Κ. Πιερρακάκης: "Οι αγρότες θα έχουν την στήριξη μας στο πλαίσιο των δημοσιονομικών δυνατοτήτων του κράτους"

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ: 20.54

Ο Προϋπολογισμός του 2026 συμβάλλει ουσιαστικά στην ενίσχυση της αγοραστικής δύναμης της πλειονότητας των εργαζομένων, απέναντι στις πιέσεις που προκάλεσε η διεθνής, ευρωπαϊκή και ελληνική κρίση του κόστους ζωής τόνισε στην καταληκτική ομιλία του επί του Κρατικού Προϋπολογισμού 2026, ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών.

Όπως είπε ο προϋπολογισμός ανήκει σε εκείνη τη γενιά που θέλει να αναλάβει την ευθύνη να ορίσει το μέλλον σε μια Ελλάδα ποΥ "μετά από δεκαπέντε χρόνια αρχικά δοκιμασιών και έπειτα ανάκαμψης, αποκτά ξανά το δικαίωμα -και την υποχρέωση- να σκέφτεται σε όρους εποχής.

Η Ελλάδα, προσέθεσε, πέτυχε δημοσιονομική σταθερότητα, ψηφιακό μετασχηματισμό του κράτους, αλλαγή του ενεργειακού της υποδείγματος, αλλά και την αμυντική της θωράκιση, ως αναγκαία προϋπόθεση εθνικής ασφάλειας και σταθερότητας "αν και βλέπω σήμερα και κόμματα που έχουν κυβερνήσει να λένε ότι δεν θα ψηφίσουν τις αμυντικές δαπάνες του προϋπολογισμού. Και αυτό νομίζω ότι μιλάει από μόνο του" είπε ο κ. Πιερρακάκης.

Σύμφωνα με τον υπουργό Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών, ο Προϋπολογισμός του 2026 αποτυπώνει με σαφήνεια την εικόνα μιας οικονομίας που έχει αφήσει πίσω της την αβεβαιότητα και βαδίζει πλέον σε τροχιά σταθερής και διατηρήσιμης ανάπτυξης, με ρυθμούς που υπερβαίνουν συστηματικά τον ευρωπαϊκό μέσο όρο. "Η ελληνική οικονομία αναπτύσσεται με ρυθμό 2,2% το 2025 και 2,4% το 2026, σε μια περίοδο που η Ευρωζώνη κινείται αισθητά χαμηλότερα. Την ίδια στιγμή, ο πληθωρισμός αποκλιμακώνεται, από 2,6% το 2025 σε 2,2% το 2026, συμβάλλοντας στη σταδιακή ομαλοποίηση του κόστους ζωής. Οι επενδύσεις καταγράφουν ιστορικά υψηλές επιδόσεις, με ισχυρή δυναμική και προοπτική να φτάσουν το 17,7% του ΑΕΠ το 2026, καλύπτοντας ένα χρόνιο κενό σε σχέση με την Ευρώπη και επιβεβαιώνοντας ότι η Ελλάδα γίνεται ξανά χώρα παραγωγής, και όχι μόνο κατανάλωσης. Η ίδια εικόνα αποτυπώνεται και στην αγορά εργασίας, όπου η ανεργία υποχωρεί στο 8,6% το 2026, στο χαμηλότερο επίπεδο από το 2008" τόνισε χειροκροτούμενος από τους βουλευτές της συμπολίτευσης, ο κ. Πιερρακάκης. Σημείωσε επίσης ότι την περίοδο 2026-2029, οι εξαγωγές θα αυξάνονται με μέσο ετήσιο ρυθμό 4,5%, ενώ ο ρυθμός αύξησης των εισαγωγών θα επιβραδυνθεί σημαντικά. "Πρόκειται για μια εξέλιξη που βελτιώνει το ισοζύγιο πληρωμών και αποτυπώνει τον σταδιακά πιο εξωστρεφή προσανατολισμό της ελληνικής παραγωγικής βάσης".

Οι αγρότες αξίζουν το σεβασμό μας

Αναφερόμενος στα πλεονάσματα που κατευθύνονται στην κοινωνία, ο κ. Πιερρακάκης είπε ότι "οι αγρότες αξίζουν το σεβασμό μας, ακόμα και όταν δεν συμφωνούμε σε όλα τα αιτήματα και όλα τα επιχειρήματα. Ξέρουμε ότι πίσω από κάθε διεκδίκηση υπάρχει μόχθος, αβεβαιότητα και ευθύνη και θα βρούνε την στήριξη μας, στο πλαίσιο των οικονομικών δυνατοτήτων του κράτους".

Μεταξύ των μέτρων που έχουν ήδη ληφθεί και υλποιούνται, ανέφερε ότι από την 1η Απριλίου 2026 αυξάνεται περαιτέρω ο κατώτατος μισθός, γεγονός που θα συμπαρασύρει προς τα πάνω το επίδομα ανεργίας, το επίδομα μητρότητας, τα επιδόματα τριετιών και την αμοιβή των υπερωριών. Παράλληλα, λόγω της αύξησης του κατώτατου μισθού, αυξάνονται αναλόγως και οι αποδοχές στο σύνολο του δημόσιου τομέα. Από την 1η Απριλίου 2027 ο κατώτατος μισθός θα αυξηθεί περαιτέρω και θα φτάσει τα 950 ευρώ, που αντιστοιχεί σε συνολική αύξηση 46% σε σχέση με το 2021, όταν ανερχόταν στα 650 ευρώ.

Όσο για την κριτική των κομμάτων της αντιπολίτευσης σχετικά με τους έμμεσους φόρους είπε ότι η κυβέρνηση προτιμά τα χρήματα να πάνε απευθείας στους πολίτες παρά να διαμεσολαβηθούν, ενώ για το κόστος των μέτρων που προτείνει το ΠΑΣΟΚ είπε ότι ανέρχεται στα 4 δισ. και του ΣΥΡΙΖΑ ΣΥΡΙΖΑ στα 6 δισ. "Τα έχετε πάνω σας; Πρέπει να μας πείτε ποιους, πότε, και πώς θα τους φορολογήσετε, και δεν το έχετε κάνει" είπε ο κ. Πιερρακάκης.

