Ο Ανδρέας Λοβέρδος στο ΚΚΜ

Του Μανόλη Καψή

Εντάξει, δεν το λες και έκπληξη, και χαριτωμένη ήταν και η αντίδραση του Νίκου Ανδρουλάκη, ότι δεν το περίμενε καθόλου, λέει, περίμενε ότι θα πάει στο ΜΛ ΚΚΕ τελικά ο Ανδρέας Λοβέρδος. Δεν ήταν έκπληξη, σύμφωνοι, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι στερείται τελείως σημασίας. Γιατί, αν δεν κάνω λάθος, δεν είναι ο πρώτος που φεύγει από το ΠΑΣΟΚ για τη Νέα Δημοκρατία, ούτε είμαι σίγουρος ότι θα είναι και ο τελευταίος στο μεταξύ. Έχουν προηγηθεί και οι άλλοι, οι αριστεροί (τρομάρα τους), που έφυγαν για τον ΣΥΡΙΖΑ εν μέσω της κρίσης. Για να μην υπογράψουν το μνημόνιο (τρομάρα τους). Αλλά αυτούς άστους, έχουν ήδη τιμωρηθεί και ορισμένοι ψάχνουν και πάλι για δουλειά.

Το ερώτημα παραμένει: Γιατί όλοι φεύγουν από το ΠΑΣΟΚ και δεν έχουμε ούτε έναν να έκανε την αντίστροφη πορεία, για παράδειγμα; Να έφυγε από τη Νέα Δημοκρατία για το ΠΑΣΟΚ;

Είναι "η ώρα της εξαργύρωσης", σχολίασε απαξιωτικά το κόμμα, συνδυάζοντας την υποψηφιότητα Λοβέρδου ήδη από το μακρινό 2021 με ένα σκοτεινό σχέδιο για τον έλεγχο του ΠΑΣΟΚ από το Μαξίμου και με την υπόθεση των υποκλοπών. Ότι δηλαδή ο Νίκος Ανδρουλάκης ήταν υπό παρακολούθηση από την ΕΥΠ και το Predator, μόνο και μόνο για να βρεθούν πληροφορίες που θα "τροφοδοτήσουν" τον Ανδρέα Λοβέρδο και την υποψηφιότητά του και θα μπορέσει έτσι να βγει πρόεδρος. Για να υπάρχει δεκανίκι για τη Νέα Δημοκρατία σε περίπτωση μη αυτοδυναμίας.

Ήταν δηλαδή 5η φάλαγγα του Μητσοτάκη ο Ανδρέας Λοβέρδος; Μάλλον βλέπουν πολλά αστυνομικά στη Χαριλάου Τρικούπη. Ίσως θα έπρεπε να αφήσουν τις σειρές και να δουλέψουν λίγο, ή και να σκεφτούν λίγο (που είναι κομμάτι πιο δύσκολο). A propos, να διορθώσουμε και τις ανώνυμες πηγές: ο Ανδρέας Λοβέρδος δεν έφυγε το 2023 από το ΠΑΣΟΚ όταν δεν κατάφερε και πάλι να εκλεγεί πρόεδρος, αλλά όταν δεν κατάφερε ούτε καν να εκλεγεί βουλευτής. Και δεν κατάφερε να βγει καν βουλευτής, γιατί ο μηχανισμός του Ανδρουλάκη στήριξε φανατικά και με όλα τα μέσα τη Μιλένα Αποστολάκη. Έχει κι αυτό τη σημασία του, δεν νομίζετε;

Εν πάση περιπτώσει, σάμπως έγινε και τίποτα; Μήπως θα πιάσουν ταβάνι τώρα τα ποσοστά της Νέας Δημοκρατίας; Θα φέρει τα εκατομμύρια των "δημοκρατών" ψηφοφόρων του στην Πειραιώς ο Ανδρέας Λοβέρδος; 50 χιλιάδες ψήφους πήρε στις ευρωεκλογές… Ή έκανε θεματικό come back στους κεντρώους ψηφοφόρους ο πρωθυπουργός – μετά τις απογοητεύσεις με τον Τασούλα και τον Κακλαμάνη – επειδή πήρε τον Ανδρέα Λοβέρδο;

