Το Μεγάλο Μαραμένο Μαγαζί

Με μεγάλη χαρά και αρκετή έκπληξη, τις τελευταίες ημέρες έχω γίνει δέκτης πολλών ερωτήσεων σχετικά με το Χρηματιστήριο Αθηνών.  Τόσο από την Ελλάδα, όσο και το εξωτερικό. Ειλικρινά δεν περίμενα πως η γριά Σοφό θα τραβούσε τόσο ενδιαφέρον.

Οι ερωτήσεις ξεκινούσαν από το πότε θα λειτουργήσει ξανά μέχρι για το ποια γνώμη έχω για συγκεκριμένες μετοχές. Όλες απαντήθηκαν ιδιωτικά. Θεωρώ όμως πως κάποιες από τις απαντήσεις θα ήταν πολύ χρήσιμο να δημοσιοποιηθούν. Διότι οποιαδήποτε άποψη για μια αγορά εκφράζεται δημόσια, αν δεν αναφέρεται σε φήμες, "στησίματα" και όλα τα συναφή συνωμοτικά και ψυχαγωγικά, την βοηθά να λειτουργήσει καλύτερα. Επίσης, οφείλω να ομολογήσω, ότι οι κεφαλαιαγορές γενικά και η ελληνική ειδικότερα, αποτελούν για μένα ένα πολύ ευχάριστο θέμα ενασχόλησης.

"Και ποιος είσαι εσύ, που θα μας πεις για τα χρηματιστήρια; Ο γκουρού των αγορών;". Μακριά από μένα. Μάλιστα, μιας και δίνεται η ευκαιρία, να τονίσω πως, όποτε συμβεί να συναντήσω τέτοιου χαρακτηρισμούς και "τίτλους", παίρνω αποστάσεις και "κρατάω (πολύ) μικρό καλάθι". Και όποιον σοβαρό επαγγελματία γνωρίζω κάνει το ίδιο. Σε κάθε περίπτωση, ό,τι γράφω, τίθεται καθημερινά στην κρίση σας και εσείς είστε αυτοί που αποφασίζουν για την "καθαρή αξία" των κειμένων μου. Εσείς λοιπόν είστε αυτοί που θα κρίνουν και το εάν υπάρχει θετική αποτίμηση για τα γραφόμενά μου, στο συγκεκριμένο θέμα.

Ένα σημείο που πρέπει να γίνει ξεκάθαρο είναι ό,τι δεν πρέπει να αναμένετε συγκεκριμένες προτάσεις/γνώμες του στυλ "αγοράστε αυτό, πουλήστε το άλλο". Πέρα από τα (πολλά) νομικά ζητήματα που θα προέκυπταν αν έκανα κάτι τέτοιο, προσωπικά θεωρώ πως δεν είναι χρήσιμο να λες σε κάποιον σε τι να επενδύσει. Ειδικά αν το κάνεις δημόσια.

Προς αποφυγή παρεξηγήσεων, δεν εννοώ αυτό που νομικά αποκαλείται "συμβουλευτική διαχείριση κεφαλαίων". Ίσα ίσα, πιστεύω πως αυτή η μέθοδος επενδύσεων είναι το ελάχιστο που πρέπει να χρησιμοποιεί κάθε επενδυτής που δεν είναι επαγγελματίας των επενδύσεων. Όσες γνώσεις και αν έχει. Εάν θέλει να έχει ουσιαστικά αποτελέσματα, σε βάθος χρόνου.  

Αυτό που εννοώ είναι πως, μέσα από πολλά παθήματα, η εμπειρία στις αγορές με δίδαξε ότι κανείς επενδυτής δεν μοιάζει με τον άλλο. Με ακριβότατα δίδακτρα, πιστέψτε με. Ακόμη και αν καθίσουν με έναν επενδυτή  ο Paul Tudor Jones ή ο Stanley Druckenmiller, είτε ο καθένας χωριστά, είτε και οι δύο μαζί, και τον διδάξουν όλα όσα ξέρουν για τις αγορές και το πώς να επενδύει αποτελεσματικά, είναι εξαιρετικά απίθανο να έχει επιτυχία στις επενδύσεις του. Γιατί; Διότι κάθε επενδυτής έχει ένα συγκεκριμένο στυλ που του ταιριάζει. Σαν χαρακτήρας και σαν ιδιοσυγκρασία. Ενώ όμως μία μέθοδος επενδύσεων είναι τέλεια και εφαρμόζοντάς την ο ένας κερδίζει περιουσίες, για τον διπλανό του είναι εντελώς ακατάλληλη. Και μπορεί, αντιγράφοντάς την, να χάσει όλα του τα κεφάλαια.

Για τους παραπάνω λόγους λοιπόν (και άλλους που δεν είναι της παρούσης αλλά θα τους δούμε εν καιρώ), μην περιμένετε να γραφτούν συστάσεις για συγκεκριμένα επενδυτικά προϊόντα, "χαρτιά" κλπ.

"Και τι θα μας πεις για το ΧΑ, τότε; Θεωρίες και γενικόλογα;" Και ναι και όχι. Σε κάθε περίπτωση, για αυτό μπορώ να σας διαβεβαιώσω 100%, ό,τι γράφεται σε αυτή την γωνιά του Capital.gr για τις αγορές, είτε θα είναι, είτε θα βασίζεται απόλυτα, πάνω σε θεμελιώδεις βάσεις. Δεν εννοώ ότι θα στηρίζονται μόνο σε θεμελιώδη μεγέθη. Εννοώ γενικότερες βάσεις πάνω στις οποίες μπορεί ο καθένας να αποκτήσει το δικό του πρίσμα, μέσα από το οποίο θα βλέπει αυτόν τον θαυμαστό κόσμο που λέγεται αγορές.

Παραδείγματος χάριν γράφτηκε πιο πάνω η πιθανή απώλεια του συνόλου των κεφαλαίων προς επένδυση. Η, με κάθε κόστος,  διαφύλαξή τους αποτελεί μια βασική αρχή κάθε επιτυχημένου, σε μακρά διάρκεια χρόνου, επενδυτή. Ή τουλάχιστον, όσων γνωρίζω. Υπάρχουν πολλοί τρόποι να επιτευχθεί αυτή η διαφύλαξη. Αν μας δοθεί η ευκαιρία στο μέλλον, θα συζητήσουμε όσους γνωρίζω. Το σημαντικό όμως είναι να γίνει κατανοητό το πόσο απαραίτητο είναι να προφυλάσσει ένας νέος επενδυτής τα κεφάλαιά του.

Κλείνοντας θα ήθελα να εκφράσω μια ευχή. Πριν πολλά χρόνια (πάνω από δεκαπέντε), μια συγκεκριμένη ομάδα ανθρώπων που ασχολούμασταν με την νυν Λεωφόρο Αθηνών, αποκαλούσαμε το Χ.Α.Α. "Το Μεγάλο Μαγαζί" (δεν ξέραμε πολλά τότε). Τα τελευταία χρόνια, φυσιολογικά λόγω της κρίσης, κατάντησε να είναι το "Μαραμένο Μαγαζί". Μακάρι σύντομα να ανθίσει ξανά  και να γίνει και πάλι "Μεγάλο". Θα είναι καλό για όλους. Και πάνω απ’ όλα για την χώρα.

Πέτρος Λάζος

petros.lazos@capital.gr

Twitter: @Marketelf