Ο υπουργός είπε ακόμα ότι πέραν της άμεσης στήριξης της κοινωνίας και της αποκατάστασης της αγοραστικής δύναμης, εξίσου σημαντικό μέρος των πλεονασμάτων, διοχετεύεται στην ισχυροποίηση των δημοσίων οικονομικών μέσω της πρόωρης αποπληρωμής του δημόσιου χρέους: "Η χώρα επιτυγχάνει τη μεγαλύτερη και ταχύτερη αποκλιμάκωση χρέους σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση. Από το 154,2% του ΑΕΠ το 2024, το δημόσιο χρέος υποχωρεί στο 145,9% το 2025, στο 138,2% το 2026, με προοπτική να βρεθεί κάτω από το όριο του 120% το 2029". [...] Με την πλήρη αποπληρωμή έως το 2030, η Ελλάδα θα απαλλαγεί από περίπου 800 εκατομμύρια ευρώ ετησίως σε τόκους την περίοδο 2031-2040. Η συστηματική μείωση του δημόσιου χρέους αποτελεί βασικό λόγο για τον οποίο η ελληνική οικονομία αναβαθμίζεται διαρκώς" είπε ο κ. Πιερρακάκης και συμπλήρωσε ότι "η ισχυροποίηση των δημοσίων οικονομικών σήμερα αποτελεί την αφετηρία για την ευημερία και την κοινωνική συνοχή του αύριο. Είναι ταυτόχρονα εγγύηση ότι η επόμενη γενιά δεν θα εγκλωβιστεί ξανά σε φαύλους κύκλους που οδήγησαν στην κρίση του πρόσφατου παρελθόντος. Είναι η εντολή που έχει λάβει ο πρωθυπουργός και εμείς να μην περάσουμε ξανά τον λογαριασμό στην επόμενη γενιά".

Ειδικότερα για το ιδιωτικό χρέους που "το ανέφερε ο κύριος Ανδρουλάκης σαν να καταπίνει τη χώρα" είπε ότι "αν ανατρέξει κανείς στους αριθμούς, το ληξιπρόθεσμο ιδιωτικό χρέος έχει μειωθεί, από το 70% του ΑΕΠ, στο 58% του ενώ τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια το 2019 ήταν όσα και τα εξυπηρετούμενα. Αυτή τη στιγμή τα εξυπηρετούμενα είναι υπερδιπλάσια. Είμαστε σε πολύ θετική διαδρομή. Είναι εντελώς αναντίστοιχη με το λεξιλόγιο που χρησιμοποίησε ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης".

Σχετικά με την αξιοπιστία της χώρας, ανέφερε ως παράδειγμα την ένταξη του Χρηματιστηρίου Αθηνών στο δίκτυο της Euronext, η οποία "αποτυπώνει με σαφήνεια τη στρατηγική αναβάθμιση της Ελλάδας. Πρόκειται για μια εξέλιξη που ενισχύει τη ρευστότητα, ανοίγει νέες πηγές κεφαλαίων και εντάσσει τη χώρα στον πυρήνα της ευρωπαϊκής χρηματοοικονομικής αρχιτεκτονικής".

Για το "τέλος" του Ταμείου Ανάκαμψης είπε ότι "δεν σηματοδοτεί το τέλος της ανάπτυξης στη χώρα. Αντίθετα, βρισκόμαστε σε μια μετάβαση: από μια έκτακτη φάση επιτάχυνσης, που αντιπροσώπευσαν οι πόροι του Ταμείου, σε μια πιο ώριμη, πιο σταθερή και πιο βιώσιμη αναπτυξιακή πορεία. Αν συγκρίνετε, τα νούμερα που έχει ο πολυετής δημοσιονομικός προγραμματισμός, με τα νούμερα που έχει το μεσοπρόθεσμο, ένα χρόνο πριν, θα διαπιστώσετε ότι τα επόμενα χρόνια είμαστε μισή μονάδα πάνω σε σχέση με πριν. Τι δείχνει αυτό; Δείχνει ότι όλα είναι στο χέρι μας. Η πρόβλεψη του ρυθμού ανάπτυξης για το 2026, θα ήταν 1,8% εάν δεν είχανε υπάρξει οι ανακοινώσεις του πρωθυπουργού στην ΔΕΘ . Πρόσθεσαν ένα έξτρα 0,6%. Και εδώ είναι το ζουμί όλης της υπόθεσης. Τα χρήματα δεν υπάρχουν. Γεννιούνται. Η ανάπτυξη γεννιέται. Και η δουλειά μιας κυβέρνησης είναι με μεταρρυθμίσεις, με αλλαγές, να γεννήσει αυτή την ανάπτυξη, να δράσει ως καταλύτης της, να φέρει επενδύσεις και να μεγαλώσει το αποτύπωμα αυτών των αριθμών. Και μπορεί. Το κάναμε ήδη και θα συνεχίσουμε να το κάνουμε και τα επόμενα χρόνια".

Σημείωσε ακόμα ότι οι επενδύσεις αυξάνονται με αποτέλεσμα, το 2029 να ανέλθουν στα 51,7 δισεκατομμύρια ευρώ, "με καθαρή υπεροχή των ιδιωτικών επενδύσεων". "Οι επενδύσεις θα παραμείνουν υψηλές έως το 2030 και θα συνεχίσουν να αυξάνονται, συμβάλλοντας στην υπεραναπλήρωση των πόρων του Ταμείου Ανάκαμψης και στη διατήρηση μιας σταθερής αναπτυξιακής δυναμικής για την ελληνική οικονομία" υπογράμμισε ο κ. Πιερρακάκης.

Καταλήγοντας, είπε ότι η πολιτική είναι δημιουργία, που προϋποθέτει τριβή και αντιπαράθεση αντίθετων δυνάμεων. "Στη Βουλή υπήρξε και υπάρχει αντιπαράθεση, υπήρξαν όμως και πολλές συγκλίσεις που οφείλουμε να αναγνωρίσουμε, ωστόσο ακούσαμε ακόμα και ευχές αποτυχίας, ακόμα και σε θέματα που αφορούν τη χώρα. Έτυχε και να ακούσω και μία προσωπικά. Απαντώ ότι, σε θέματα που αφορούν τη χώρα η αποτυχία δεν είναι επιλογή. Αυτό υπερβαίνει μία παράταξη ένα κόμμα, και αυτό είναι αυτό που μας διαφοροποιεί εντέλει.."

"Αυτός ο προϋπολογισμός δεν υπόσχεται ότι όλα θα πάνε καλά. Καταγράφει όμως κάτι πιο δεσμευτικό: ότι η χώρα επέλεξε τη συνέχεια αντί για την υπονόμευση, τη διάρκεια αντί για τον καιροσκοπισμό, τη σοβαρότητα αντί για την ευκολία. Και αν στο μέλλον αναζητηθεί πότε η Ελλάδα σταμάτησε να αντιμετωπίζει το κράτος ως μηχανισμό βραχυπρόθεσμων επιλογών και άρχισε να το αντιμετωπίζει ως μακρόπνοο συλλογικό εγχείρημα, η απάντηση δεν θα βρίσκεται σε μια εξαγγελία. Θα βρίσκεται σε αυτόν τον προϋπολογισμό. Σε κείμενα που δεν γράφτηκαν για μια χρονιά, αλλά για να ορίσουν τις συντεταγμένες μιας ολόκληρης εποχής".