Αστεία πράγματα. Τίποτα απ’ αυτά δεν θα συμβεί, αλλά και πάλι το γεγονός δεν στερείται σημασίας. Αν μετά από 7 χρόνια εξουσίας και μπόλικη φυσικά φθορά, η Νέα Δημοκρατία ακόμα παίρνει στελέχη από το ΠΑΣΟΚ, κάτι συμβαίνει με το ΠΑΣΟΚ. Και δεν ξέρω αν είναι "τα καλύτερα παιδιά" που φεύγουν, όπως λέει ο Γιάννης Πρετεντέρης, αλλά σίγουρα είναι τα πιο γνωστά παιδιά και τα πιο πεπειραμένα. Δηλαδή, αν έχεις να διαλέξεις ανάμεσα στον Ανδρέα Λοβέρδο και τον Γιώργο Καραμπιζιώτη, μάλλον το ρίχνεις μονοκούκι στον Ανδρέα, δεν νομίζετε;

Τι συμβαίνει, λοιπόν, με το ΠΑΣΟΚ; Εντάξει, δεν είναι και κανένα μυστήριο. Αυτό που συμβαίνει με το ΠΑΣΟΚ το δείχνουν όλες οι δημοσκοπήσεις. Είναι καρφωμένο στο 13% και μένει εκεί, χωρίς η βελόνα να κουνιέται ποτέ. Ήρθε το καλοκαίρι, τα ίδια. Έφυγε το καλοκαίρι, τα ίδια. Πριν τη ΔΕΘ, τα ίδια. Μετά τη ΔΕΘ, τα ίδια. Θα έρθουν οι γιορτές, θα φύγουν οι γιορτές, τα ίδια θα δούμε. Σαν καρδιογράφημα νεκρού. Γεγονός που σημαίνει ότι οι θέσεις ευθύνης στο μικρό μαγαζί είναι λίγες (για όσους έχουν φιλοδοξίες τουλάχιστον), εκτός αν θες να μοιραστείς την ευθύνη του δικτύου Συνεταιρισμών και Κοινωνικής Οικονομίας με τον Αντώνη Πολίτη. Δεν το λες και μεγάλη ευκαιρία.

Εκτός από τις λιγοστές θέσεις ευθύνης, έχεις και περιορισμένες ελπίδες να εκλεγείς στη Βουλή. Ακόμα λιγότερες να ασκήσεις πολιτική και να θέσεις τις απόψεις και τις ιδέες σου σε εφαρμογή. Και μπορεί να μας φαίνεται ενοχλητικό και πολύ ματαιόδοξο, αλλά ένας πολιτικός εκτός Βουλής, που δεν μπορεί να ασκήσει πολιτική, είναι άνεργος. Περιορίζεται σε βιντεάκια στο TikTok. Αλλά αυτό δεν είναι δουλειά πολιτικού, είναι δουλειά influencer.

Το παράδοξο είναι ότι όταν ο Ανδρέας Λοβέρδος ανακοίνωσε την προσχώρησή του στη Νέα Δημοκρατία με τη γνωστή φωτογραφία με τον Κυριάκο Μητσοτάκη στο Μαξίμου, εκτός από τις διάφορες (ωραίες, ομολογουμένως, και πετυχημένες) ειρωνείες, του τύπου "γιατί πού ήταν τόσον καιρό;", διάβασα από τους συναδέλφους του πολιτικού ρεπορτάζ ότι ο Νίκος Ανδρουλάκης "ανακουφίστηκε". Δεν το πήρα τοις μετρητοίς· υπέθεσα ότι εννοούν ότι καθόλου δεν στεναχωρήθηκε, αλλά αντιθέτως του έφυγε και μια έγνοια. Μια εκκρεμότητα ελύθη. Έφυγε ο δεξιός Λοβέρδος.

Ίσως σε αυτή την πληροφορία να συνοψίζεται το πρόβλημα του ΠΑΣΟΚ. Η ηγεσία του, αντί να προβληματίζεται για την αδυναμία της να εκφράσει ένα μεγαλύτερο κοινό από τους vintage οπαδούς της Αλλαγής και νοσταλγούς του Ανδρέα, αντί να αγωνιά για την αδυναμία της να διατυπώσει ένα πολυσυλλεκτικό, πλειοψηφικό μήνυμα και να αξιοποιήσει πολιτικά στελέχη διαφορετικών ιδεολογικών αποχρώσεων, αντί να θορυβείται από το γεγονός ότι κορυφαία στελέχη της επιλέγουν την αποχώρηση, νιώθει ανακούφιση.

Το μαγαζί είναι μικρό. Ναι, αλλά είναι δικό μας.