Του Σπύρου Δημητρέλη
Υπάρχει ένας μεγάλος προβληματισμός σε πολλούς γύρω μας αναφορικά με το ζήτημα του γάμου των ομόφυλων ζευγαριών που αποφάσισε να προωθήσει η κυβέρνηση. Στις παρέες είναι βασικό αντικείμενο συζήτησης. Μάλιστα, πολλοί οι οποίοι δεν είναι του δόγματος "πατρίδα, θρησκεία, οικογένεια", ούτε ανήκουν στους -κατά συνεχείς δηλώσεις τους- "υπερπατριώτες", που είναι λογικό και αναμενόμενο να είναι αντίθετοι σε οποιαδήποτε προσπάθεια πραγματικού εκσυγχρονισμού της κοινωνίας, εμφανίζονται προβληματισμένοι για το ζήτημα.
Μιλάμε για ανθρώπους που πραγματικά δεν έχουν κανένα πρόβλημα με την ομοφυλοφιλία ή τον σεξουαλικό προσανατολισμό των γύρω τους. Δεν είχαν πρόβλημα με το σύμφωνο συμβίωσης, δεν είχαν πρόβλημα με το γεγονός ότι ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης είναι παντρεμένος με σύντροφο του ιδίου φύλου. Αυτό που συζητείται και προβληματίζει είναι η απόκτηση και ανατροφή παιδιών σε οικογένειες ομόφυλων συζύγων.
Μάλιστα, ο προβληματισμός αυτός φαίνεται να προκύπτει και από τις απαντήσεις που έδωσαν στην πανευρωπαϊκή δημοσκόπηση "Ευρωβαρόμετρο" την περασμένη άνοιξη. Ας δούμε τα αποτελέσματα.
Στο ερώτημα πώς θα ένοιωθαν αν στο ανώτατο πολιτικό αξίωμα της χώρας έφθανε μια λεσβία, ένας γκέι ή ένα αμφισεξουαλικό άτομο, το 61% των Ελλήνων απαντά "Άνετα", πολύ κοντά στον ευρωπαϊκό μέσο όρο που είναι 68%. Στο ερώτημα, πώς θα ένοιωθαν αν στον εργασιακό τους χώρο θα έπρεπε στην καθημερινή εργασία τους να συνεργαστούν με μια λεσβία, έναν γκέι ή ένα αμφισεξουαλικό άτομο, το 76% των Ελλήνων απαντά "’Ανετα", με το μέσο ευρωπαϊκό όρο να είναι οριακά χαμηλότερα, στο 75%.
Ωστόσο, δεν νοιώθουν άνετα αν το παιδί τους, τούς πει ότι έχει σχέση με άτομο του ιδίου φύλου (29% των Ελλήνων δηλώνουν ότι νοιώθουν "’Ανετα" έναντι 59% που είναι ο μέσος όρος στην Ευρωπαϊκή Ένωση). Η τελευταία απάντηση δείχνει ότι έχει ακόμη απόσταση να καλύψει η ελληνική κοινωνία για την καταπολέμηση των διακρίσεων με βάση τον σεξουαλικό προσανατολισμό. Συνδέεται, όμως, κατά τη γνώμη μου, η απάντηση αυτή και με την ιδιαίτερη σημασία και βαρύτητα που δίνουν οι Έλληνες στην αντίληψη για τα πιο σημαντικά μέλη της οικογένειάς τους, τα παιδιά τους.
Πάμε τώρα στο ζήτημα του γάμου των ομόφυλων ζευγαριών. Στο ερώτημα αν πρέπει να επιτραπεί σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση, το 57% των Ελλήνων απαντά θετικά. Αν και ο αντίστοιχος μέσος όρος στην ΕΕ είναι 72%, υπάρχει μια ξεκάθαρη πλειοψηφία υπέρ του γάμου των ομοφύλων. Ωστόσο, τα πράγματα αλλάζουν, όταν οι Έλληνες ρωτούνται αν θα πρέπει τα ομόφυλα ζευγάρια να έχουν τα ίδια δικαιώματα, όπως υιοθεσία και γονεϊκά δικαιώματα, με τα ετερόφυλα ζευγάρια. Εκεί το ποσοστό του "ΝΑΙ" στον γάμο ομοφύλων με δικαίωμα υιοθεσίας υποχωρεί στο 44% (μέσος όρος ΕΕ στο 69%) και το ποσοστό του "ΟΧΙ" ανεβαίνει στο 53% (μέσος όρος ΕΕ στο 28%).
Είναι εύλογο το συμπέρασμα από τις απαντήσεις ότι η πλειοψηφία των Ελλήνων θεωρεί ότι "για το καλό" ενός παιδιού είναι προτιμότερο να μεγαλώνει με πατέρα και μητέρα. Εκεί υπάρχει ο προβληματισμός. Και σε αυτόν τον προβληματισμό πρέπει να απαντήσει με συγκεκριμένα επιχειρήματα, επιστημονικά ευρήματα και αξιόπιστες μελέτες η κυβέρνηση. Και όχι να φαίνεται ότι παρασύρεται από τη διεθνή μόδα…
spiros.dimitrelis@capital.gr