Φεύγει το Ταμείο Ανάκαμψης και αρχίζουν οι κάμψεις...;

Του Γιώργου Κράλογλου

Ούτε 400 μέρες δουλειά δεν έχει το Ταμείο Ανάκαμψης. Το 2026, τέτοιες μέρες, θα μας κουνάει το μαντήλι. Και εμείς θα ψάχνουμε για άλλα λεφτά …

Και όλοι γνωρίζουμε ότι άλλα λεφτά δεν υπάρχουν. Εκτός βέβαια από τα λεφτά της τσέπης και των φόρων μας.Τα λεφτά με τα οποία στηρίζεται μια ξεχασμένη για χρόνια…στην οικονομία μας επιδοματική πολιτική της κακιάς ώρας και του ψευτοσοσιαλισμού μας. 

Το σημειώνουμε και θα συνεχίσουμε να το σημειώνουμε αυτό καθώς τίποτε δεν μας πείθει  ότι προετοιμάζεται άλλο κεφάλαιο οικονομικής ιστορίας, στηριγμένο βεβαίως-βεβαίως…στο νέο μοντέλο που "ράβεται" για την οικονομία μας. Με "υλικά" όπως ακούμε και θα ακούμε πάντα...από τον "πλούτο" της παραγωγής μας, της βιομηχανικής, της αγροτικής, είτε της κτηνοτροφικής μας...

Εκτός αν (αυτή τη φορά) η κυβέρνηση μας πει ότι είμαστε μια χαρά και δεν έχουμε επενδυτικό κενό στην οικονομία. Και όσο θα είναι στην εξουσία και δουλειές που χρειάζονται οι νέοι θα έχουν  και την ανάπτυξη που θέλαμε έχουμε...Και τίποτε δεν θα  γυρίζει πίσω… 

Δεν μας φταίει κανείς ως στήλη. Ούτε η κυβέρνηση με αυτά που μας ξεφουρνίζει για την οικονομία. Ούτε  αν θα τα καταφέραμε με τα λεφτά των φορολογούμενων της ΕΕ (Ταμείο Ανάκαμψης συν ΕΣΠΑ) να ανακάμψουμε μια και έξω την οικονομία μας.

Τι μας φταίει; Ότι σχεδιάζουμε πολιτικά αυτά που νομίζουμε ότι θα εντυπωσιάσουν ως επιλογές μας στην οικονομία. Και σαν να μην ζούμε στον τόπο αυτό και να μην ξέρουμε τον παλαιοκομματισμό και τους ήχους από το άνοιγμα "κονσέρβας" συνθημάτων για την ανάπτυξη και τη δόξα της Ελλάδας…   

Τι άλλο μας φταίει; Η εικόνα μιας 10ετίας με παχιά πολιτικά λόγια για την οικονομία.

Ξεκινήσαμε με τις ανοησίες της αριστεράς και της προόδου για τη δίκαιη ανάπτυξη. Και στα μισά της μας ήρθε ο εκσυγχρονισμός της οικονομίας με προσαρμογή και στην καινοτομία και στις απαιτήσεις της ανταγωνιστικότητας στην ΕΕ.

Φανήκαμε έτσι μοναδικοί σε απορρόφηση των πόρων του Ταμείου Ανάκαμψης. Γιατί αυτό; Γιατί πήραμε τα περισσότερα λεφτά πριν από όλους στην Ένωση και μέχρι να φύγει (τον Σεπτέμβρη 2026) θα του πάρουμε τα υπόλοιπα. Μπράβο μας που τα καταφέραμε...

Το θέμα μας όμως είναι τι κάναμε με την ανάπτυξη. Τι αλλάξαμε στην οικονομία και στην παραγωγή. Πώς βάλαμε και αν βάλαμε στον δρόμο της απασχόλησης και να μη φύγουν από τον τόπο περισσότεροι από εκείνους τους 300.000 που μετανάστευσαν μέσα στη 10ετία που πέρασε.

Εδώ δεν είχαμε αποτέλεσμα. Και σήμερα που αισθανόμαστε την ανάγκη να χαρτζιλικώσουμε τους νέους μας κρατικά λεφτά του δώσαμε και κατάλαβε…σε άγρια φορολόγηση ακόμη και των νέων επαγγελματιών που μπήκαν στην αγορά τα τελευταία 2-3 χρόνια.

Οι επενδυτές έρχονται  στον τόπο, ψάχνονται για επενδύσεις και συνεργασίες με ντόπιους αλλά τα σχέδια μένουν και παγώνουν επειδή τίποτε άλλο εκτός από τους κάποιους τελευταίους πόρους του Ταμείου Ανάκαμψης (φορολογικό, χωροταξικό, αδειοδοτήσεις, γραφειοκρατία, αξιοπιστία διάρκειας στην οικονομική πολιτικής) δεν μπορούμε ούτε να εξασφαλίσουμε, ούτε να υποσχεθούμε. 

Και ας συνεχίζουμε να παρουσιάζουμε την Ελλάδα ως τον μέγα ενεργειακό κόμβο της Ανατολικής Ευρώπης προβάλλοντας (όπως κάνουμε τελευταία 20ετία !!) την "δράση" μας στην ανακάλυψη και αξιοποίηση του φυσικού μας αερίου και πετρελαίου (Κρήτη-Αιγαίο-Ιόνιο). Δεν πείθουμε κανένα. Γιατί όλο αυτό το σκηνικό κρατάει κάποιες εβδομάδες και μετά εξαφανίζεται, (ας μην μπούμε σήμερα και στους λόγους…).  

george.kraloglou@capital.gr