Η ομιλία του Κ. Πιερρακάκη

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Κυρίες και κύριοι,

Κάθε γενιά καλείται κάποια στιγμή να απαντήσει σε ένα απλό αλλά αμείλικτο ερώτημα: αν θα ζήσει διαχειριζόμενη αποκλειστικά τις συνέπειες του παρελθόντος ή αν θα αναλάβει την ευθύνη να ορίσει το μέλλον.

Ο προϋπολογισμός που καταθέτουμε σήμερα ανήκει καθαρά στη δεύτερη κατηγορία.

Δεν είναι προϋπολογισμός αποκατάστασης.

Δεν είναι προϋπολογισμός που γράφεται υπό τον φόβο της επόμενης κρίσης.

Είναι ο προϋπολογισμός μιας χώρας που, έπειτα από δεκαπέντε χρόνια αρχικά δοκιμασιών και έπειτα ανάκαμψης, αποκτά ξανά το δικαίωμα - και την υποχρέωση - να σκέφτεται σε όρους νέας εποχής.

Αυτό που αποτυπώνεται σήμερα δεν είναι απλώς ένα οικονομικό σχέδιο.

Είναι το αποτέλεσμα μιας συλλογικής εμπειρίας: της εμπειρίας της χρεοκοπίας, της εμπειρίας της διόρθωσης και της ανάκαμψης, και τελικά της εμπειρίας της ωρίμανσης.

Τα τελευταία 6,5 χρόνια με τον Κυριάκο Μητσοτάκη Πρωθυπουργό, η Ελλάδα κατέκτησε πολλά. Πέτυχε τη δημοσιονομική σταθερότητα.

Πέτυχε τον ψηφιακό μετασχηματισμό του κράτους.

Πέτυχε την αλλαγή του ενεργειακού της υποδείγματος, ενισχύοντας την ασφάλεια και την αυτονομία της. Πέτυχε τη συστηματική αμυντική της θωράκιση, ως αναγκαία προϋπόθεση εθνικής ασφάλειας και σταθερότητας. Αν και βλέπω σήμερα και κόμματα που έχουν κυβερνήσει να μας λένε ότι δεν θα ψηφίσουν τις αμυντικές δαπάνες στον προϋπολογισμό και αυτό νομίζω μιλάει από μόνο του.

Πέτυχε την αλλαγή του παραγωγικού της μοντέλου.

Ενίσχυσε την κοινωνική της συνοχή. Έγιναν πολλά.

Όχι όλα. Όχι τέλεια. Αλλά αρκετά ώστε να αλλάξει το ερώτημα.

Το ερώτημα δεν είναι πλέον αν η χώρα αντέχει. Το ερώτημα είναι τι είδους ανάπτυξη θα γεννήσει.

Και αυτό ακριβώς καλείται να απαντήσει ο προϋπολογισμός αυτός.

Κυρίες και κύριοι ,

Η συζήτηση, όπως εξελίχθηκε τις τελευταίες ημέρες, είναι σε μεγάλο βαθμό μια συζήτηση συγκρίσεων ανάμεσα στο χθες και το σήμερα. Επιτρέψτε μου, να αφοσιωθώ στο μέλλον. Να προσεγγίσουμε το 2026 ως μια νέα αφετηρία, ως ένα καθαρό σημείο εκκίνησης. Να μιλήσουμε για το πώς μπορούμε, τα επόμενα χρόνια, να πετύχουμε ακόμη περισσότερα από όσα πετύχαμε στα έξι προηγούμενα

Σήμερα, το Grexit μοιάζει να ανήκει σε μια πολύ μακρινή εποχή. Όχι γιατί ξεχάσαμε. Αλλά γιατί αλλάξαμε. Από χώρα υπό επιτήρηση, γίναμε μία χώρα που κατέκτησε τη δημοσιονομική σοβαρότητα, τη μεταρρυθμιστική συνέπεια και την ανθεκτικότητα της οικονομίας μας. Εκεί όπου κάποτε συζητούσαμε για ρήτρες εξαίρεσης και σενάρια αποχώρησης, σήμερα μιλάμε για επενδύσεις, για ευρωπαϊκή χρηματοδότηση και για κοινές πρωτοβουλίες.

Η συλλογική μας πρόοδος στηρίζεται στη δημοσιονομική μας διαχείριση και στον προϋπολογισμό που σήμερα ψηφίζουμε: στο πώς χρηματοδοτούμε τις προτεραιότητές μας και στο πώς μετατρέπουμε τις επιλογές μας, τις πολιτικές μας, τους κανόνες σε ανάπτυξη. Εκεί κρίνεται η σοβαρότητα κάθε χώρας και κάθε κυβέρνησης.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Η οικονομία δεν είναι μόνο αριθμοί. Όμως χωρίς τους αριθμούς δεν μπορεί να υπάρξει οικονομία που να υπηρετεί την κοινωνία. Η οικονομία είναι μόχθος και αγωνία, είναι πείσμα και δημιουργία. Είναι πάθος για το δίκαιο, είναι αγώνας για την αξιοπρέπεια και αυτές είναι οι αξίες που τελικά βελτιώνουν και τους αριθμούς. Και κυρίως, είναι αυτές που μετατρέπουν τα ατομικά όνειρα σε εθνικά οράματα και αυτά σε πραγματικότητες.

Ο Προϋπολογισμός του 2026 αποτυπώνει με σαφήνεια την εικόνα μιας οικονομίας που έχει αφήσει πίσω της την αβεβαιότητα και βαδίζει πλέον σε τροχιά σταθερής και διατηρήσιμης ανάπτυξης, με ρυθμούς που υπερβαίνουν συστηματικά τον ευρωπαϊκό μέσο όρο.

Η ελληνική οικονομία αναπτύσσεται συγκεκριμένα με ρυθμό 2,2% το 2025 και 2,4% το 2026, σε μια περίοδο που η Ευρωζώνη κινείται αρκετά χαμηλότερα. Την ίδια στιγμή, ο πληθωρισμός αποκλιμακώνεται, από 2,6% το 2025 σε 2,2% το 2026, συμβάλλοντας στη σταδιακή ομαλοποίηση του κόστους ζωής.

Οι επενδύσεις καταγράφουν ιστορικά υψηλές επιδόσεις, με ισχυρή δυναμική και προοπτική να φτάσουν το 17,7% του ΑΕΠ το 2026, καλύπτοντας ένα διαχρονικό κενό σε σχέση με την Ευρώπη και επιβεβαιώνοντας ότι η Ελλάδα γίνεται ξανά χώρα παραγωγής και όχι μόνο κατανάλωσης. Η ίδια εικόνα αποτυπώνεται και στην αγορά εργασίας, όπου η ανεργία υποχωρεί στο 8,6% το 2026, στο χαμηλότερο επίπεδο από το 2008.

