Του Fabian Hinz
Παρά το ότι έχει παραμείνει στο περιθώριο της δημοσιότητας, η ουκρανική start-up εταιρεία Fire Point έχει καθιερωθεί στη διάρκεια του πολέμου ως παίκτης στο πεδίο των μη επανδρωμένων αεροσκαφών μίας κατεύθυνσης (OWA UAV), με το FP-1 OWA UAV να διαδραματίζει εξέχοντα ρόλο στην εκστρατεία μακρινών πληγμάτων της Ουκρανίας έναντι της Ρωσίας με OWA.
Βασισμένη σε αυτήν την εμπειρία, η εταιρεία αποκάλυψε πρόσφατα τον πρώτο της πύραυλο, με την ονομασία FP-5 Flamingo. Εκτός Ουκρανίας, η βρετανο-εμιρατιανή εταιρεία Milanion είχε προωθήσει προηγουμένως το σχέδιο με την ίδια ονομασία. Παραμένει άγνωστο αν η Milanion συνέβαλε στην ανάπτυξη του πυραύλου ή απλώς προωθούσε το σχέδιο για ξένους πελάτες εκ μέρους της Fire Point.
Με εμβέλεια 3.000 χιλιομέτρων, κεφαλή πολεμικού φορτίου 1.150 κιλών και μέγιστο βάρος απογείωσης 6.000 κιλών, το Flamingo είναι ένα από τα μεγαλύτερα και μεγαλύτερης εμβέλειας πυραυλικά συστήματα πλεύσης στον κόσμο. Παρά τις φιλόδοξες παραμέτρους απόδοσης, το σύστημα σχεδιάστηκε ως μια οικονομική λύση, ενσωματώνοντας εμπορικά διαθέσιμα συστήματα καθώς και συστήματα που αρχικά είχαν σχεδιαστεί για άλλη χρήση. Η πολεμική κεφαλή είναι μια εναέρια βόμβα και η μονάδα ισχύος φαίνεται να είναι ένας τοπικά παραγόμενος στροβιλοκινητήρας Ivchenko AI-25TL, αρχικά σχεδιασμένος για επανδρωμένα αεροσκάφη.
Η χρήση του AI-25TL οδήγησε στη δημιουργία ενός πολύ μεγάλου πυραύλου, αλλά επιτρέπει στην Fire Point να αποφύγει την εξάρτηση από εξειδικευμένους μικροσκοπικούς κινητήρες turbojet ή turbofan. Οι τελευταίοι είναι το προτιμώμενο σύστημα πρόωσης για πυραύλους μεγάλης εμβέλειας, αλλά είναι και ακριβοί και υπό έλεγχο.
Παρόμοια εστίαση στην απλότητα και την προμηθευσιμότητα αντανακλάται και στην αρχιτεκτονική καθοδήγησης και ελέγχου του πυραύλου. Δεν υπάρχουν στοιχεία ότι ο χρησιμοποιεί συστήματα αντιστοίχισης ανάγλυφου εδάφους (TERCOM) ή ψηφιακής αντιστοίχισης οπτικής σκηνής (DSMAC), τα οποία είναι χαρακτηριστικά πιο προηγμένων πυραύλων πλεύσης. Αντ' αυτού, εκτιμάται ότι ο Flamingo βασίζεται σε δορυφορική πλοήγηση, χρησιμοποιώντας κεραίες ανθεκτικές σε παρεμβολές και στο λογισμικό ανοικτού κώδικα ArduPilot για αυτόνομη καθοδήγηση.
Η διαμόρφωση των κεραιών του πυραύλου και η απουσία ορατών ηλεκτροοπτικών ή υπέρυθρων αισθητήρων, υποδηλώνουν ότι το σύστημα δεν είναι εξοπλισμένο με σύνδεση δεδομένων υψηλού εύρους ζώνης πέρα από την οπτική γραμμή. Ωστόσο, μπορεί να είναι διαθέσιμη μια σύνδεση χαμηλού εύρους ζώνης, επαρκής για τη μετάδοση τηλεμετρίας ή για την ενεργοποίηση περιορισμένης δυνατότητας επαναπρογραμματισμού της διαδρομής κατά την πτήση.
Όντας μεγάλος, μη-αόρατος και υποηχητικός, ο Flamingo στερείται της επιβιωσιμότητας πιο προηγμένων σχεδίων πυραύλων. Ωστόσο, η εκτεταμένη εμβέλειά του θα μπορούσε να αντισταθμίσει εν μέρει αυτήν την ευπάθεια, επιτρέποντας μια έμμεση διαδρομή προς τον στόχο του, που εκμεταλλεύεται τυχόν εντοπισμένα κενά στην κάλυψη από αισθητήρες και δίκτυα αεράμυνας της Ρωσίας. Η Ουκρανία έχει ήδη επιδείξει υψηλό βαθμό επιδεξιότητας στην εφαρμογή τέτοιων τακτικών στην εκστρατεία OWA UAV της, με ακόμη και ευάλωτες πλατφόρμες να φθάνουν σε κρίσιμους στόχους βαθιά εντός της Ρωσίας.
