Το μπόνους του SSM στις συστημικές τράπεζες για την επιτυχία τους στα stress tests

Του Νίκου Κωτσικόπουλου

Κερδισμένες είναι οι ελληνικές τράπεζες με τις μικρότερες νέες απαιτήσεις σε κεφάλαια που ανακοίνωσε ο SSM, το εποπτικό όργανο της ΕΚΤ και μπορούν να τις βοηθήσουν να μειώσουν τα κόστη τους. Ο SSM ανακοίνωσε τις κεφαλαιακές απαιτήσεις ασφαλείας του Πυλώνα 2 όλων των σημαντικών τραπεζών στην Ευρώπη, αφού αξιολόγησε και τα αποτελέσματα της διαδικασίας ελέγχου (SREP) στα οποία σημαντικό ρόλο παίζουν τα stress tests.

Οι νέες απαιτήσεις του Πυλώνα 2 για τις ελληνικές τράπεζες στα κεφάλαιά τους περιλαμβάνουν μειωμένους ποσοστιαίους συντελεστές από αυτούς που ισχύουν τώρα, από 10 έως 25 μονάδες βάσης μικρότερους. Συγκεκριμένα, οι απαιτήσεις διαμορφώνονται από την 1^η Ιανουαρίου 2026 ως εξής:

-Alpha Bank 2,90%, από 3% πέρυσι,

-Eurobank 2,75%, από 2,85% πέρυσι,

-Εθνική Τράπεζα 2,50% από 2,75% πέρυσι,

-Τράπεζα Πειραιώς, 2,90% αμετάβλητη,

-Η Τράπεζα Κύπρου επίσης είναι ευνοημένη όσο και η Εθνική Τράπεζα, με νέο συντελεστή 2,50% από 2,75% πέρυσι.

Η μείωση των 25 μονάδων βάσης για την Εθνική Τράπεζα και την Τράπεζα Κύπρου, είναι η τρίτη μεγαλύτερη μείωση κεφαλαιακής υποχρέωσης μεταξύ των 105 σημαντικών τραπεζών της Ευρώπης για το 2026, πίσω μόνον από τις ABN (35 μονάδες βάσης και ICCREA Banca SpA 27 μονάδες βάσης).

Υπήρχαν τράπεζες που είδαν αύξηση των απαιτούμενων κεφαλαίων του Πυλώνα 2 όπως για παράδειγμα η Revolut που έγινε συστημική τράπεζα πέρυσι αλλά για του χρόνου η υποχρέωσή της σε κεφάλαια του Πυλώνα 2, αυξήθηκε κατά 80 μονάδες βάσης σε 4,50%, η μεγαλύτερη μεταξύ των 105 τραπεζών.

Όπως αναφέρει μεταξύ άλλων ο SSM, "η απαίτηση του Πυλώνα 2 είναι μια κεφαλαιακή απαίτηση ειδική για κάθε τράπεζα. Καθορίζεται ως μέρος της Διαδικασίας Εποπτικής Εξέτασης και Αξιολόγησης (SREP). Είναι νομικά δεσμευτική και εάν οι τράπεζες δεν συμμορφωθούν, θα μπορούσαν να υποβληθούν σε εποπτικά μέτρα, συμπεριλαμβανομένων κυρώσεων.

Σε αντίθεση με την απαίτηση του Πυλώνα 2, (P2R), οι οδηγίες του Πυλώνα 2 P2G), δεν είναι νομικά δεσμευτικές και απλώς αντικατοπτρίζουν τις εποπτικές προσδοκίες".

Αυτό το τελευταίο σχετίζεται με την μείωση 20 μονάδων βάσης που καταγράφηκε στα χθεσινά ρεπορτάζ και η οποία αφορούσε τις μη νομικά δεσμευτικά απαιτήσεις. Με άλλα λόγια, ο SSM δεν έκανε επί της ουσίας καμιά ελάφρυνση, πέραν του να εκδώσει 30 λιγότερα ποιοτικά (και όχι ποσοτικά- οικονομικά μέτρα). Η γκρίνια μεγάλων τραπεζών και του γερμανού καγκελαρίου Φρίντριχ Μερτς, είναι χαρακτηριστική.

Έτσι η μείωση των κατευθύνσεων αφορά μη δεσμευτικές απαιτήσεις του επόπτη. Όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά:

"Οι συνολικές απαιτήσεις και κατευθύνσεις για το κεφάλαιο CET1 και οι απαιτήσεις του Πυλώνα 2 που θα είναι εφαρμοστέες το 2026, παρέμειναν σε γενικές γραμμές σταθερές σε 11,2% και 1,2% αντίστοιχα.

Οι μη δεσμευτικές κατευθύνσεις του Πυλώνα 2 για το 2026 μειώθηκαν από 1,3% σε 1,1%".

Είναι χαρακτηριστικό, ότι σύμφωνα με τον SSM, στον εποπτικό έλεγχο SREP, "επιβλήθηκαν πρόσθετες κεφαλαιακές απαιτήσεις λόγω ανεπαρκούς σχηματισμού προβλέψεων για μη εξυπηρετούμενα δάνεια σε 10 τράπεζες, από 18 στον προηγούμενο κύκλο της SREP. Για 6 τράπεζες, από εννέα το προηγούμενο έτος, η απαίτηση Δεύτερου Πυλώνα P2R, περιλάμβανε πρόσθετες κεφαλαιακές απαιτήσεις για μοχλευμένη χρηματοδότηση.

Η ΕΚΤ θεωρεί ότι 14 τράπεζες είχαν αυξημένο κίνδυνο υπερβολικής μόχλευσης και, ως εκ τούτου, εφάρμοσε απαίτηση του Πυλώνα 2 για τον δείκτη μόχλευσης (leverage ratio Pillar 2 requirement – P2R-LR) σε 14 τράπεζες, σε σύγκριση με 13 τράπεζες κατά την προηγούμενη επανεξέταση. Η απαίτηση αυτή είναι νομικά δεσμευτική και έρχεται να προστεθεί στον ελάχιστο δείκτη μόχλευσης 3% που είναι υποχρεωτικός για όλες τις τράπεζες.

Επιπλέον, η ΕΚΤ εφάρμοσε μη δεσμευτικές κατευθύνσεις P2G για τον δείκτη μόχλευσης σε 5 τράπεζες και επέβαλε μέτρα για την κάλυψη ρευστότητας ποσοτικού χαρακτήρα σε 4 τράπεζες".