Η κατανάλωση το 2024 έφτασε τα επίπεδα του 2010, όμως οι εξαγωγές είναι πλέον αυξημένες κατά 50% σε σχέση με τότε  και θέλω να τονίσω ότι είναι μία τάση που συνεχίζεται. Την περίοδο 2026–2029, οι εξαγωγές εκτιμάται ότι θα αυξάνονται με μέσο ετήσιο ρυθμό 4,5%, ενώ ο ρυθμός αύξησης των εισαγωγών θα επιβραδυνθεί σημαντικά. Πρόκειται για μια εξέλιξη που βελτιώνει το ισοζύγιο πληρωμών και αποτυπώνει τον σταδιακά πιο εξωστρεφή προσανατολισμό της ελληνικής παραγωγικής βάσης.

Συνέπεια αυτής της πορείας είναι ότι η ελληνική οικονομία παράγει πλέον σημαντικά πλεονάσματα. Ένα ουσιαστικό μέρος αυτών των πλεονασμάτων, τα οποία προκύπτουν τόσο από την αναπτυξιακή δυναμική όσο και από την αποτελεσματική καταπολέμηση της φοροδιαφυγής, κατευθύνεται στην άμεση στήριξη της κοινωνίας.

Η υγεία ενισχύεται αποφασιστικά, με υπερδιπλασιασμό των πόρων σε σχέση με το 2019. Η παιδεία, η άμυνα, η πολιτική προστασία και η κοινωνική ασφάλιση χρηματοδοτούνται σε επίπεδα μη συγκρίσιμα στο πρόσφατο παρελθόν, ενώ το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων φτάνει σε ιστορικά υψηλά μεγέθη.

Να προσθέσω, επίσης, σε σχέση με την αγροτική πολιτική, όπως ανέφερε εκτενέστερα ο Αντιπρόεδρος, ότι οι αγρότες αξίζουν τον σεβασμό μας ακόμα και όταν δεν συμφωνούμε σε όλα τα αιτήματα ή σε όλα τα επιχειρήματά τους. Γιατί ξέρουμε ότι πίσω από κάθε διεκδίκηση υπάρχει μόχθος, αβεβαιότητα και ευθύνη. Και θα βρουν τη στήριξή μας στο πλαίσιο των οικονομικών δυνατοτήτων του Κράτους.

Η σημαντικότερη εξέλιξη είναι ότι ο Προϋπολογισμός του 2026 συμβάλλει ουσιαστικά στην ενίσχυση της αγοραστικής δύναμης της πλειονότητας των εργαζομένων, απέναντι στις πιέσεις που προκάλεσε η διεθνής, ευρωπαϊκή και ελληνική κρίση του κόστους ζωής.

Είναι καλό σε αυτή τη συζήτηση, να ερχόμαστε με στοιχεία. Γιατί όταν δεν μιλούσαμε με στοιχεία —ή όταν τα περιφρονούσαμε— τότε τα ίδια τα στοιχεία μας εκδικούνταν.

Ο κατώτατος μισθός έχει αυξηθεί πάνω από 35% από το 2019 έως το 2025 και θα ξεπεράσει το 40% έως το 2026. Οι καθαρές αμοιβές, μετά τις μειώσεις φόρων και εισφορών, αυξάνονται κατά περίπου 32% σε σχέση με το 2019.

Οι αριθμοί δείχνουν ότι κινούμαστε στη σωστή κατεύθυνση. Δεν αρκούν όμως από μόνα τους. Γιατί πίσω από τους αριθμούς υπάρχουν άνθρωποι που πιέζονται. Και γι’ αυτό η προσπάθεια για ουσιαστική στήριξη του εισοδήματος δεν σταματά εδώ. Συνεχίζεται.

Γιατί ξέρουμε ότι, για πολλούς, η καθημερινότητα παραμένει δύσκολη. Ξέρω ότι το εισόδημα συχνά δεν φτάνει μέχρι το τέλος του μήνα και ότι οι αριθμοί από μόνοι τους δεν απαλύνουν την αγωνία τους.

Γι’ αυτό, με τον Προϋπολογισμό του 2026, επιχειρήσαμε να διαμορφώσουμε ένα συνεκτικό δίχτυ προστασίας για την οικογένεια, τον εργαζόμενο και τον συνταξιούχο, με τη μεγαλύτερη μείωση των φορολογικών συντελεστών στη Μεταπολίτευση . Μια μείωση , που θα γίνει άμεσα αισθητή από την πρώτη ημέρα του νέου έτους

 Οι συνταξιούχοι ωφελήθηκαν με την ενίσχυση των 250 ευρώ τον Νοέμβριο, η οποία πλέον καθιερώνεται σε μόνιμη βάση και θα καταβάλλεται κάθε χρόνο. Παράλληλα, ωφελούνται από τους μειωμένους φορολογικούς συντελεστές, καθώς και από την κατάργηση της προσωπικής διαφοράς κατά 50% φέτος και κατά 50% την επόμενη χρονιά. Τον Δεκέμβριο του 2026, οι αυξήσεις στις συντάξεις θα υπολογιστούν με βάση το ΑΕΠ και τον πληθωρισμό, χωρίς κανέναν συμψηφισμό με την προσωπική διαφορά.

Οι εργαζόμενοι του ιδιωτικού και του δημοσίου τομέα, από τον Ιανουάριο του 2026, θα έχουν αυξημένες καθαρές μηνιαίες αποδοχές, καθώς εφαρμόζεται μικρότερη παρακράτηση επί του μικτού μισθού με βάση τη νέα φορολογική κλίμακα. Η μεταβολή αυτή ωφελεί ιδιαίτερα τις οικογένειες με παιδιά και τους νέους έως 30 ετών, ειδικά τους νέους μέχρι 25 ετών.

Παράλληλα, ενεργοποιούνται οι αυξήσεις για τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων και των Σωμάτων Ασφαλείας, αναδρομικά από τον Οκτώβριο του 2025, ενώ από τον Ιανουάριο του 2027 προβλέπεται επιπλέον μείωση των ασφαλιστικών εισφορών κατά 0,5%.

Επαγγελματίες, εργαζόμενοι, μικροί και μεσαίοι επιχειρηματίες, συνολικά περίπου 477.000 φορολογούμενοι,  θα έχουν χαμηλότερη φορολογική επιβάρυνση λόγω της μείωσης των τεκμηρίων διαβίωσης για κατοικίες και αυτοκίνητα.

Τέλος, περίπου ένα εκατομμύριο ιδιοκτήτες ακινήτων σε οικισμούς έως 1.500 κατοίκους, καθώς και έως 1.700 κατοίκους στον Έβρο, στη Δυτική Μακεδονία και στις παραμεθόριες περιοχές της ηπειρωτικής χώρας, θα δουν τον ΕΝΦΙΑ να μειώνεται κατά 50%. Από το 2027, ο ΕΝΦΙΑ για τις περιοχές αυτές μηδενίζεται.