Το βαρύ ωφέλιμο φορτίο του πυραύλου δίνει ένα πλεονέκτημα, προσφέροντας σημαντικά μεγαλύτερη καταστροφική δύναμη από τα πολύ ελαφρύτερα ωφέλιμα φορτία των OWA UAV, τα οποία συνήθως είναι μόνο μερικές δεκάδες κιλά. Ενώ η Ουκρανία χρησιμοποιεί ήδη πυραύλους με βαρύτερες κεφαλές, όπως ο αεροεκτοξευόμενος MBDA Storm Shadow/SCALP EG και ο εγχώρια ανεπτυγμένος εδάφους-εδάφους Luch DB Neptune, η χρήση αυτών των συστημάτων έχει περιοριστεί τόσο από τη περιορισμένη διαθεσιμότητα, όσο και από τις σχετικά μικρότερες εμβέλειές τους.
Η επίδραση του Flamingo στην εκστρατεία βαθιών πληγμάτων της Ουκρανίας θα εξαρτηθεί όχι μόνο από την ωριμότητα, την ποιότητα και την αξιοπιστία επιβίωσης του πυραύλου, αλλά και από την κλίμακα της παραγωγής του. Η Fire Point ισχυρίζεται ότι έχει επί του παρόντος την ικανότητα να παράγει έως και έναν πύραυλο την ημέρα, με φιλοδοξίες να αυξήσει την ημερήσια παραγωγή σε επτά μέχρι τον Οκτώβριο.
Η χρήση μεταχειρισμένων στροβιλοκινητήρων AI-25TL, ευρέως διαθέσιμων από μεταχειρισμένα αεροσκάφη εκπαίδευσης Aero L-39 Albatros, προσφέρει πλεονεκτήματα ως προς το κόστος, αλλά μπορεί επίσης να δημιουργήσει μακροπρόθεσμους περιορισμούς, καθώς δεν είναι σαφές εάν η Motor Sich της Ουκρανίας παραμένει ικανή να κατασκευάζει νέες μονάδες. Μια περαιτέρω αβεβαιότητα αφορά τη συνεχή κυβερνητική στήριξη. Ο Ουκρανός Πρόεδρος Βολοντίμιρ Ζελένσκι δήλωσε ότι η παραγωγή του πυραύλου θα μπορούσε να επεκταθεί, αλλά υπέδειξε επίσης ότι αυτό θα εξαρτηθεί από περαιτέρω επιτυχημένες δοκιμές και τη διαθεσιμότητα χρηματοδότησης.
Η Ρωσία μπορεί να προλάβει μια πιθανή απειλή από το Flamingo στοχοποιώντας τα εργοστάσια παραγωγής, χρησιμοποιώντας οπλικά συστήματα μεγάλης εμβέλειας. Τον Ιούλιο, πραγματοποίησε μια μεγάλη επίθεση σε εγκαταστάσεις που σχετίζονται με το ουκρανικό πρόγραμμα ανάπτυξης βαλλιστικών πυραύλων Sapsan. Ωστόσο, από αυτή την άποψη, οι πύραυλοι cruise μεγάλης εμβέλειας, όπως ο Flamingo, θα μπορούσαν να προσφέρουν ένα πλεονέκτημα έναντι των βαλλιστικών πυραύλων στερεών προωθητικών καυσίμων, καθώς η κατασκευή τους βασίζεται σε πολύ μικρότερο βαθμό σε εξειδικευμένη και εύκολα αναγνωρίσιμη υποδομή παραγωγής.
Ευρύτερα, ο Flamingo αντικατοπτρίζει μια ευρύτερη τάση σχεδίων οικονομικών πυραύλων που προέρχονται από την ανάπτυξη OWA UAV. Συστήματα όπως το Ruta της Ουκρανίας και το Barracuda της Anduril έχουν αναπτυχθεί από οργανισμούς με μεγαλύτερο υπόβαθρο στην ανάπτυξη UAV παρά στην ανάπτυξη πυραύλων. Κατά συνέπεια, αυτοί οι οργανισμοί τείνουν να εφαρμόζουν φιλοσοφίες σχεδιασμού UAV, που προτεραιοποιούν τη διαθεσιμότητα, την απλότητα και την ταχεία ανάπτυξη έναντι της αξιοπιστίας επιβίωσης και της πολύ υψηλής ακρίβειας, δημιουργώντας έτσι μια θολή γραμμή μεταξύ των παραδοσιακών πυραύλων και των OWA UAV.
Ενώ τα περισσότερα από αυτά τα συστήματα τείνουν να είναι σχετικά συμπαγή και μικρής εμβέλειας, ο Flamingo μπορεί να θεωρηθεί ως μια προσπάθεια επέκτασης αυτών των φιλοσοφιών σχεδιασμού σε ένα σύστημα πολύ μεγάλης εμβέλειας με στρατηγικές εφαρμογές. Αν και οι οικονομικοί πύραυλοι μεγάλης εμβέλειας που χρησιμοποιούν ευρέως διαθέσιμους κινητήρες φαντάζουν μια υποσχόμενη λύση για την Ουκρανία, η εμφάνιση τέτοιων συστημάτων μπορεί επίσης τελικά να εγείρει ανησυχίες σχετικά με την εξάπλωσή των σχετικών τεχνολογιών. Πέρα από την Ουκρανία, δυνητικά επικίνδυνοι φορείς μπορεί να θεωρήσουν αυτή την τεχνολογία ως μια ταχύτερη διαδρομή για την απόκτηση συστημάτων πληγμάτων μεγάλης εμβέλειας, σε σύγκριση με τα πιο σύνθετα προγράμματα βαλλιστικών ή παραδοσιακών πυραύλων.
Διαβάστε το άρθρο στην αρχική του δημοσίευση εδώ.
Επιμέλεια - Απόδοση: Νικόλας Σαπουντζόγλου
