Της Judy Dempsey
Η Ευρώπη δεν έχει καμία επιρροή στον πόλεμο του Ισραήλ στη Γάζα. Τα είκοσι επτά κράτη μέλη είναι μοιρασμένα. Η ΕΕ δεν ήταν σταθερά σε θέση να χαράξει μια στρατηγική έναντι του Ισραήλ ειδικότερα και της Μέσης Ανατολής γενικότερα.
Η δέσμευσή της να υποστηρίξει μια λύση δύο κρατών στη σύγκρουση Ισραήλ-Παλαιστίνης είναι απλώς μια γενική συζήτηση.
Ακόμη και τώρα, με αυτό που συμβαίνει στη Γάζα και την τελευταία παράνομη προσάρτηση γης από το Ισραήλ στην κατεχόμενη Δυτική Όχθη, η ΕΕ εξακολουθεί να υποστηρίζει μια λύση δύο κρατών. Δυστυχώς, θα επιβάλει ταξιδιωτικούς περιορισμούς στους Εβραίους εποίκους που σκοτώνουν Παλαιστίνιους στη Δυτική Όχθη. Λες και αυτό θα απέτρεπε την υπερεθνικιστική κυβέρνηση του Μπενιαμίν Νετανιάχου.
Πέρα από το Ισραήλ, η στρατηγική της ΕΕ για εξαγορά καθεστώτων στην Αίγυπτο, την Τυνησία και την Τουρκία για τον περιορισμό των μεταναστευτικών ροών προς την Ευρώπη επιβεβαιώνει την αδυναμία του μπλοκ να θεσπίσει μια συνεκτική μεταναστευτική πολιτική.
Πιο κοντά στα σύνορα τής, η Ευρώπη θα πρέπει να είναι σε καλύτερη θέση να ενεργεί στρατηγικά.
Ωστόσο, δέκα χρόνια μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, τον άμεσο γείτονα της ΕΕ, η Ευρώπη δεν έχει χαράξει καμία στρατηγική για τον τερματισμό του πολέμου. Δεν έχει στρατηγική για το πώς να αντιμετωπίσει τη Ρωσία. Ή πώς να βοηθήσει στην Ουκρανία να κερδίσει. Πάνω απ 'όλα, δεν έχει στρατηγική για τη διαχείριση των επιπτώσεων του πολέμου στη σταθερότητα και την ασφάλεια.
Η Γερμανία δεν έχει κατανοήσει ακόμη γιατί η Ουκρανία πρέπει να επικρατήσει. Ο Scholz δεν ήταν διατεθειμένος να απομυθοποιήσει τη νοσταλγία του κόμματός του για ύφεση με τη Ρωσία. Θα πρέπει να είναι ο Ευρωπαίος ηγέτης για να διατυπώσει τι σημαίνει αυτός ο πόλεμος για την ήπειρο. Πρόκειται για το τέλος της μεταψυχροπολεμικής εποχής. Πρόκειται για το τέλος μιας σοσιαλδημοκρατικής πεποίθησης ότι η Ρωσία πρέπει να αποτελεί μέρος οποιασδήποτε ευρωπαϊκής αρχιτεκτονικής ασφάλειας. Ο Scholz λαχταρά το αρχαίο καθεστώς, το παλιό status quo που βασίζεται στην προβλεψιμότητα. Το τελευταίο είναι περιττό αν όχι αναχρονιστικό.
Λοιπόν, πρόκειται η Ευρώπη να δράσει στρατηγικά; Για πάρα πολύ καιρό, ήταν αντιδραστική παρά προληπτική. Η εγγύηση ασφαλείας των ΗΠΑ ενθάρρυνε τον εφησυχασμό και την ελεύθερη οδήγηση σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες.
Το να ενεργείς στρατηγικά είναι να διαβάζεις προειδοποιητικά σήματα. Σχετικά με την ύπαρξη μιας ολοκληρωμένης υποδομής πληροφοριών, στρατιωτικών και ασφάλειας για την αξιολόγηση των απειλών. Σχετικά με την προκοπή και τη μάθηση από γεγονότα του παρελθόντος.