Οι ελεύθεροι επαγγελματίες σε όλους τους οικισμούς έως 1.500 κατοίκους, εκτός Αττικής, καθώς και στις ακριτικές περιοχές έως 1.700 κατοίκους, θα έχουν μειωμένο κατά 50% το ελάχιστο τεκμαρτό εισόδημα.

Σε συνέχεια των παρεμβάσεων, επίσης στο ακριτικό τόξο, ειδικά για τα νησιά της Περιφέρειας Βορείου Αιγαίου, για τον Νομό Έβρου και τη Σαμοθράκη, καθώς και για τα νησιά του Νομού Δωδεκανήσων με πληθυσμό έως 20.000 κατοίκους, προβλέπεται μείωση του ΦΠΑ κατά 30%.

Επίσης, από την 1η Απριλίου 2026 αυξάνεται περαιτέρω ο κατώτατος μισθός, γεγονός που θα συμπαρασύρει προς τα πάνω το επίδομα ανεργίας, το επίδομα μητρότητας, τα επιδόματα τριετιών και την αμοιβή των υπερωριών. Παράλληλα, λόγω της αύξησης του κατώτατου μισθού, αυξάνονται αναλόγως και οι αποδοχές στο σύνολο του δημοσίου τομέα. Από την 1η Απριλίου 2027 ο κατώτατος μισθός θα φτάσει τα 950 ευρώ, που αντιστοιχεί σε συνολική αύξηση 46% σε σχέση με το 2021, όταν ανερχόταν στα 650 ευρώ.

Το 2027, οι ελεύθεροι επαγγελματίες και οι αγρότες θα δουν σημαντική μείωση του φόρου εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2026, ως αποτέλεσμα των μειωμένων φορολογικών συντελεστών της φορολογικής μεταρρύθμισης. Για το ίδιο έτος, οι ιδιοκτήτες ακινήτων θα φορολογούνται για εισοδήματα από ενοίκια από 12.000 έως 24.000 ευρώ με μειωμένο συντελεστή 25%, από 35% που ισχύει σήμερα. Το μέτρο αυτό αφορά περισσότερους από 160.000 ιδιοκτήτες και στοχεύει στο άνοιγμα κλειστών ακινήτων και στη διάθεσή τους για μακροχρόνια μίσθωση.

Σε συνδυασμό με την επιστροφή του ενός ενοικίου, οι πρωτοβουλίες αυτές έρχονται να απαντήσουν στο οξύ στεγαστικό πρόβλημα. Δεν είναι, όμως, οι μόνες. Σε λίγο θα ακούσετε από τον Πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη ένα ακόμη ολοκληρωμένο πακέτο παρεμβάσεων. Γιατί η πολιτική έχει αξία μόνο όταν μετατρέπεται σε πράξη.

Όσα περιλαμβάνονται στον προϋπολογισμό του 2026 συνιστούν τη μεγαλύτερη μεταρρύθμιση  στη φορολογία φυσικών προσώπων των τελευταίων δεκαετιών, με το συνολικό κόστος των παρεμβάσεων, συμπεριλαμβανομένων των μέτρων της ΔΕΘ, να ανέρχεται σε 2,9 δισεκατομμύρια ευρώ για το 2026 και σε επιπλέον 2 δισεκατομμύρια ευρώ για το 2027.

Και επειδή άκουσα πριν την κριτική των κομμάτων της αντιπολίτευσης, μιλώντας ακόμη για έμμεσους φόρους, η πρώτη παρατήρηση είναι ότι αν δεχτούμε ότι το διαθέσιμο ποσό είναι αυτό, τότε για εμάς η απάντηση ως προς το "ποια έπρεπε να είναι η στόχευση" ήταν ευδιάκριτη: προτιμούμε τα χρήματα να πάνε απευθείας στους πολίτες παρά να διαμεσολαβηθούν.

Η δεύτερη παρατήρηση σε αυτό όμως είναι η εξής: Γιατί δεν ήρθε μόνη της η κριτική αυτή, ήρθε και με πρόσθετα μέτρα, τα οποία κοστολογήσαμε με τον κύριο Θάνο Πετραλιά, στη μεν περίπτωση του ΠΑΣΟΚ, σε 4 δισεκατομμύρια, στη δε περίπτωση του ΣΥΡΙΖΑ σε 6 δισεκατομμύρια. Οφείλω να σας θέσω το εξής ερώτημα: Τα έχετε πάνω σας; Διότι πρέπει να μας πείτε ποιους, πότε και πόσο θα τους φορολογήσετε.

Και δεν το έχετε κάνει.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Ανέφερα προηγουμένως ότι ένα σημαντικό μέρος των πλεονασμάτων κατευθύνεται στην άμεση στήριξη της κοινωνίας και στην αποκατάσταση της αγοραστικής δύναμης. Ένα άλλο, εξίσου σημαντικό μέρος, διοχετεύεται στην ισχυροποίηση των δημοσίων οικονομικών μέσω της πρόωρης αποπληρωμής του δημόσιου χρέους. Και αυτό, στην ουσία, αποτελεί επίσης ισχυροποίηση της κοινωνίας. Είναι η άλλη όψη στο ίδιο νόμισμα.

Κρατήστε λίγο τους αριθμούς η χώρα πετυχαίνει τη μεγαλύτερη και ταχύτερη αποκλιμάκωση χρέους σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση. Είχε φτάσει περίπου στο 210% του ΑΕΠ τα χρόνια του COVID-19. Ήμασταν στο 154,2% το 2024 το χρέος υποχωρεί στο 145,9% το 2025, στο 138,2% το 2026 και η προοπτική είναι να βρεθούμε κάτω από το 120% το 2029.

Προσπαθούν κάποιοι να βάλουν μια τεχνητή αντιπαράθεση ανάμεσα στη μείωση του χρέους και στην ελληνική κοινωνία. Αυτή η αντιπαράθεση δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα.

Και αυτό γιατί το νέο ευρωπαϊκό δημοσιονομικό πλαίσιο δεν αφήνει περιθώρια για το δίλημμα. Οι πόροι που κατευθύνονται στη μείωση και την αποπληρωμή του χρέους δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε άλλες δαπάνες, σε άλλες κοινωνικές παροχές, σε δημόσια δαπάνη. Δεν πρόκειται για πολιτική επιλογή, όσο για θεσμική υποχρέωση απορρέουσα από τον ίδιο τον Ευρωπαϊκό Κανονισμό.

