Plácido Domingo: Ένας μεγάλος τενόρος

Ο διάσημος Ισπανός τενόρος και μουσικός, Plácido Domingo, γεννήθηκε στις 21 Ιανουαρίου του 1941 σε οικογένεια τραγουδιστών Zarzuela. Μετά από μια περιοδεία τους στο Μεξικό, εγκαταστάθηκαν εκεί και έδιναν συναυλίες με τη δική τους εταιρεία. 

Ο Placido ακολούθησε τους γονείς του στο Μεξικό και σε ηλικία 7 ετών άρχισε να εμφανίζεται μαζί τους σε διάφορες παραγωγές, ενώ ήταν ακόμα παιδί. Παράλληλα, σπούδαζε πιάνο με τον Manuel Barajas στην Πόλη του Μεξικού και φωνητική με τον Carlo Morelli στο Εθνικό Ωδείο από το 1955 έως το 1957.

 

Ο Plácido Domingo έκανε το οπερατικό του ντεμπούτο στο ρόλο του τενόρου Borsa στο έργο του Rigoletto με την Εθνική Λυρική Σκηνή στην Πόλη του Μεξικού το 1959. Ο πρώτος κύριος ρόλος του όμως, ήταν ως Alfredo στην La Traviata στο Μοντερέι το 1961. Την ίδια χρονιά έκανε την πρώτη του εμφάνιση και στις ΗΠΑ, με το ρόλο του Arturo στην Lucia di Lammermoor με την Dallas Civic Opera.

Στη συνέχεια, έγινε μέλος της Εβραϊκής Λυρικής Σκηνής στο Τελ Αβίβ από 1962 μέχρι το 1964, ενώ έκανε την πρώτη του εμφάνιση με τη New York City Opera, στο ρόλο του Pinkerton στην όπερα Madama Butterfly, τον Οκτώβριο του 1965. Τον Αύγουστο του 1966, έπαιξε τον πρώτο του ρόλο στη Metropolitan Opera ως Turiddu σε μια συναυλία των Rusticana Cavalleria στο στάδιο Lewisohn της Νέας Υόρκης, ενώ το επίσημο ξεκίνημά του στη σκηνή της Metropolitan Opera ακολούθησε το Σεπτέμβριο του 1968, όταν του ανατέθηκε ο ρόλος του Maurice de Saxe στην όπερα Adriana Lecouvreur, τοποθετώντας τον ανάμεσα στα βασικά μέλη της Metropolitan Opera.

 

O Domingo, όμως δεν επαναπαύτηκε εκεί και επεκτάθηκε και σε άλλες συνεργασίες. Τραγουδούσε τακτικά τόσο στην Κρατική Όπερα της Βιέννης από το 1967 και στη La Scala του Μιλάνου από το 1969, όσο και στο Covent Garden του Λονδίνου από το 1971. Τα ταξίδια του, του προσέφεραν την δυνατότητα να βρεθεί και να ερμηνεύσει μεγάλους ρόλους σε όλα τα μεγάλα οπερατικά κέντρα του κόσμου, ενώ έχει τραγουδήσει για ηχογραφήσεις δίσκων, ταινίες και τηλεοπτικές παραγωγές.

 

Ο Plácido Domingo επιδιώξε επιπλέον και την οπερατική σκηνοθεσία. Έκανε το επίσημο ντεμπούτο του ως αρχιμουσικός με την Τραβιάτα στη New York City Opera, τον Οκτώβριο του 1973 και τον Οκτώβριο του 1984, εμφανίστηκε στην Metropolitan Opera, σκηνοθετώντας την όπερα La Boheme. Επιπλέον, του ανατέθηκε η σκηνοθεσία της όπερας Menotti του Γκόγια ενώ τραγούδησε τον ομώνυμο ρόλο στη πρεμιέρα του έργου στην Ουάσιγκτον, τον Νοέμβριο του 1986.

Το 1987 τραγούδησε τον ρόλο του Otello κατά την 100ή επέτειο παραστάσεων της La Scala του Μιλάνου, ενώ την παραμονή της Πρωτοχρονιάς του 1988, ο Domingo εμφανίστηκε ως σολίστ με τον Zubin Mehta και τη Φιλαρμονική Ορχήστρα της Νέας Υόρκης σε μια συναυλία γκαλά που μεταδόθηκε ζωντανά σε εκατομμύρια τηλεθεατές, και στην οποία διηύθυνε και την ορχήστρα στην εισαγωγή της όπερας Die Fledermaus.

[[pagebreak]]Τον Ιούλιο του 1990, υπήρξε μια χρονιά ορόσημο για τον Placido Domingo καθώς συμμετείχε σε μια εορταστική συναυλία με τους εξαιρετικούς συναδέλφους του τενόρους Jose Carreras και Luciano Pavarotti στη Ρώμη, υπό τη διεύθυνση του Zubin Mehta. Η συναυλία μεταδόθηκε ζωντανά με τηλεοπτική κάλυψη σε όλο τον κόσμο και στη συνέχεια έγινε ένα από τα πιο επιτυχημένα video και compact disc.

Το 1992 εμφανίστηκε και στην τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων στη Βαρκελώνη, ενώ το 1993 τραγούδησε το Parsifal στο Φεστιβάλ του Μπαϊρόιτ με εξαιρετική επιτυχία.

 

Ο Plácido Domingo γιόρτασε τα 25α γενέθλιά του στην όπερα με την Metropolitan Opera τραγουδώντας τον ρόλο του Siegmund στην Πράξη 1 του Die Walküre σε μια παράσταση που μεταδόθηκε ζωντανά για μια ακόμα φορά από το ραδιόφωνο σε όλο τον κόσμο τον Σεπτέμβριο του 1993, ενώ τον Ιούλιο του 1994, εμφανίστηκε και πάλι σε συνεννόηση με τον Carreras, τον Pavarotti και τον Zubin Mehta στο Λος Άντζελες σε μια παράσταση, η οποία μεταδόθηκε και πάλι ζωντανά τηλεοπτικά. Παράλληλα, το 1994 του απονεμήθηκε ο τίτλος του επισκέπτη αρχιμουσικού της Όπερας του Λος Άντζελες, ενώ το 1996 ανέλαβε τη θέση του καλλιτεχνικού διευθυντή της Washington (DC), Opera.

 

Τα επόμενα χρόνια περιλαμβάνουν όλο και περισσότερους ρόλους στο ρεπερτόριό του. Το 2007-2008 ο Domingo ανέλαβε δύο νέους ρόλους, εκείνον του Ορέστη στην Ιφιγένεια εν Ταύροις στη Metropolitan Opera και το ρόλο του Bajazet στο Handl’s Tamerlano στο Teatro Real της Μαδρίτης και στην Washington National Opera, ενώ σκηνοθέτησε τα έργα Romeo and Juliette, Don Giovanni, La Boheme και Tosca και συνεχίζει μέχρι σήμερα τα κονσέρτα του ανά τον κόσμο.

 

Ο Placido Domingo αποτελεί ένα από τα πιο γνωστά ονόματα λυρικών τενόρων της εποχής του, και έχει αποκτήσει διεθνή φήμη για τις τις ερμηνείες του σε διάσημους ρόλους, όπως του Cavaradossi, του Des Grieux, του Radames, του Don Carlo, του Otello, του Don Jose, του Hoffmann, του Canio και του Samson.