Ο ανελέητος πόλεμος του Βλαντιμίρ Πούτιν στην Τσετσενία, ο πόλεμος του στη Γεωργία, οι εισβολές του στην Ουκρανία, η υποστήριξή του στο καθεστώς στη Λευκορωσία και οι διάχυτοι πόλεμοι παραπληροφόρησης καθώς και οι επιθέσεις στον κυβερνοχώρο και οι χημικές επιθέσεις είναι σίγουρα αρκετά για να κάνουν τη Γερμανία και την υπόλοιπη ΕΕ να καταλάβουν γιατί η έκβαση του πολέμου στην Ουκρανία έχει σημασία.
Η απλή αντίδραση δεν είναι πλέον επιλογή. Η στρατηγική πρέπει να γίνει προτεραιότητα. Και για να συμβεί αυτό, οι Ευρωπαίοι πρέπει να δημιουργήσουν μια αρχιτεκτονική ασφάλειας που να αναγνωρίζει πώς η Ρωσία ανατρέπει τη σταθερότητα της Ευρώπης. Η Ουκρανία δείχνει τι χρειάζεται. Στρατηγική.
*Διαβάστε το άρθρο στην αρχική του δημοσίευση εδώ.
Απόδοση-Επιμέλεια: Νικόλας Σαπουντζόγλου
Το ισχυρό Κρατικό Συμβούλιο της Κίνας παρουσίασε ένα φιλόδοξο όραμα για την ταχύ διάχυση της τεχνητής νοημοσύνης σε έξι βασικούς τομείς, από την επιτάχυνση της επιστημονικής έρευνας και ανάπτυξης έως...
Ο παγκόσμιος αγώνας για την κυριαρχία στην τεχνητή νοημοσύνη (ΤΝ) προηγείται σήμερα από τις Ηνωμένες Πολιτείες, οι οποίες αξιοποιούν τα τρομερά τεχνολογικά και οικονομικά πλεονεκτήματά τους για να...
Η άνοδος του γενικού εισαγγελέα Ιγκόρ Κράσνοφ στην πρώτη γραμμή για την ηγεσία του Ανώτατου Δικαστηρίου της Ρωσίας δεν προμηνύει νομικές αλλαγές, αλλά ρίχνει φως στις προτεραιότητες του Κρεμλίνου.
Ακόμα και πριν συναντηθεί με τον Αμερικανό πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ στην Ουάσινγκτον, ο νέος προοδευτικός πρόεδρος της Νότιας Κορέας είχε ήδη κάνει ένα σημαντικό διπλωματικό βήμα. πρώτο υπερπόντιο...
Ο Πούτιν αρνείται κατηγορηματικά να κατανοήσει ότι δεν είναι η Δύση που εμποδίζει την Ουκρανία να γίνει "φιλική", αλλά ότι η ουκρανική κοινωνία και οι ελίτ δεν θα δεχτούν ποτέ τις συνθηκολογικές...
Οι Ηνωμένες Πολιτείες διεξάγουν επί του παρόντος ένα τολμηρό οικονομικό πείραμα που ονομάζεται "Οικονομικός Τραμπισμός". Η βασική του υπόθεση είναι αποπροσανατολιστικά απλή: απομονώστε την οικονομία...
Οι ζημιές στα ρωσικά διυλιστήρια έχουν συμβάλει στην αύξηση των τιμών της βενζίνης σε πολυετή υψηλά, αλλά η κυβέρνηση έχει επιλογές για να μετριάσει τις ελλείψεις.
H Ευρώπη συνεχίζει να παίζει βάσει του παλιού εγχειριδίου. Για να γίνει μια πραγματικά γεωπολιτική δύναμη, η ΕΕ και τα κράτη μέλη της πρέπει να επιβεβαιώσουν την οικονομική και στρατιωτική τους ισχύ...
Μήνες προσεκτικών επαφών με την Ουάσινγκτον, και συγκεκριμένα μηνύματα από τον Λουκασένκο απέδωσαν τελικά το επιθυμητό αποτέλεσμα.
Μετά τη διπλωματία των τελευταίων ημερών, η ειρήνη φαίνεται πιο μακρινή από ποτέ.
Οι αρχικές προβλέψεις που αποδείχτηκαν υπερβολικά φιλόδοξες και η τρέχουσα πραγματικότητα για την ρωσική ενεργειακή βιομηχανία.
