"My name is Kasselatsis"… Το ´"τσι"… με κάπα

Του Θοδωρή Γιάνναρου 

Έτσι ξαφνικά μας προέκυψε το... αντίπαλο δέος για τον Έλληνα Πρωθυπουργό, Κυριάκο Μητσοτάκη. Αυτό όμως το "ξαφνικά”, ίσως να μην ήταν και τόσο ξαφνικά, αλλά να περιλαμβάνει μπόλικη προϊστορία με ακόμα πιο χορταστικό σασπένς  -ένα αντίπαλο δέος, σαν τον ταύρο που ξύνει τις οπλές του στο βρεγμένο χώμα της αρένας.

Πρόκειται για έναν νέο άνδρα που εμφανίστηκε σαν καλοκαιρινή αισθηματική περιπέτεια. Νέος, ωραίος, άρτι αφιχθείς από τα solarium της Εκάλης, πλούσιος, αυτοδημιούργητος, χωρίς αρχικό κεφάλαιο παρά μόνο με μια χούφτα αμερικανικά κέρματα στην τσέπη, και συνάμα...  αριστερός, όπως ο ίδιος σε κάθε περίσταση δηλώνει. Πρέπει όμως να παραδεχθούμε, πως κάνει μια προεκλογική καμπάνια που μόνο καμπάνια δεν θυμίζει, κάτι που προκαλεί το ενδιαφέρον του απλοϊκού κόσμου του ΣΥΡΙΖΑ.

Δεν καταδέχεται να εμφανιστεί σε καμία τηλεοπτική εκπομπή, παρ’ όλο που έχει προσκληθεί άπειρες φορές, αλλά συνηθίζει να βομβαρδίζει τα ΜΜΕ της χώρας με δηλώσεις και δελτία τύπου, σχετικά με τις θέσεις που εκπροσωπεί σχεδόν σε καθημερινή βάση. Είναι πολύ ενεργός στα social media προκαλώντας έτσι το ενδιαφέρον των δημοσιογράφων. Είναι από τη μία, ένα άφθαρτο και φρέσκο άτομο, από την άλλη όμως, δεν έχει την παραμικρή σχέση με το profile του μέσου Συριζαίου ψηφοφόρου, ούτε έχει υπάρξει ποτέ μέλος του κόμματος, του οποίου διεκδικεί την προεδρεία.

Δεν ήταν ποτέ, ούτε είναι στα σχέδιά του, να δείξει πως είναι κάτι το εξωτικό ή το ιδιαίτερο, παρά μόνο πως αποτελεί μια "θεότητα” της διπλανής πόρτας και γεννήθηκε για να αρέσει. Άσχετα όμως με την προσπάθεια που κάνει, να συστηθεί ως νέος μεσσίας στους ψηφοφόρους, υπάρχουν πολλά που δημιουργούν ερωτήματα.

Θέλει να εμφανίζεται ως ένας από εμάς, ξέρει πως δεν είναι, αλλά επιμένει. Ο σπουδαγμένος στις ΗΠΑ και αμερικανοτραφής Κασσελάκης δεν είχε την πορεία που έχει ο μέσος 35αρης Έλληνας. Ισχυρίζεται, πως το παραδικαστικό κύκλωμα χτύπησε τους γονείς του που ήταν σκληρά εργαζόμενοι βιοπαλαιστές, οι οποίοι προκειμένου να τον… σώσουν, τον έστειλαν "μόνο του” στις ΗΠΑ στα 14 του,  σε ένα από τα παλαιότερα και πλέον φημισμένα σχολεία…  με υποτροφία, ενώ ακολούθησε και δεύτερη υποτροφία για το πανεπιστήμιο. Κάπου ο μέσος νους βλέπει πολλές υποτροφίες και εντυπωσιάζεται. Στη συνέχεια οι άκρες του με τον καπιταλισμό, του επέτρεψαν να γίνει εφοπλιστής.

