Τσάκας, κελεμπίες και πετροδολάρια

Επί μήνες τώρα τα αθλητικά μέσα ενημέρωσης και το φίλαθλο κοινό ασχολούνται με τα έργα και τις ημέρες ενός τύπου που εμφανίστηκε από το πουθενά και υποσχέθηκε στους οπαδούς του Παναθηναϊκού να βγάλει την ομάδα τους από το οικονομικό αδιέξοδο με... πριγκιπικά λεφτά.

Ο κ. Τσάκας (αν δεν κάνω  λάθος στο όνομα) έχει αναπαράγει τις 1000 και μία νύκτες σε μία πιο σύγχρονη μορφή. Στο έργο ενεπλάκη και κάποιος σουλτάνος, εμίρης, κακομοίρης, κάτι τέτοιο.  Οι σουλτάνοι, οι κελεμπίες και οι καμήλες είναι απαραίτητο συστατικό σε κάθε παραμύθι. Από τις ημέρες του Σεβάχ του Θαλασσινού, μέχρι τις σημερινές του «λεφτά υπάρχουν».

Κι όπως συμβαίνει κάθε φορά, στο τέλος πέφτει η κουρτίνα με το νούμερο τρία και εμφανίζεται το ζονγκ. Αφού έχουν ταλαιπωρήσει επί σειρά εβδομάδων όσους ήθελαν να ταλαιπωρηθούν, τώρα εμφανίστηκε άλλος ενδιαφερόμενος όμιλος επιχειρηματιών από κάποια όαση της ερήμου. Η ουσία είναι ότι η υπόθεση του πρίγκιπα τελείωσε και μαζί η αναμονή χιλιάδων φίλων του αθλητικού σωματείου για το μάννα εξ΄ ουρανού. Ηθικό δίδαγμα:  Ακόμη κι αν δεν υπήρχε ο μύθος του Άι Βασίλη θα έπρεπε να εφευρεθεί! Νέοι επενδυτές μπορεί να υπάρχουν (αν και αμφιβάλουμε και γι΄ αυτό), αλλά πρίγκιπας δεν υπάρχει κι αυτό το έχουμε πλέον εμπεδώσει...

Μα, για τι πράγμα ακριβώς συζητάμε; Εδώ ήρθε ο κ. Παπανδρέου στην εξουσία και μας υποσχέθηκε μεγάλες επενδύσεις από το εξωτερικό. Και σε αυτή την περίπτωση υπήρξαν πολλές κελεμπίες! Ταξίδια στην έρημο και πολλές υποσχέσεις. Όχι αυτή την φορά από κάποιον άνθρωπο σαν τον κ. Τσάκα, η φωτογραφία του οποίου δεν πείθει ότι θα μπορούσε να σέρνει τις καμήλες με τα εκατομμύρια, αλλά από ανθρώπους σοβαρούς. Υπουργούς, καθηγητές πανεπιστημίου, αδελφούς πρωθυπουργών και τραπεζίτες.

Στο ερώτημα τι έχουν οι Άραβες και τραβούν την προσοχή, η απάντηση είναι εύλογη: Λεφτά! Εκείνο που δεν έγινε σαφές από την πρώτη στιγμή είναι ότι τα λεφτά δεν τα έχουν για πέταμα...

Ο κ. Τσάκας είναι ένας μεσάζοντας και πολύ σωστά ακολούθησε την οσμή του χρήματος. Σου λέει, αν γίνει η δουλειά έγινε και θα κερδίσω από τη διαμεσολάβηση. Οι άλλοι τι ήθελαν και έχασαν εκεί το χρόνο τους; Δεν λέμε, η χώρα έχει ανάγκη από επενδύσεις, από ζεστό χρήμα. Μόνο που ο ρόλος των πολιτικών είναι τελείως διαφορετικός από εκείνο ενός μεσάζοντα. Ο μεσάζοντας πρέπει να ρισκάρει το απίθανο για να κερδίσει. Ο πολιτικός πρέπει να επιμείνει στο θεσμικό πλαίσιο για να μπορεί το απίθανο να γίνει πιθανό. Ο πολιτικός δεν είναι μεσάζοντας.

Μη μου πείτε ότι δεν ήταν πετυχημένη η διαφήμιση της Wind με τις κελεμπίες. Πώς το είπε ο πρόεδρος; Αγαπούλα... πούλα!

Θανάσης Μαυρίδης 

thanasis.mavridis@capital.gr 

* Αναδημοσίευση από την εφημερίδα "Κεφάλαιο" της 17ης Δεκεμβρίου