Πώς θα τελειώσει άραγε το 2022;

Καθώς ξεκινά η νέα χρονιά, μια ευχή κυριαρχεί στο μυαλό και την γλώσσα όλων ανεξαιρέτως: "Ας είναι επιτέλους η νέα χρονιά, καλύτερη απ’ αυτήν που πέρασε". Ευχή βγαλμένη από τα βάθη της καρδιάς και γεννημένη από την πίεση που μας ασκεί εδώ και 22 μήνες, η θεομηνία που λέγεται CoViD-19.

Οι ευχές βέβαια είναι καλές και η αισιοδοξία που δημιουργούν χρησιμότατη, όμως το μέγεθος του προβλήματος που έχει προκαλέσει η πανδημία στην ζωή όλων, έχει προ πολλού ξεπεράσει τα όρια εκείνα όπου θ’ αρκούσαν τα ευχολόγια για να λυθεί.

Το ζητούμενο πλέον, λοιπόν. είναι η περαιτέρω πορεία μας και εάν θα περιλαμβάνει τα απαραίτητα εκείνα βήματα που θα οδηγήσουν την χώρα σε μια πιο ομαλή, πιο ξεκάθαρη πορεία. Μια πορεία χωρίς εμπόδια που θα μπορούσαν να μην υπάρχουν.

Με τα σημερινά δεδομένα αυτό σημαίνει 2 πράγματα:

Α. Σχεδιασμός και εφαρμογή τέτοιου είδους μέτρων, ώστε να περιοριστεί και να καταστεί κατά το ανθρωπίνως δυνατόν ακίνδυνη η πανδημία και

Β. Επιμονή και επιτάχυνση στις οικονομικές και πολιτικές διαρθρωτικές αλλαγές και μεταρρυθμίσεις που είναι απαραίτητες για την μετατροπή της χώρας σε ένα σύγχρονο και διαχρονικά ελκυστικό κέντρο προσέλκυσης επενδύσεων.

Σαφώς και δεν πρέπει να παραγνωρίζουμε πως η πανδημία είναι ένα παγκόσμιο φαινόμενο και άρα είναι απαραίτητο να συμβαδίσουν οι διεθνείς συνθήκες και καταστάσεις ώστε να καταλαγιάσει η λαίλαπα.

Σε αυτό το πεδίο όμως, έχουν ήδη υπάρξει σημαντικά γεγονότα. Πρόσφατα εγκρίθηκε το σκεύασμα της Pfizer (Paxlovid) κατά του SARS-CoV-2 από το Food and Drugs Administration (FDA – o Αμερικανικός οργανισμός ελέγχου τροφίμων και φαρμάκων), ενώ αναμένεται να εγκριθεί σύντομα και από το European Medicines Agency (ΕΜΑ – ο Ευρωπαϊκός ΕΟΦ). Περί τα μέσα Μαρτίου δε, σύμφωνα με τις ανακοινώσεις της εταιρείας, αναμένεται να είναι διαθέσιμο σε ποσότητες ικανές να καλύψουν όλες τις ανάγκες.

Θεωρώντας πως, με βάση όσα έχουν δημοσιευτεί γι’ αυτό, έχει μία αποτελεσματικότητα που ξεπερνά το 80% και μπορεί να χορηγηθεί εκτός υγειονομικών εγκαταστάσεων (π.χ. νοσοκομεία, κέντρα υγείας κ.λπ.) σαν ένα οποιοδήποτε συνταγογραφούμενο φάρμακο, μπορούμε να έχουμε βάσιμες ελπίδες ότι η πανδημία θα μεταβληθεί σε ενδημική νόσο και θα αποτελέσει μια ακόμη "συνηθισμένη" (sic) ασθένεια, εντός του πρώτου εξαμήνου.

Αυτό σημαίνει ότι το πεδίο στην οικονομία, ύστερα από 5-6 μήνες στην χειρότερη των περιπτώσεων, στις αρχές της Άνοιξης στην καλύτερη, θα είναι ελεύθερο για δράση. Θα επιστρέψουμε σε μια (νέα, άλλη, χωρίς πολύ σχέση με την παλιά) κανονικότητα και θα μπορούν να εφαρμοστούν αναπτυξιακές πολιτικές. Πολιτικές ουσιαστικές, με βάση και στόχους στρατηγικούς. Σε απλά Ελληνικά, θα είναι εφικτό να επανεκκινήσουν στο φουλ οι οικονομικές μηχανές.

Εφόσον θεωρηθεί δεδομένο (είναι όντως ιδιαίτερα πιθανό) ότι η Τουρκία δεν θα επιδιώξει, κατά την συνήθη πρακτική της, να "εξαγάγει" τα κοινωνικά, πολιτικά και οικονομικά της προβλήματα προς την Δύση αλλά είτε θα βρει διαφορετικές, εσωτερικές λύσεις αυτήν την φορά (δύσκολο έως απίθανο), είτε θα αναζητήσει διέξοδο εκτόνωσης στα ανατολικά της σύνορα, μακρυά από το Αιγαίο, την Κύπρο και την Ελλάδα (το πιθανότερο σενάριο), η τελευταία θα βρεθεί σε μια πλεονεκτική θέση, εντός μιας εξαιρετικά ευνοϊκής συγκυρίας.

Φυσικά, πάντα υπάρχει ο αστάθμητος παράγοντας και οι γνωστές Ελληνικές παθογένειες. Θα μπορούσαν εύκολα να δημιουργήσουν νέα και περισσότερα προβλήματα. Όπως έχουν πράξει επανειλημμένα στο παρελθόν, κι όπως είναι βέβαιο πως θα συμβεί στο μέλλον.

Όμως η συγκεκριμένη εικόνα, η οποία έχει αρχίσει να σχηματίζεται δειλά-δειλά για το μακροχρόνιο μέλλον της χώρας, παρουσιάζει πρωτοφανή στοιχεία θετικής έντασης και δυνατοτήτων. Σε τέτοιο βαθμό, ώστε να μην μοιάζει ουτοπική, μια εκτίμηση πως το 2022 θα τελειώσει πολύ καλύτερα απ’ όσο ξεκίνησε.

Παρεκτός και αποφασίσουν οι Έλληνες, για πολλοστή φορά στην πρόσφατη (και όχι μόνον) Ιστορία τους, να πυροβολήσουν τα ίδια τους τα πόδια!

Είθε να μην το κάνουν…     

Πέτρος Λάζος
petros.lazos@capital.gr