Αν διοχετεύονταν αλλού, θα μέτραγαν στα όρια δαπανών και θα τα ενεργοποιούσαν. Και ακριβώς γι' αυτό πρέπει να τονίσουμε και ποια είναι η κοινωνική επίδραση αυτής της επιλογής.

Η πρόωρη αποπληρωμή του χρέους μειώνει άμεσα τις υποχρεώσεις της χώρας και περιορίζει ουσιαστικά το κόστος εξυπηρέτησής του στο μέλλον. Ενδεικτικά, για κάθε 5,3 δισεκατομμύρια ευρώ που αποπληρώνονται νωρίτερα, εξοικονομούνται περίπου 150 εκατομμύρια ευρώ ετησίως σε τόκους. Με την πλήρη αποπληρωμή του χρέους του πρώτου μνημονίου έως το 2030, η Ελλάδα θα απαλλαγεί από περίπου 800 εκατομμύρια ευρώ ετησίως σε τόκους την περίοδο 2031–2040.

Η συστηματική μείωση του δημοσίου χρέους αποτελεί βασικό λόγο για τον οποίο η ελληνική οικονομία αναβαθμίζεται διαρκώς. Οι αναβαθμίσεις της πιστοληπτικής ικανότητας μειώνουν το κόστος δανεισμού όχι μόνο για το Δημόσιο, αλλά και για τις επιχειρήσεις αλλά και τα νοικοκυριά. Αυτό μεταφράζεται σε φθηνότερη χρηματοδότηση, περισσότερες επενδύσεις, νέες θέσεις εργασίας , καλύτερους μισθούς και όφελος για την πραγματική οικονομία.

Αυτό ακριβώς εννοούμε όταν λέμε ότι η ισχυροποίηση των δημοσίων οικονομικών σήμερα αποτελεί την αφετηρία για την ευημερία και την κοινωνική συνοχή του αύριο. Είναι ταυτόχρονα εγγύηση ότι η επόμενη γενιά δεν θα εγκλωβιστεί ξανά σε φαύλους κύκλους που οδήγησαν στην κρίση του πρόσφατου παρελθόντος. Είναι η εντολή που έχει λάβει ο Πρωθυπουργός και εμείς να μη περάσουμε τον λογαριασμό στην επόμενη γενιά.

Κυρίες και κύριοι ,

Μία σημείωση για το ιδιωτικό χρέος, γιατί άκουσα τον κύριο Ανδρουλάκη να το αναφέρει σαν αυτό να καταπίνει τον τόπο αυτή τη στιγμή.  Αν ανατρέξει κανείς στους αριθμούς, το ιδιωτικό χρέος, το ληξιπρόθεσμο ιδιωτικό χρέος, έχει μειωθεί από το 70% του ΑΕΠ στο 58% του ΑΕΠ. Τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια το 2019 ήταν όσα και τα εξυπηρετούμενα.

Αυτή τη στιγμή τα εξυπηρετούμενα είναι υπερδιπλάσια. Είμαστε σε μια πάρα πολύ θετική διαδρομή, η οποία είναι εντελώς αναντίστοιχη με το λεξιλόγιο το οποίο χρησιμοποίησε ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Και ταυτόχρονα, επιτρέψτε μου να πω - επειδή όλα αυτά μαζί έρχονται και σωρεύονται και αθροίζουν την έννοια της αξιοπιστίας για τη χώρα μας διεθνώς - τους τελευταίους μήνες έχουμε και ένα κύμα επενδυτικών εξελίξεων, εξαγορών, στρατηγικών κινήσεων και θέλω να υπογραμμίσω τη σημασία μίας εξ’ αυτών.

Η αξιοπιστία και η εμπιστοσύνη της χώρας αναγνωρίζονται ήδη στην πράξη. Τους τελευταίους μήνες καταγράφεται ένα συνεχές κύμα επενδυτικών εξελίξεων, εξαγορών και στρατηγικών κινήσεων. Η ένταξη του Χρηματιστηρίου Αθηνών στο δίκτυο της Euronext αποτυπώνει με σαφήνεια τη στρατηγική αναβάθμιση της Ελλάδας. Πρόκειται για μια εξέλιξη που ενισχύει τη ρευστότητα, ανοίγει νέες πηγές κεφαλαίων και εντάσσει τη χώρα στον πυρήνα της ευρωπαϊκής χρηματοοικονομικής αρχιτεκτονικής.

Ευρύτερα θα πω ότι η ενίσχυση των συνεργασιών και των συγχωνεύσεων μπορεί να λειτουργήσει ως καταλύτης για τη δημιουργία ισχυρών ελληνικών επιχειρηματικών σχημάτων, όχι "εθνικών" αλλά "ευρωπαίων πρωταθλητών", με δυνατότητα να σταθούν ισότιμα απέναντι στις μεγάλες επιχειρήσεις της Ευρώπης και του κόσμου.

Επιχειρήσεων με πρόσβαση σε κεφάλαια, με ικανότητα συστηματικών επενδύσεων και με τη δυναμική να μετατρέπουν την ανάπτυξη σε αυξημένη ευημερία για τους εργαζομένους και την οικονομία συνολικά. Αυτός είναι ο δρόμος για μια οικονομία μεγαλύτερης κλίμακας, υψηλότερης παραγωγικότητας και βιώσιμης σύγκλισης με την Ευρώπη.

Κυρίες και κύριοι

Αναφερθήκατε στο Ταμείο Ανάκαμψης πριν, θα ήθελα να αναφέρω κάποια πράγματα σε σχέση με αυτό.

Η αξιοποίηση του Ταμείου Ανάκαμψης επιδρά ήδη καθοριστικά και στο ρυθμό ανάπτυξης και στην αλλαγή του παραγωγικού μοντέλου για τη χώρα μας.

Κάθε έργο που εντάχθηκε στο Ταμείο Ανάκαμψης, σε συνεργασία με τους ευρωπαϊκούς θεσμούς, ερχόταν να κουμπώσει, να αλληλεπιδράσει με μια προτεινόμενη από εμάς μεταρρύθμιση. Και αυτός ο νέος σχεδιασμός θα αφορά και όλα τα επόμενα ΕΣΠΑ. Γιατί; Για να μην είναι μόνο χρήματα τα οποία "πέφτουν" στην οικονομία, για να είναι "έξυπνα" χρήματα τα οποία παντρεύονται με μεταρρυθμίσεις και έχουν το μεγαλύτερο πολλαπλασιαστικό αποτέλεσμα και χρόνια μετά. Αυτή ήταν η σύλληψη του Ταμείου Ανάκαμψης.

