Μπερδέψανε τα μοντέλα τους…

Του Γιώργου Κράλογλου

Θα ψαχνόμαστε ως το 2028 και για το είδος του νέου μοντέλου που θα "ράψουμε" για την οικονομία και για το ποιος από τους πυλώνες της θα το φορέσει. 

Κλείσαμε την 2ετία από τότε που οραματισθήκαμε την ανάγκη να "ράψουμε" νέο μοντέλο για την οικονομία και να το αποκαλέσουμε μάλιστα και παραγωγικό…

Η οικονομία μας κράτησε βέβαια γιατί το ιδιωτικό επιχειρηματικό της κομμάτι δεν τα βάζει κάτω, αλλά κανείς δεν είδε ότι όλα αυτά είναι αποτέλεσμα του νέου της μοντέλου.

Οπότε, για ποιον λόγο να μην οραματισθούμε και άλλο ένα  μοντέλο… και να το σχεδιάσουμε (στα λόγια όπως κάνουμε πάντα) και κατά πως φαίνεται το επαναλαμβάνουμε και τη χρονιά αυτή.

Οι συζητήσεις είναι ήδη στα επάνω τους όπως μαθαίνουμε και θα ενταθούν από την άλλη εβδομάδα "…να πούμε ό,τι έχουμε να πούμε από τη ΔΕΘ, αλλά να μη ξεχνάμε αυτά που θέλουμε από τον τουρισμό και από τους μικρομεσαίους οι οποίοι δεν ζητάνε και τρομερά πράγματα..." λέει  μια ομάδα από τους μελετητές και τους "σχεδιαστές" της κυβέρνησης.

"Να κρατήσουμε το όραμα για νέο παραγωγικό μοντέλο στην οικονομία αλλά να τους βρούμε "ρούχα" που να το εμφανίζουν βιομηχανικό και μάλιστα με έντονη εξωστρέφεια…" είπε μια άλλη ομάδα "σχεδιαστών", με επιχείρημα ότι κοντά στην βιομηχανία θα αναστήσουμε ξανά και το "φυτώριό" της που δεν είναι άλλο από τους μικρομεσαίους.

"Να μη ξεχνάμε και τα ακίνητα που είτε ανήκουν σε ιδιώτες είτε στο κράτος μπορούν να μπουν ξανά στο "παιχνίδι" της οικονομίας και να "αρμέγονται" από την πρώτη μέρα αρέσει δεν αρέσει… ως μέτρο…" ψέλλισε (αυτά δεν λέγονται δυνατά) μια τρίτη ομάδα που πήρε μέρος στις προετοιμασίες του νέου μοντέλου με κύριο στόχο τους φόρους μας. 

"Να κοιτάξουμε όμως πώς θα κρατήσουμε και τους αγρότες στους αγρούς τους συνδέοντας το νέο παραγωγικό μοντέλο και με την παραγωγή και με την απασχόληση μέσα από κίνητρα που θα δίνει το νέο παραγωγικό μοντέλο μας…" είπαν εκείνοι που έχουν αναλάβει να ράψουν ξανά τα "ρετάλια" της αγροτικής μας οικονομίας και να την κάνουν (λέει) ξεχωριστά ανταγωνιστική και μέσα και έξω στην Ε.Ε.

Τι δεν είπαν όσοι μετείχαν στις κουβέντες για το νέο μοντέλο, (προφανώς ποιο εφαρμόσιμο από εκείνο του 2023 που ακόμη περιμένουμε  να το δούμε…); 

Δεν είπαν αρχικά πως συμβαίνει και η ιδιωτική μας οικονομία (που ακόμη περιμένει να δει στην πράξη το παραγωγικό μοντέλο του 2023) συνεχίζει να στέκεται όταν η κρατική οικονομία της χώρας συνεχίζει να ζει και σε βάρος της, μέσα σε ένα περιβάλλον που κάθε άλλο από επιχειρηματικό μπορεί να χαρακτηρισθεί.

Δεν είπαν τι έχει αλλάξει στην κρατικίστικη νοοτροπία 50 ετών και ξαφνικά αγαπήσαμε και θέλουμε βιομηχανία στον τόπο που πάει να πει ότι δεν θα συναντάμε τοπικές "επαναστάσεις" διωγμού της, όπως συμβαίνει, έτσι και χτιστεί όχι φουγάρο, αλλά βιομηχανική μάντρα στην πόλη ή στο χωριό. 

Δεν είπαν τέλος τι έχει αλλάξει στην κρατικίστικη νοοτροπία μας και είναι δυνατόν να σχηματοποιηθεί ως το 2027 αντιγραφειοκρατικό  περιβάλλον (με την αντιπολίτευση ταγμένη ολοκληρωτικά σε κάθε μορφής κρατισμού) αν οι εκλογές δεν δώσουν αυτοδυναμία στην σημερινή κυβέρνηση και αναζητείται λύση αλλά και πρόγραμμα να πείθει, πράγμα που θα μας πάει ως το 2028, οπότε τόσο τα μοντέλα, όσο και τα οράματα (του 2023..) μάλλον θα κοντύνουν… ακόμη περισσότερο…

george.kraloglou@capital.gr