζεται, ούτε λίγο, ούτε πολύ, ως η "δημοκρατική”, "προοδευτική” και "φιλολαϊκή” παράταξη απέναντι στην δήθεν αντιδραστικότητα της "δεξιάς”.
Για να μην αυτοεξαπατώμεθα, η πολιτική του Κέντρου ήταν μια ερμαφρόδιτη πολιτική, που με το ένα χέρι έδινε ορισμένες "παραχωρήσεις-παροχές” στους πολίτες, ενώ με το άλλο χέρι σταθεροποιούσε και γιγάντωνε την απόλυτη εξουσία του κεφαλαίου. Ασφαλώς, η σταθεροποίηση του αστικού πολιτικού συστήματος που επεδίωκε ο Γεωργ. Παπανδρέου πήγαινε πλάι-πλάι με την καταστολή του λαϊκού κινήματος, ενώ η πολιτική ιδεολογία του… Γέρου της Δημοκρατίας ήταν τόσο αντιλαϊκή, όσο και ακραιφνώς αντιδημοκρατική!.
Δύο φορές έγινε πρωθυπουργός ο Γεώργιος Παπανδρέου και κυβέρνηση η Ένωση Κέντρου… και τις δύο φορές η Ελλάς γκρεμοτσακίστηκε… Δεν είναι τυχαίο, που ο … Γέρος απέκτησε το προσωνύμιο, "παπατζής”, μιας και κάποιος σαν εκείνον "…με τα λόγια χτίζει ανώγεια και κατώγεια… και πολλά άλλα καλούδια!”. Προκειμένου να σβηστεί το "παπατζής”, τον βάφτισαν "Γέρο της Δημοκρατίας” και όλα καλά...
Κανείς όμως δεν ξέχασε, πως ο άνθρωπος αυτός, διορίστηκε πρωθυπουργός από τους Άγγλους στην εξόριστη ελληνική κυβέρνηση στο Κάιρο. Επιστρέφοντας θριαμβευτικά στην Ελλάδα, πάλευε με ψέματα και φανφάρες να ισορροπήσει ανάμεσα σε ακροδεξιούς και δωσίλογους, Άγγλους που ήθελαν τα πάντα βάσει του σχεδίου τους και… θυμωμένους αντιστασιακούς που είχε πουλήσει μαζί με κομμουνιστές.
Ο ηγέτης της Ένωσης Κέντρου, εκτός από τα στραβά μάτια που έκανε σε βαναυσότητες και ένοπλη βία της τότε χωροφυλακής, άφησε πολλούς ανθρώπους που είχαν καταδικαστεί με τους Αναγκαστικούς Νόμους 509 κλπ., να σαπίζουν σε φυλακές και ξερονήσια, ενώ κάποιους τους έστειλε ο ίδιος!
Αυτή ήταν η περίφημη Ένωση Κέντρου της… λαοκρατίας… με ηγέτη, τον μέγα Γεώργιο Παπανδρέου, τον "παπατζή!”. Εκεί στοχεύουν κάποιοι να μας οδηγήσουν; Συγνώμη, αλλά δεν θα πάρω!
Θα μπορούσα να γράφω επί ώρες, αλλά δεν νομίζω πως χρειάζεται! Όλα αυτά που αναφέρθηκαν, μήπως δημιουργούν κάποιους ξεκάθαρους συνειρμούς με το σήμερα και με όλα αυτά που συμβαίνουν στη χώρα μας, που για πολλοστή φορά εξαπατάται; Για σκεφθείτε… Μήπως είναι τυχαίο πως και ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ δείχνουν ξεκάθαρα την επιθυμία τους να οδεύσουν προς το Κέντρο. Αλήθεια πως είναι δυνατόν, η Νέα Δημοκρατία να έχει τον ίδιο στόχο με αυτούς; Πάνε κάποιοι να μας τρελάνουν;
Κάποιοι λοιπόν πήραν τη μεγάλη φιλελεύθερη παράταξη του Κωνσταντίνου Καραμανλή, την έβαλαν στο κρεββάτι του Προκρούστη και παλεύουν να την διαμελίσουν και να την μεταλλάξουν δια της βίας και μέσω στυγνών εκβιασμών σε μια νέα Ένωση Κέντρου, λες και μας έχει λείψει η παλιά!
Οι ΝεοΔημοκράτες παραμένουν στη Νέα Δημοκρατία, και παλεύουν να μην επιτρέψουν να "εκτρωματοποιηθεί” η παράταξη, όπως κάποιοι που δεν έχουν σχέση με τη Νέα Δημοκρατία και τα ιδανικά της, ούτε είχαν, ούτε πρόκειται ποτέ να αποκτήσουν, επιδιώκουν… Είναι ίσως καιρός, τα στελέχη που εκπροσωπούν την αληθινή πατριωτική Νέα Δημοκρατία να αρχίσουν να μιλούν και να κινούνται αντί να σιωπούν φοβισμένα. Παραμένοντας σιωπηλοί για να κρατήσουν τα όποια οφίτσια τους δόθηκαν, το μόνο σίγουρο είναι, πως δεν κάνουν καλό στην παράταξη που τους ανέδειξε, αλλά αντιθέτως οι ίδιοι κάνουν κακό στον εαυτό τους -αυτοκτονούν…
Η Ελλάς δεν χρειάζεται τίποτα παραπάνω και τίποτα λιγότερο, από έναν αποδεδειγμένα άξιο να ηγηθεί και 8-10 βαριά ονόματα δίπλα του να τον πλαισιώνουν! Μετά τον Γεώργιο (Γέρο) Παπανδρέου, ας ελπίσουμε πως δεν θα αποδειχτεί κάποιος άλλος φέρελπις… και όψιμος κεντρώος, για δεύτερη φορά, ο μοιραίος για τη χώρα πολιτικός αρχηγός.