Τώρα σχετικά με την υποψηφιότητά του, όπως τις φωτιές τις ανάβουν... κάποιοι, κάπως έτσι έγινε και με την υποψηφιότητα του Κασσελάκη για την προεδρία του Σύριζα και δεν είναι τυχαίο, πως το πρωτοπαλίκαρο της προεκλογικής του  εκστρατείας δεν είναι άλλος από τον αψύ ταραξία Παύλο Πολάκη.

Η αλήθεια είναι, πως ο νεαρός Κρητικός έχει ταράξει τα νερά και έχει προκαλέσει ανασφάλεια συνοδευόμενη από έντονες ημικρανίες στους βαρώνους του συνονθυλεύματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης του 19% και κάποιοι εκ των έσω  -αντίπαλοί του στις εσωκομματικές εκλογές- υποστηρίζουν, πως το όλο θέμα δεν έχει καμία αξία, μιας και η χώρα ταλανίζεται από σοβαρά προβλήματα, για να ασχολείται κανείς με τέτοια φαινόμενα…  τύπου Κασσελάκη, που απαντούν… "αδιαμεσολάβητα”, όπως ο ίδιος είπε, στο δούλεμα και τις επικρίσεις των ΜΜΕ, που κυριολεκτικά… το γλεντάνε.

Απαντώντας πάλι μέσω social media σχετικά με το γιατί εκθείαζε τον Μητσοτάκη, δήλωσε ότι τον γνώριζε προσωπικά και τον συμπαθούσε, όμως αποφάσισε να τον αντιμάχεται πολιτικά. ”Γνώριζε τον Μητσοτάκη”, είπε, "...αλλά πήγε με τον Τσίπρα”. Ξέχασε όμως να μας πει το κοπέλι, πώς πήγε μεν με τον Τσίπρα, μιας και όπως φαίνεται… έφαγε πρώτα την πόρτα από τον πρώτο και έτσι αυτόματα κατέληξε στον δεύτερο και καταϊδρωμένο, ξεκαθαρίζοντας με... ειλικρίνεια πως  μπαίνει μπροστά τη στιγμή της πτώσης του συνονθυλεύματος, όχι για να πάρει "έτοιμο μαγαζί” αλλά διότι ενδιαφέρεται για μια... σύγχρονη Αριστερά. Όρισε δε ως επικεφαλής στον… υπέρ πάντων αγώνα του για την προεδρεία, τον αψύ κρητικό, Παύλο Πολάκη, που ονειρεύεται μεγαλεία ως "νούμερο” 2, με στόχο, μέσω της εις άτοπον απαγωγής, κάποια στιγμή να γίνει ο ίδιος Νο1, καταβροχθίζοντας το άτυχο κοπελάκι που βρέθηκε στον δρόμο του.

Τελικά, αυτό το συνονθύλευμα άτακτων συνιστωσών είναι διασκεδαστικό, ακόμα και στην πορεία του προς τις εσωκομματικές εκλογές.  Ο ένας χρησιμοποιεί λόγο Άκη Τσοχατζόπουλου, ο άλλος κάνει το κομμάτι του ως τουρίστας σε σπαστά ελληνικά, ο τρίτος σε κοιτά με πονηρά μάτια σκανάροντας το περιεχόμενο της τσάντας σου, ο τέταρτος κάνει πασαρέλα σαν να βρίσκεται στο... My style rocks, και ο πέμπτος και καλύτερος... ως εκείνος που έγινε εφοπλιστής από το τυχερό δολάριο που είχε στην τσέπη του και τώρα θέλει (αυτό δεν το λέει), να αποκτήσει και άλλα πλεούμενα, έχοντας ανακαλύψει την πλέον προσοδοφόρα εργασία για τα σχέδιά του...

Μιλάνε για την τέλεια Βαβυλωνία υποψήφιων προέδρων στην πορεία  προς την κάλπη. Θα έχει σίγουρα μεγάλο ενδιαφέρον, συντρόφισσες και σύντροφοι...

Καλό βόλι λοιπόν, σε όλους και σε όλες, εύχομαι από καρδιάς…  και αναμένω τις εξελίξεις με ενδιαφέρον.