Οι εκπτώσεις του Κυριάκου στον κανονικό Μητσοτάκη

Του Σπύρου Δημητρέλη

Η πολιτική αδυναμία που δείχνουν οι δημοσκοπήσεις για την κυβέρνηση έρχεται να επιβεβαιωθεί πλέον και με τις επιλογές που έκανε ο Πρωθυπουργός για το ψηφοδέλτιο των ευρωεκλογών της Νέας Δημοκρατίας. Την ώρα που οι εταιρείες σφυγμομέτρησης της κοινής γνώμης και των εκλογικών τους προτιμήσεων καταγράφουν συγκεκριμένες αδυναμίες της Νέας Δημοκρατίας ο Πρωθυπουργός φαίνεται ότι προσπαθεί να τις θεραπεύσει με τρόπους που θυμίζουν άλλες εποχές, στις οποίες η ποιότητα της πολιτικής διακυβέρνησης δεν ήταν και στα καλύτερά της.

Οι επιλογές προσώπων που έγιναν από τον Πρωθυπουργό, έγιναν στο όνομα της πολυσυλλεκτικότητας. Έγιναν σε μια λογική σούπερ μάρκετ όπου κάθε ψηφοφόρος, υποτίθεται, ότι θα βρει αυτό που τον εκφράζει. Τα παραπάνω είναι ορατά δια γυμνού οφθαλμού. Επελέγησαν τηλεαστέρες κάθε κλάδου της εικόνας. Λαϊκισμού, ψυχαγωγίας ή και συνδυασμού των δυο, προκειμένου να πιαστούν τελικά στην απόχη όσοι ψηφίζουν με βάση την εικόνα που βλέπουν στους τηλεοπτικούς τους δέκτες.  Η δεξιά της δεξιάς πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας -που είναι σφόδρα ενοχλημένη από συγκεκριμένες επιλογές που έκανε η κυβέρνηση όπως η τεκνοθεσία από ομόφυλα ζευγάρια-  επιχειρείται να κατευναστεί και να το ξανασκεφτεί για την απόφαση "ψήφου τιμωρίας" με την περίληψη στο ψηφοδέλτιο του βορειοηπειρώτη φυλακισμένου και εκλεγμένου Δημάρχου Χειμάρρας Φρέντι Μπελέρη.

Επιλογές, όμως, όπως οι παραπάνω δεν είναι συμβατές με το προφίλ που είχε καλλιεργήσει ο Κυριάκος Μητσοτάκης στα χρόνια της πολιτείας του. Η επιλογή του να πάει κόντρα στην απόφαση της ηγεσίας του κόμματός του και να καταψηφίσει την υποψηφιότητα του Προκόπη Παυλόπουλου για την Προεδρία της Δημοκρατίας το 2015 είχε αποτελέσει ένα πολύ ισχυρό θεμέλιο στην οικοδόμηση της εικόνας ενός πολιτικού που πορεύεται με πυξίδα τη σοβαρότητα, την υπευθυνότητα και τη διακριτή απόσταση από το λαϊκισμό και τον δήθεν πατριωτισμό και εθνικισμό. Το ίδιο είχε γίνει και με την ψήφιση του νομοσχεδίου του ΣΥΡΙΖΑ για το Σύμφωνο Συμβίωσης.

Με τις επιλογές του στο ψηφοδέλτιο των ευρωεκλογών ο Πρωθυπουργός δείχνει ψήγματα φόβου για το εκλογικό αποτέλεσμα. Θα ήταν καλύτερο, όμως, να αντιμετωπίσει αυτόν τον φόβο με επιλογές υπευθυνότητας και όχι εικόνας. Μέσα στα πολλά αρνητικά της δεύτερης κυβερνητικής θητείας, όπως είναι η αίσθηση της κοινής γνώμης ότι χάνεται η επαφή με την κοινωνία και το 41% χωρίς αντιπολίτευση δημιουργεί αλαζονεία, οι λανθασμένοι χειρισμοί στο τραγικό δυστύχημα των Τεμπών και η μη πραγματοποίηση πραγματικών μεταρρυθμίσεων για τη βελτίωση της λειτουργίας του κράτους, υπάρχουν και σημαντικά θετικά.

Το πράσινο φως για την αποδέσμευση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης από  το κρατικό μονοπώλιο και η λειτουργία –επιτέλους είκοσι χρόνια μετά την πρώτη στα χαρτιά θέσπισή τους- των απογευματινών χειρουργείων στο ΕΣΥ είναι επιλογές στις οποίες μπορούσε να χτίσει ο Πρωθυπουργός.

Η ευρωκάλπη της 9ης Ιουνίου θα  δείξει αν η σταδιακή αλλαγή στο προφίλ του Πρωθυπουργού ήταν μια επιτυχημένη κίνηση. Αν μπορεί κάποιος να διακινδυνεύσει μια πρόβλεψη, θα δώσει περισσότερες πιθανότητες στο να μην είναι επιτυχημένη. Διότι οι πολίτες οσμίζονται εύκολα εκείνον που προσποιείται σε σχέση με εκείνον που οι επιλογές του είναι σύμφωνες με αυτό που είναι.