Συμψηφισμός ταμειακής διευκόλυνσης από τη μισθοδοσία

Της Τατιάνας Ψαριανού*

Οι ταμειακές διευκολύνσεις των μισθωτών είναι συνηθισμένο φαινόμενο στις επιχειρήσεις, ειδικά, σ’ εκείνες που απασχολούν μακροχρόνια εργαζόμενους και ενδιαφέρονται για τα προσωπικά τους θέματα και την υποστήριξή τους. 

Το υπουργείο Οικονομικών, θέλοντας να πατάξει τη φοροδιαφυγή, καθιέρωσε με συγκεκριμένες Φορολογικές Διατάξεις ηλεκτρονικούς τρόπους συναλλαγών μεταξύ των Φυσικών και Νομικών Προσώπων, οι οποίες επιβάλλεται να τηρούνται επακριβώς, προκειμένου να αποφεύγονται οι συνέπειες της μη ορθής εφαρμογής τους.  

Στο πλαίσιο αυτό, αναπτύσσουμε ένα θέμα που αντιμετωπίζεται συχνά και θεωρείται απλό και αυτονόητο, αλλά, λόγω της ασάφειας των Διατάξεων που το διέπουν, απαιτεί ιδιαίτερη προσοχή από εκείνους που ασχολούνται με τα μισθολογικά θέματα. Αυτό αφορά στο Συμψηφισμό Ταμειακής Διευκόλυνσης από τη Μισθοδοσία του μισθωτού, στον οποίο έχει δοθεί μια "Ταμειακή Διευκόλυνση" με Επιταγή, να διενεργείται μηνιαία κράτηση μέρους της Μισθοδοσίας του προς εξόφληση της εν λόγω οφειλής του προς την Επιχείρηση.

Βάσει της περ. ιδ, του άρθρου 23, του Ν.4172/13, δεν εκπίπτουν από τα Ακαθάριστα Έσοδα των επιχειρήσεων "…Οι δαπάνες που πραγματοποιούνται στο πλαίσιο εργασιακής σχέσης όπως αυτή ορίζεται στην παρ. 2 του άρθρου 12 του ν. 4172/2013, εφόσον η τμηματική ή ολική εξόφληση δεν έχει πραγματοποιηθεί με τη χρήση ηλεκτρονικού μέσου πληρωμής ή μέσω παρόχου υπηρεσιών πληρωμών".

Στην ΠΟΛ.1061/2017, διευκρινίζεται ότι "Ως "ηλεκτρονικό μέσο πληρωμής", για την εφαρμογή των κοινοποιούμενων διατάξεων, νοείται κάθε μέσο πληρωμής, κατά την έννοια της περ. ιδ' του άρθρου 62 του νόμου αυτού, που απαιτεί τη μεσολάβηση ενός τηλεπικοινωνιακού ή ηλεκτρονικού δικτύου, όπως π.χ. η μεταφορά χρημάτων μέσω ειδικών διαδικτυακών εφαρμογών ("e-banking"), καρτών, το "ηλεκτρονικό πορτοφόλι", κ.λπ., ενώ η έννοια του "παρόχου υπηρεσιών πληρωμών" ορίζεται με τις διατάξεις της περ. δ' του άρθρου 62 του ν.4446/2016 και είναι ευρύτερη από αυτή της παρ. 2 του άρθρου 1 του ν.3862/2010. Επομένως, στους παρόχους υπηρεσιών πληρωμών περιλαμβάνονται, μεταξύ άλλων, τα πιστωτικά ιδρύματα, τα γραφεία ταχυδρομικών επιταγών και τα ιδρύματα πληρωμών, ανεξάρτητα αν έχουν την έδρα τους στην ημεδαπή ή στην αλλοδαπή (Ε.Ε., τρίτες χώρες)".

Σύμφωνα με την ίδια Εγκύκλιο, "…πέραν της μεταφοράς χρημάτων μέσω ειδικών διαδικτυακών εφαρμογών και της χρήσης χρεωστικών ή πιστωτικών καρτών, ως κατάλληλα μέσα πληρωμής για την έκπτωση των δαπανών που πραγματοποιούνται στο πλαίσιο εργασιακής σχέσης νοούνται ενδεικτικά και τα ακόλουθα: … Η χρήση τραπεζικής επιταγής, - Η έκδοση επιταγής σε διαταγή του μισθωτού…".

Επίσης, στην προαναφερόμενη ΠΟΛ. σημειώνεται ότι "Κατά ρητή διατύπωση των σχετικών διατάξεων, σε περίπτωση που μέρος των δαπανών που πραγματοποιούνται στο πλαίσιο εργασιακής σχέσης δεν εξοφληθεί με κάποιο από τα μέσα που παρατίθενται πιο πάνω, δεν αναγνωρίζεται προς έκπτωση το σύνολο της δαπάνης. Εξαίρεση αποτελεί η περίπτωση κατά την οποία μέρος του μισθού παρακρατείται από τον εργοδότη με σκοπό την εξόφληση υποχρεώσεών του (π.χ. δάνειο που του έχει χορηγήσει ο εργοδότης) ή την εκτέλεση κατάσχεσης απαίτησης εις χείρας τρίτου (π.χ. οφειλές του εργαζόμενου προς το Δημόσιο), οπότε η σχετική δαπάνη εκπίπτει στο σύνολό της όταν το εναπομείναν ποσό έχει εξοφληθεί με τη χρήση ηλεκτρονικού μέσου πληρωμής ή μέσω παρόχου υπηρεσιών πληρωμών".

Ομοίως, και στην Εργατική Νομοθεσία, με την ΚΥΑ 26034/695/6-6-2019, καθορίστηκε ότι "Οι εργοδότες καταβάλλουν τις αποδοχές των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα … αποκλειστικά σε λογαριασμούς πληρωμών των δικαιούχων μισθωτών, αναφέροντας για κάθε καταβολή την αιτιολογία και το ρονικό διάστημα που αφορά. … Η καταβολή … γίνεται με οποιονδήποτε τρόπο, συμπεριλαμβανομένης της χρήσης ηλεκτρονικών μέσων πληρωμής ή παρόχων υπηρεσιών πληρωμών".

Επομένως, βάσει των προαναφερόμενων διατάξεων, θεωρούμε ότι εάν σε έναν μισθωτό διενεργείται κάθε μήνα παρακράτηση συγκεκριμένου ποσού για σταδιακή εξόφληση μιας Ταμειακής Διευκόλυνσης που είχε λάβει από την Εταιρία με Επιταγή, εκπίπτει κανονικά η δαπάνη της μισθοδοσίας του από τα Ακαθάριστα Έσοδα της Επιχείρησης. 

Τέλος, θα θέλαμε να επισημάνουμε ότι η Επιταγή που θα δοθεί στον Εργαζόμενο θα πρέπει να είναι είτε Τραπεζική είτε έκδοσης της Εταιρίας σε διαταγή του Εργαζόμενου.

*Αντιπρόεδρος της εταιρείας οικονομικών συμβούλων και ελεγκτών Γραφείο Ψαριανού Α.Ε.