Καθώς οι κυβερνοαπειλές αυξάνονται, οι κανονισμοί CRA και NIS2 δίνουν στα διοικητικά στελέχη τα εργαλεία να ενσωματώσουν την ασφάλεια στον πυρήνα της επιχειρησιακής στρατηγικής, μετατρέποντας τη συμμόρφωση σε ανταγωνιστικό πλεονέκτημα.
Στο σημερινό ψηφιακό περιβάλλον, οι κυβερνοαπειλές εξελίσσονται πιο γρήγορα απ’ ό,τι μπορούν να αντιδράσουν οι περισσότερες επιχειρήσεις. Αυτή η πραγματικότητα καθιστά αναγκαία μια προληπτική και ενεργή στάση απέναντι στην ασφάλεια, καθώς η παθητικότητα μπορεί να αποδειχθεί καθοριστική αδυναμία.
Σε αυτό το πλαίσιο, η κυβερνοασφάλεια δεν αποτελεί απλώς ένα τεχνικό ζήτημα ή υποχρέωση συμμόρφωσης για μια εταιρεία – αλλά κρίσιμο παράγοντα βιωσιμότητας, ανταγωνιστικότητας και κυρίως εμπιστοσύνης απέναντι σε πελάτες, συνεργάτες, επενδυτές. Και αυτή η μετατόπιση από τη "συμμόρφωση” στη στρατηγική αξία δεν μπορεί να γίνει χωρίς την απαραίτητη διοικητική καθοδήγηση: ως οι κατ’ εξοχήν υπεύθυνοι για τις κρίσιμες επιχειρησιακές αποφάσεις, CEOs και Διοικητικά Συμβούλια είναι αυτοί που διαμορφώνουν το πλαίσιο, αναβαθμίζοντας την κυβερνοασφάλεια σε βασική στρατηγική προτεραιότητα.
Οι νέοι ευρωπαϊκοί κανονισμοί, όπως ο Cyber Resilience Act (CRA) και η Οδηγία NIS2, έρχονται να επιβεβαιώσουν τη νέα αυτή πραγματικότητα, αλλάζοντας ουσιαστικά το πλαίσιο λειτουργίας των επιχειρήσεων. Δεν αρκεί πλέον η απλή αντιμετώπιση περιστατικών – απαιτείται η ενσωμάτωση της ανθεκτικότητας στον σχεδιασμό τους, με έμφαση στην πρόληψη, τη διαρκή ετοιμότητα και τη συστηματική διαχείριση κινδύνων.
Για να γίνουν όλα αυτά πράξη, είναι απαραίτητη η κατάλληλη θεμελίωση σε επίπεδο διοίκησης. Για τους CTOs και CISOs, αυτό σημαίνει επανεξέταση των υποδομών και υιοθέτηση πρακτικών όπως το security by design – ενώ για τα διοικητικά συμβούλια και τους CEOs, συνεπάγεται πως η ασφάλεια αντιμετωπίζεται πλέον ως στρατηγική προτεραιότητα.
Μια μετάβαση προς αυτή τη νοοτροπία δεν εξαντλείται σε οργανωτικές αποφάσεις ή τεχνολογικές πρακτικές· απαιτεί αλλαγή αντίληψης, που καλλιεργείται κυρίως από την ίδια τη διοίκηση, μέσα από την υιοθέτηση μιας κουλτούρας κυβερνοασφάλειας. Όταν η ασφάλεια εντάσσεται στα κριτήρια λήψης αποφάσεων, τότε διαμορφώνονται οι προϋποθέσεις για ουσιαστική επένδυση σε πόρους – όχι μόνο οικονομικούς αλλά και πολιτισμικούς.
Και όταν ενσωματώνεται ουσιαστικά στη στρατηγική και στις λειτουργίες μιας επιχείρησης, τα οφέλη είναι πολλαπλά: ενισχύει τη φήμη και την αξιοπιστία της, ενδυναμώνει την επιχειρησιακή της ανθεκτικότητα και μειώνει τις πιθανότητες οικονομικών επιβαρύνσεων από κυρώσεις ή πρόστιμα. Παράλληλα, θωρακίζει το ανθρώπινο δυναμικό – από τη διοίκηση έως τους εργαζομένους – απέναντι σε προσωπικές νομικές ευθύνες, ενώ προστατεύει την εταιρεία από κινδύνους που μπορεί να προκύψουν μέσα από κρίσιμους συνεργάτες ή προμηθευτές. Έτσι, η ασφάλεια αναδεικνύεται σε πυλώνα αξιοπιστίας και βιωσιμότητας.
Η Ελλάδα έχει κάνει σημαντικά βήματα στον τομέα της κυβερνοασφάλειας, ωστόσο η ωριμότητα της αγοράς παραμένει άνιση. Πολλές επιχειρήσεις εξακολουθούν να λειτουργούν με αποσπασματικά μέτρα: μεμονωμένα εργαλεία, αντιδράσεις της στιγμής, και περιορισμένη εσωτερική τεχνογνωσία. Η ανθεκτικότητα, όμως, δεν προκύπτει τυχαία· απαιτεί σχέδιο, συνέργειες και σταθερή καθοδήγηση. Είναι αυτό που διαφοροποιεί τους οργανισμούς που μαθαίνουν, εξελίσσονται και προσαρμόζονται μεθοδικά αντί να περιμένουν την επόμενη κρίση για να δράσουν.