Το τέλος του Ταμείου Ανάκαμψης δεν σηματοδοτεί το τέλος της ανάπτυξης στη χώρα, εν αντιθέσει με όσα ακούσαμε. Να προσθέσω δε - επειδή αναφέρθηκαν οι αρχηγοί της αντιπολίτευσης στο μεσοπρόθεσμο και συγκεκριμένα και στον Πολυετή Δημοσιονομικό Προγραμματισμό - και πόσο είναι στο χέρι μας. Αν συγκρίνετε, κύριε Παππά, μιας και το αναφέρετε, αν συγκρίνετε τα νούμερα που έχει ο Πολυετής Δημοσιονομικός Προγραμματισμός, με τα νούμερα που έχει το Μεσοπρόθεσμο ένα χρόνο πριν, θα διαπιστώσετε ότι τα επόμενα χρόνια είμαστε μισή μονάδα πάνω, σε σχέση με πριν. Το οποίο τι δείχνει; Δείχνει ότι όλο είναι στο χέρι μας. Η πρόβλεψη του ρυθμού ανάπτυξης για το 2026 θα ήταν 1,8% αν δεν είχαν υπάρξει οι ανακοινώσεις του Πρωθυπουργού στη ΔΕΘ. Ήρθαν και προσέθεσαν ένα έξτρα 0,6%. Και εδώ είναι το ζουμί όλης της υπόθεσης.

Τα χρήματα δεν υπάρχουν, γεννώνται. Η ανάπτυξη γεννιέται. Και η δουλειά μιας κυβέρνησης είναι με μεταρρυθμίσεις και με αλλαγές, να γεννήσει αυτή την ανάπτυξη, να δράσει ως καταλύτης της, να φέρει επενδύσεις και να μεγαλώσει το αποτύπωμα αυτών των αριθμών. Και μπορεί. Το κάναμε ήδη και θα συνεχίσουμε να το κάνουμε και τα επόμενα χρόνια.

Και για να αναφερθώ και στους αριθμούς: το 2026 θα επενδυθούν 7,2 δισεκατομμύρια ευρώ από το Ταμείο Ανάκαμψης με εκταμιεύσεις που θα υπερβούν τα 4 δισεκατομμύρια ευρώ (συμπεριλαμβανομένων των δανείων).

Από το 2027 και μετά οι πόροι του Ταμείου σταδιακά μειώνονται, αλλά αυξάνονται οι ιδιωτικές επενδύσεις. Ενισχύεται το Εθνικό Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων και επιταχύνεται η απορρόφηση του ΕΣΠΑ 2021-2027.

Το αποτέλεσμα αυτής της μετάβασης είναι απολύτως μετρήσιμο. Οι επενδύσεις ως ποσοστό του ΑΕΠ ήταν στο 11% το 2019, ο ευρωπαϊκός μέσος όρος είναι στο 21%. Ο προϋπολογισμός του 2026 οριοθετεί τις επενδύσεις στο 17,7%. Καλύπτουμε, δηλαδή, αυτή τη μεγάλη διαδρομή. Και το 2026, οι συνολικές επενδύσεις θα φτάσουν τα 46 δισεκατομμύρια ευρώ, 18 δισ. ευρώ δημόσιες, 28 δισ. ευρώ ιδιωτικές. Το δε 2029 θα ανέλθουν, με βάση την πρόβλεψη την οποία δηλώνω ρητά ότι ο στόχος μας και η αποστολή μας θα είναι να τη βελτιώσουμε ακόμη περισσότερο, θα ανέλθουν στα 51,7 δισεκατομμύρια ευρώ, αλλά με τον τρόπο που θέλουμε εμείς. Με καθαρή υπεροχή των ιδιωτικών επενδύσεων.

Γι’ αυτό και η ολοκλήρωση του Ταμείου δεν ισοδυναμεί με το τέλος της ανάπτυξης στη χώρα. Αντίθετα, βρισκόμαστε σε μια μετάβαση: από μια έκτακτη φάση επιτάχυνσης, που αντιπροσώπευσαν οι πόροι του Ταμείου, σε μια πιο ώριμη, πιο σταθερή και πιο βιώσιμη αναπτυξιακή πορεία.

Το αποτέλεσμα αυτής της μετάβασης είναι απολύτως μετρήσιμο. Οι επενδύσεις ως ποσοστό του ΑΕΠ ήταν στο 11% το 2019 στο 17,7% το 2026 και στο 18,1% το 2027. Το 2026, οι συνολικές επενδύσεις θα φτάσουν τα 46 δισεκατομμύρια ευρώ — 18 δισ. δημόσιες και 28 δισ. ιδιωτικές. Ο στόχος μας είναι το 2029 να ανέλθουν στα 51,7 δισεκατομμύρια ευρώ, με καθαρή υπεροχή των ιδιωτικών επενδύσεων.

Με άλλα λόγια, οι επενδύσεις θα παραμείνουν υψηλές έως το 2030 και θα συνεχίσουν να αυξάνονται, συμβάλλοντας στην υπεραναπλήρωση των πόρων του Ταμείου Ανάκαμψης και στη διατήρηση μιας σταθερής αναπτυξιακής δυναμικής για την ελληνική οικονομία.

Σε αυτή τη δυναμική αναπτυξιακή πορεία προστίθενται και κρίσιμες διαρθρωτικές παρεμβάσεις: η επιτάχυνση της απονομής δικαιοσύνης, οι μεταρρυθμίσεις στη χωροταξία, η πλήρης ψηφιοποίηση του κράτους και η νέα ενεργειακή πολιτική. Κάθε παρέμβαση, κάθε Υπουργείο, κάθε τομέας πολιτικής λειτουργεί ως καταλύτης ανάπτυξης και οφείλουμε να τις διαχειριστούμε με ταχύτητα, σχέδιο και αποτελεσματικότητα.

Διαμορφώνεται έτσι ένας ενάρετος κύκλος και μια ισχυρή συσχέτιση ανάμεσα στα υγιή δημόσια οικονομικά και στην αύξηση των επενδύσεων. Η ταχύτερη ενεργοποίηση αυτού του κύκλου μπορεί να επιταχύνει την παραγωγική ανασυγκρότηση συνολικά στην οικονομία, με όρους που εξασφαλίζουν μεγαλύτερη ανταγωνιστικότητα, σταθερότητα τιμών και πραγματικές αυξήσεις μισθών.

Κυρίες και κύριοι,

Η εθνική αυτή στρατηγική δεν αναπτύσσεται σε κενό. Εντάσσεται στον ευρύτερο ευρωπαϊκό προσανατολισμό της χώρας. Και πλέον διαθέτουμε το κύρος, την αξιοπιστία και τη δυνατότητα να συμβάλλουμε ενεργά στη διαμόρφωση των ευρωπαϊκών εξελίξεων.

