Πολλά λεφτά - λίγος χρόνος

Η Εθνική προσπαθεί να ξεφύγει από την επιλογή της κρατικοποίησης και του ΤΧΣ. Δεν είναι εύκολο. Χρειάζονται πολλά χρήματα και ο χρόνος που απομένει είναι μικρός. Κάτω από άλλες συνθήκες, αν επρόκειτο για μία άλλη τράπεζα, δεν θα στοιχηματίζαμε στην προοπτική επιτυχίας τους εγχειρήματος. Επειδή, όμως, πρόκειται για την Εθνική, ας μην βιαστούν κάποιοι να την θάψουν...

Εθνική και Eurobank έμαθαν αργά ότι δεν θα μπορούσαν να περάσουν μαζί το υπόλοιπο της ζωής τους και έτσι έχασαν την ευκαιρία να πάνε στο νυφοπάζαρο. Σε διαφορετική περίπτωση θα μπορούσαν και αυτές να μπουν πιο δυναμικά στο παιγνίδι της διεκδίκησης ξένων τραπεζών. Ας μην ξεχνάμε ότι με αυτό τον τρόπο η Πειραιώς έχει εξασφαλίσει την επιτυχία της δικής της αύξησης κεφαλαίου. Και για να είμαστε πιο ακριβείς, και με αυτό τον τρόπο την εξασφάλισε.

Ο τρόπος με τον οποίο εξελίχθηκαν τα πράγματα δεν ήταν ευχάριστος. Ωστόσο, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η συζήτηση γίνεται για δύο τράπεζες που μπορούν να κινητοποιήσουν δυνάμεις. Ακόμη και κάτω από αυτές τις δύσκολες συνθήκες που έχουν διαμορφωθεί. Πολύ περισσότερο δε για την Εθνική.

Το εφοπλιστικό κεφάλαιο δείχνει διατεθειμένο να συμμετάσχει στην αύξηση κεφαλαίου της Μεγάλης μας Φίλης. Το όνομα της Εθνικής τους έλκει και επιπλέον χρειάζονται μία μεγάλη και ισχυρή τράπεζα στην Ελλάδα. Αν δεν την πάρουν τώρα με αυτές τις αποτιμήσεις, δεν θα την βρουν και πάλι στο μέλλον.

Από την άλλη πλευρά είναι αλήθεια ότι οι υποσχέσεις για την συμμετοχή σε μια αύξηση κεφαλαίου απέχουν σημαντικά από την πράξη της συμμετοχής. Οι υποσχέσεις υπολογίζονται την ώρα των σεναρίων, αλλά δεν είναι ικανές από μόνες τους να καλύψουν την αύξηση κεφαλαίου. Τα μετρητά είναι ο βασιλιάς. Οι υποσχετικές δεν μετράνε την ώρα του λογαριασμού.

Το στοίχημα της Εθνικής είναι αρκετά σημαντικό για όλους. Για την ίδια την Εθνική και την Ιστορία της. Αν η Τράπεζα πέσει στα χέρια του ΤΧΣ, δεν θα είναι η ίδια Εθνική. Για τους εργαζόμενους της τράπεζας, οι οποίοι είναι έτοιμοι για άλλη μία φορά να στηρίξουν ουσιαστικά το μαγαζί στο οποίο εργάζονται. Και τέλος για την Εθνική οικονομία, καθώς η ανάπτυξη χρειάζεται ένα εργαλείο όπως είναι η Εθνική Τράπεζα.

Καταλαβαίνουμε ότι υπάρχει ένας κόσμος απογοητευμένος, που έχει τα δικά του προβλήματα και αυτό τον εμποδίζει πλέον να διακρίνει την αναγκαιότητα μιας πανστρατιάς για την σωτηρία της Εθνικής. Δεν μπορούμε να δώσουμε άδικο σε όσους δηλώνουν ότι αμφισβητούν τα αγαθά κίνητρα του πολιτικού συστήματος και του οικονομικού κατεστημένου. Από την άλλη, όμως, πρέπει κάποια στιγμή να τραβήξουμε μία κόκκινη γραμμή και να αρχίσουμε να μετράμε τα πράγματα με έναν διαφορετικό τρόπο. Ίσως η Εθνική Τράπεζα είναι η μεγάλη ευκαιρία για ένα νέο ξεκίνημα. Σαν να λέμε ότι μπορεί να είναι η αρχή για την δημιουργία μιας εθνικής αστικής τάξης που ποτέ άλλοτε δεν είχαμε σε αυτή την χώρα. Ίσως!

Θανάσης Μαυρίδης 

thanasis.mavridis@capital.gr