Σε ένα τοπίο που μεταβάλλεται διαρκώς, ο ρόλος της εξειδικευμένης υποστήριξης είναι καθοριστικός. Η συνεργασία με φορείς που διαθέτουν ολιστική προσέγγιση στην κυβερνοασφάλεια αποτελεί προϋπόθεση ουσίας. Εταιρείες όπως η Odyssey, με πολυετή εμπειρία στον χώρο, βοηθούν τις επιχειρήσεις να ξεπεράσουν τη λογική της "συμμόρφωσης” και να χτίσουν πραγματική κυβερνοανθεκτικότητα, αξιοποιώντας τεχνολογία, δεδομένα και στρατηγική σκέψη.
Όπως επισημαίνει ο κ. Ελευθέριος Αντωνιάδης, CΤO & Founder της Odyssey Cybersecurity, "Οι κυβερνοεπιθέσεις δεν είναι απλώς πιο πολλές — είναι πιο έξυπνες, πιο αυτόνομες και πιο επικίνδυνες. Το ζητούμενο σήμερα δεν είναι το "αν” θα συμβεί ένα περιστατικό, αλλά το "πότε” — και πόσο έτοιμος είναι ο οργανισμός να λειτουργήσει την επόμενη μέρα." Η επισήμανση αυτή συνοψίζει μια κρίσιμη αλήθεια: σε έναν κόσμο αυξανόμενης πολυπλοκότητας, η ανθεκτικότητα δεν μπορεί να είναι παθητική. Απαιτεί συστηματική προετοιμασία — και εκεί ακριβώς οι νέοι κανονισμοί προσφέρουν τη μεγαλύτερη ευκαιρία για τις επιχειρήσεις.
Τι σημαίνει, όμως, συμμόρφωση στο νέο κανονιστικό περιβάλλον; Για πολλές επιχειρήσεις, η συμμόρφωση με το CRA και τη NIS2 μοιάζει με ακόμη μια υποχρέωση που πρέπει να εκπληρωθεί. Κάποιες άλλες βλέπουν πιο μακριά: αναγνωρίζουν ότι οι νέοι κανόνες είναι επένδυση με πολλαπλά οφέλη – ενισχύουν την εμπιστοσύνη πελατών, συνεργατών και επενδυτών, διασφαλίζουν τη συνέχεια της λειτουργίας ακόμη και σε συνθήκες κρίσης, αναβαθμίζουν την εταιρική εικόνα διεθνώς και δημιουργούν το κατάλληλο πλαίσιο για ασφαλή καινοτομία.
Γι’ αυτό και η συμμόρφωση, στο σημερινό περιβάλλον, δεν αποτελεί πια τελικό στόχο αλλά αφετηρία. Είναι το σημείο απ’ όπου μια επιχείρηση μπορεί να χτίσει σταθερότητα, να οργανώσει τις προτεραιότητές της και να προχωρήσει σε πιο ώριμες επιλογές ασφάλειας και ανάπτυξης.
Καθώς το κανονιστικό πλαίσιο αυστηροποιείται και οι απαιτήσεις μεγαλώνουν, η κυβερνοασφάλεια επηρεάζει πλέον αποφάσεις, προτεραιότητες και λειτουργίες σε όλο το εύρος μιας επιχείρησης. Γι’ αυτό και το πραγματικό ερώτημα για κάθε σύγχρονη ηγεσία δεν είναι αν θα προσαρμοστεί, αλλά πώς θα αξιοποιήσει αυτή τη μετάβαση για να ενισχύσει τη θέση της στην αγορά: να βελτιώσει τη λειτουργική της συνοχή, να ενδυναμώσει τις ομάδες της και να δημιουργήσει συνθήκες ασφαλούς ανάπτυξης.
Σε μια εποχή όπου η πολυπλοκότητα και οι κίνδυνοι αυξάνονται, το ανταγωνιστικό πλεονέκτημα δεν προκύπτει από την ταχύτητα της αντίδρασης, αλλά από την ικανότητα πρόβλεψης και σχεδιασμού. Και σε αυτό το περιβάλλον, η καθοδήγηση της διοίκησης και η ωριμότητα των επιλογών είναι εκείνες που καθορίζουν ποιοι οργανισμοί θα παραμείνουν ανθεκτικοί τα επόμενα χρόνια.
Αυτή η νέα ενσωμάτωση ξεπερνά τις απλές φωνητικές εντολές, επιτρέποντας στους οδηγούς να διαχειρίζονται πολύπλοκες εργασίες, πολλαπλών βημάτων, απλά θέτοντας ερωτήσεις.