Οι στρατηγικές μας επιλογές είναι ξεκάθαρες: μια Ευρώπη πιο ανταγωνιστική, πιο ανθεκτική στις κρίσεις και τεχνολογικά κυρίαρχη, μία Ευρώπη της ανάπτυξης, της δημοκρατίας και της κοινωνικής συνοχής. Η Ευρώπη μέσα στην οποία και η Ελλάδα γίνεται πιο ισχυρή, με μεταρρυθμίσεις και αλλαγές, όπως η Ένωση Αποταμιεύσεων και Επενδύσεων, το ψηφιακό ευρώ - η πλήρης δηλαδή Ένωση Κεφαλαιαγορών και Τραπεζική Ένωση - όλα αυτά που θα δράσουν ως πρόσθετοι καταλύτες ανάπτυξης το επόμενο διάστημα. Αφαιρώντας, έτσι, όλα τα εμπόδια τα οποία συναντάμε ακόμα και σήμερα μέσα στην Ευρώπη με στόχο να  μπορέσουμε να κατακτήσουμε ακόμα μεγαλύτερους ρυθμούς ανάπτυξης για κάθε πολίτη.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Η πολιτική είναι δημιουργία. Και η δημιουργία προϋποθέτει τριβή και αντιπαράθεση αντίθετων δυνάμεων, απόψεων και προσεγγίσεων. Ο χώρος αυτός , ο χώρος του Κοινοβουλίου,  είναι χώρος τριβών, αλλά είναι ταυτόχρονα χώρος συναινέσεων, συγκλίσεων και δημιουργίας. Εδώ, σε αυτήν την αίθουσα, ψηφίστηκαν οι νόμοι, οι αποφάσεις και οι αλλαγές που επέφεραν την πρόοδο που η χώρα έχει πετύχει. Υπήρξε και υπάρχει αντιπαράθεση. Υπήρξαν όμως και πολλές συγκλίσεις που οφείλουμε να αναγνωρίσουμε, ίσως αυτές να ήταν και οι πιο ιστορικές αυτού του χώρου . Και ακόμη και γόνιμες διαφωνίες, που τελικά, ενισχύουν τη δημοκρατική αρχή που βρίσκεται στη βάση κάθε ουσιαστικής μεταρρύθμισης.

Εδώ επιτρέψτε μου να πω ότι τις τελευταίες μέρες ακούσαμε ακόμη και ευχές αποτυχίας, ακόμη και σε θέματα τα οποία αφορούν στη χώρα. Και έτυχε να ακούσω και μία προσωπικά. Απαντώ, λοιπόν, εκ μέρους της παράταξής μου, ότι σε θέματα που αφορούν τη χώρα η αποτυχία δεν είναι επιλογή. Και αυτό υπερβαίνει μια παράταξη, υπερβαίνει ένα κόμμα. Και αυτό είναι αυτό που μας διαφοροποιεί εν τέλει.

Κυρίες και κύριοι

Η οικονομία κρύβει αριθμούς αλλά δεν είναι απλώς αριθμοί. Η οικονομία είναι οι άνθρωποι.
Όμως, χωρίς τους αριθμούς, δεν υπάρχει οικονομία που να υπηρετεί τους ανθρώπους. Υπάρχει μόνο οπισθοδρόμηση.

Ο προϋπολογισμός του 2026 δεν είναι ο επίλογος μιας διαδρομής που ξεκίνησε το 2019. Είναι ο πρόλογος μιας νέας εποχής ευθύνης και ωριμότητας για τη χώρα. Μιας φάσης στην οποία μπορούμε, με σταθερότητα και αυτοπεποίθηση, να πετύχουμε ακόμη περισσότερα για την κοινωνία και την οικονομία.

Κυρίες και κύριοι,

Οι ιστορικές στιγμές σπάνια αναγνωρίζονται την ώρα που συμβαίνουν.

Συνήθως διακρίνονται εκ των υστέρων, όταν φαίνεται ότι κάτι άλλαξε σταθερά και δεν ξαναγύρισε πίσω.

Ο προϋπολογισμός αυτός και κάθε κείμενο προϋπολογισμού δεν γράφτηκε για να εντυπωσιάσει.

Γράφτηκε για να ενισχύσει.

Αποτυπώνει μια χώρα που δεν κυβερνάται πια από την ανάγκη, αλλά από την ευθύνη.

Μια χώρα που δεν αναζητά εξωτερικά δεκανίκια για να προχωρήσει, αλλά χτίζει εσωτερικές δυνάμεις για να διαρκέσει.

Ξέρουμε στην κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη τι έχουμε πετύχει.

Ξέρουμε και τι μας λείπει.

Ξέρουμε ότι έχουμε μπροστά μας ένα δύσκολο δημογραφικό.

Ξέρουμε ότι η παραγωγικότητα δεν αυξάνεται με νόμους.

Ξέρουμε ότι η πραγματική σύγκλιση απαιτεί χρόνο, εργασία και επιμονή.

Αλλά ξέρουμε και κάτι ακόμα, ίσως για πρώτη φορά τόσο ευδιάκριτα και τόσο καθαρά: ότι έχουμε την εμπειρία, τη γνώση και τη σοβαρότητα να αντιμετωπίσει αυτές τις προκλήσεις χωρίς αυταπάτες.

Και εδώ ακριβώς βρίσκεται το βάρος του προϋπολογισμού.

Γιατί σε κείμενα σαν και αυτό δεν αποτυπώνονται μόνο πολιτικές επιλογές.

Αποτυπώνονται αποφάσεις γενιάς.

Η απόφαση να χτίσεις και όχι να γκρεμίσεις

Να επενδύσεις και όχι να υπονομεύσεις.

Να διορθώσεις ό,τι δεν λειτουργεί χωρίς να ακυρώσεις ό,τι χτίστηκε με κόπο.

Η απόφαση να μη ζήσουμε ξανά πάνω από τις δυνατότητές μας  αλλά ούτε και κάτω από τις ευθύνες μας.

Αυτός ο προϋπολογισμός δεν υπόσχεται τα πάντα σε όλους.

Καταγράφει όμως κάτι βαθιά δεσμευτικό:

ότι η χώρα επέλεξε τη συνέχεια αντί για την υπονόμευση, τη διάρκεια αντί για τον καιροσκοπισμό, τη σοβαρότητα αντί για την ευκολία.

Και αν στο μέλλον αναζητηθεί πότε η Ελλάδα ως χώρα σταμάτησε να αντιμετωπίζει το κράτος ως μηχανισμό βραχυπρόθεσμων επιλογών και άρχισε να το αντιμετωπίζει ως μακρόπνοο συλλογικό εγχείρημα, η απάντηση δεν θα βρίσκεται σε μια εξαγγελία.

Θα βρίσκεται σε αυτόν τον προϋπολογισμό.

Σε κείμενα που δεν γράφτηκαν για μια χρονιά, αλλά για να ορίσουν τις συντεταγμένες μιας ολόκληρης εποχής.

Σας ευχαριστώ πολύ και σας καλώ να υπερψηφίσετε τον προϋπολογισμό του 2026.