Κρατήστε τη Μακεδονία ξακουστή

Του Γιώργου Κράλογλου

Καλοδεχούμενα τα προγράμματα που θα μοιράσουν σε επενδύσεις στη Δυτ. Μακεδονία 200 εκατ., αλλά με την αποβιομηχάνιση της Μακεδονίας τι κάνουμε;

Να μην θυμίσουμε τις χιλιάδες από τα κλασικά φουγάρα του παρελθόντος που κάπνιζαν στη Μακεδονία και γέμιζαν παραγωγική ζωντάνια όλη την άλλη Ελλάδα. Δεν συνέβησαν αυτά πριν αιώνες. Ως Το 1990-2000 συνέβαιναν. 

Μέχρι το 2000 που η επιχειρηματική μετανάστευση από τη Βόρεια Ελλάδα ήταν θέμα συζητήσεων και στην Ευρώπη και στην Κομισιόν, αυτό ήταν το γνώρισμα και τους δικού μας Βορρά όπως της Ιταλίας, της Γαλλίας και της Γερμανίας. Η βιομηχανική της ανάπτυξη και η εξαγωγική δράση της μακεδονικής εξωστρεφούς παραγωγής.

Να μην θυμίσουμε τη συνοριακή μας βιομηχανική δράση σε όλα τα Βαλκάνια και την εσωτερική κάλυψη της Ελλάδας από τη βιομηχανική μας Μακεδονία που ξεκινούσε από τη Σίνδο της Θεσσαλονίκης, με όλες τις μορφές της βαριάς βιομηχανίας, και κατέληγε στην Αλεξανδρούπολη, στην Καβάλα, στην Κομοτηνή και στον Εβρο, εξασφαλίζοντας του κόσμου τις θέσεις εργασίας.

Τα θυμόμαστε όλοι. Όταν μιλάγαμε για βιομηχανικές περιοχές και ζώνες με προοπτικές σύνδεσης με όλη την Ανατολική Ευρώπη και παραπέρα, τη βιομηχανία της Μακεδονίας είχαμε κατά νου. 

Την ίδια βιομηχανία, τη μακεδονική, είχαμε στις απαντήσεις μας σε εκείνους που συμφωνούσαν ότι η Ελλάδα είχε πριν από το 1980 όλες τις ικανότητες και τα προσόντα για μια πολύ καλή θέση στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Νοσταλγίες ενός πολύ παλαιού βιομηχανικού συντάκτη οικονομικών και πολιτικών εφημερίδων; Μπορεί. 

Αλλά τα χαρακτηριστικά της τότε και της τώρα μακεδονικής βιομηχανίας δεν μπορούν να σταθούν κοντά-κοντά. Δεν μπορούν να συγκριθούν. 

Δεν έχει καμία σχέση η βιομηχανική Βόρεια Ελλάδα με αυτό που θέλουμε, με το ζόρι, να αναζητήσουμε, να βρούμε και να δείξουμε σήμερα. 

Τι είναι αυτό; Ότι τη δύναμη της ιδιωτικής οικονομίας μπορεί να καλύψει και ο κρατισμός με τα κρατικά χαρτζιλίκια. Και ειδικότερα ότι στις θέσεις των τότε λιγνιτικών περιοχών και του πρώην κρατικού ενεργειακού τομέα θα μπορέσει να σταθεί η σημερινή μικρομεσαία μονάδα την οποία καλούν τα κρατικά προγράμματα να φέρει επενδύσεις που θα μας εξασφαλίσουν ανταγωνιστικές της Ευρώπης θέσεις εργασίας. 

Αναμασάει το κράτος και η κυβέρνηση τα κίνητρα αυτά, λες και οι κατά εκατοντάδες νέοι και νέες (για να μην πούμε κατά χιλιάδες) που φεύγουν και από τη Μακεδονία αναζητώντας την τύχη τους εκτός Ελλάδας, θα αναμορφώσουν την απόφασή τους αυτή, επειδή τα 200 εκατ. κρατικών ενισχύσεων που θα μοιραστούν (τον Μάρτη του προεκλογικού 2026) θα ξαναφέρουν τον βιομηχανικό ιστό της Μακεδονίας. Και αυτό σημαίνει άριστο μέλλον για τη ζωή τους 

Εσείς τι λέτε; Εμείς λέμε να κρατηθεί η Μακεδονία ξακουστή και στα βιομηχανικά της. Με κάθε τρόπο. Με κάθε προσπάθεια.

george.kraloglou@capital.gr