Με πιο αριστερή φρασεολογία και έμφαση στη σύνδεση κοινωνικής και κλιματικής δικαιοσύνης ελπίζει το κόμμα της οικολογίας να ξεπεράσει τη στασιμότητα, στην οποία έχει περιέλθει.
"Η λέξη αριστερός δεν μπορεί στις μέρες μας να αντιμετωπίζεται ως βρισιά" δήλωνε το Σάββατο ο ένας εκ των προέδρων των Πρασίνων της Γερμανίας, Φέλιξ Μπάναστσακ. Και η πρόεδρος της νεολαίας του κόμματος Ενριέττε Χελντ υποστήριζε ότι "η κλιματική κρίση είναι μια ταξική υπόθεση".
Στο συνέδριο των Πρασίνων το Σαββατοκύριακο στο Ανόβερο ήταν εμφανής η προσπάθεια της ηγεσίας να παρουσιάσει ένα πιο αριστερό, λιγότερο αμβλύ προφίλ, δίνοντας έμφαση στη σύνδεση της κλιματικής με την κοινωνική κρίση, που βιώνουν αρκετά τμήματα της γερμανικής κοινωνίας τα τελευταία χρόνια.
Η επιλογή για λίγες περισσότερες κόκκινες πινελιές στο πράσινο πρόγραμμα δεν είναι παράλογη. Οι Πράσινοι έχουν να ανταγωνιστούν στα έδρανα της αντιπολίτευσης την Αριστερά, Die Linke, η οποία μάλιστα σε κάποιες δημοσκοπήσεις δείχνει να τους ξεπερνά.
Σε μια περίοδο που πολλοί Γερμανοί βρίσκονται αντιμέτωποι με τον πληθωρισμό και την εργασιακή ανασφάλεια και η κυβέρνηση Μερτς προϊδεάζει για σαρωτικές αλλαγές στο κοινωνικό κράτος, είναι σαφές ότι η αντιπολίτευση υποχρεώνεται να δείξει ευαισθησία απέναντι στις ανησυχίες των πολιτών. Κυρίως να πάψει να τους αντιμετωπίζει με το ύφος του "αυστηρού δασκάλου", μια εικόνα που δεν έχει καταφέρει να αποτινάξει από πάνω του το κόμμα της οικολογίας τα τελευταία χρόνια.
Οι γεμάτες κατανόηση αναφορές του Μπάναστσακ για την οικογένεια που κάνει οικονομίες όλο τον χρόνο για να μπορέσει να κάνει ένα ταξίδι με το αεροπλάνο στις διακοπές της ή για τους ανθρώπους που βλέπουν την κινητικότητα που τους δίνει ένα ΙΧ αυτοκίνητο ως ένδειξη ελευθερίας, μπορούν να εκληφθούν ως μια έμμεση απολογία της ηγεσίας του κόμματος απέναντι σε χαμηλότερα τμήματα της κοινωνίας. Εκείνα που ένιωθαν ότι τίποτα κοινό δεν μπορούν να έχουν με ένα κόμμα που θεωρεί τον εαυτό του πολιτική ελίτ και τους μιλά συνήθως με υποδείξεις, ίσως και αιτιάσεις. Από την άλλη πλευρά, οι προτάσεις του Μπάναστσακ για φορολόγηση κάθε επιβάτη ιδιωτικού τζετ ή για ακριβότερα εισιτήρια στην business class και φθηνότερα για τους χρήστες των δημόσιων και δημοτικών συγκοινωνιών μοιάζουν περισσότερο με αποσπασματικά κλεισίματα ματιού στους κοινωνικά ανασφαλείς, με την ελπίδα να μπορέσουν να τους επαναπροσεγγίσουν και λιγότερο με μια ολοκληρωμένη οικονομική πρόταση που θα δείχνει το δρόμο για την εξάλειψη κοινωνικών ανισοτήτων και κλιματικών απειλών.
Υπάρχουν βεβαίως και άλλες δυσκολίες που συνδέονται με το γεγονός ότι οι Πράσινοι δεν είναι πια ένα κόμμα που διαμαρτύρεται για τα κακώς κείμενα, αλλά μια πολιτική δύναμη που έχει δοκιμαστεί σε κυβερνητικές θέσεις. Ειδικά ή τελευταία τους συμμετοχή στην τρίχρωμη κυβέρνηση Σολτς άφησε πίσω της έναν μάλλον αρνητικό απολογισμό και σίγουρα μια μεγάλη αναπάντητη απορία, για το ποιος έφερε τη μεγαλύτερη ευθύνη για το άδοξο τέλος της.
Η πρώην υπουργός Περιβάλλοντος, Στέφι Λέμκε, ζήτησε από τους συνέδρους να θυμίζουν με μεγαλύτερο σθένος τα επιτεύγματα του κόμματος στην προηγούμενη κυβέρνηση, τα οποία κατά τη γνώμη της δεν προβάλλονται δεόντως.
Ανέφερε τη σημαντική αύξηση της ενεργειακής παραγωγής από ανανεώσιμες πηγές και τη σταδιακή κατάργηση της ατομικής ενέργειας. Αλλά είναι ένα ερώτημα κατά πόσον η κοινωνία τα προσλαμβάνει αυτά ως επιτυχίες και μάλιστα πράσινες, έχοντας στη μνήμη της φουσκωμένους λογαριασμούς ρεύματος και εικόνες του πρώην Πράσινου αντικαγκελάριου Ρόμπερτ Χάμπεκ να εγκαινιάζει τερματικούς σταθμούς υποδοχής υγροποιημένου φυσικού αερίου.
Ένας άλλος τομέας που απασχόλησε το συνέδριο και κατέδειξε επίσης τα όρια του κόμματος ήταν αυτός της εξωτερικής πολιτικής. Εδώ αποδείχτηκε μέσα από τις συζητήσεις που κράτησαν έως αργά τη νύχτα του Σαββάτου πόσο δύσκολο είναι για τους Πρασίνους να μπορέσουν να διαφοροποιηθούν από την γραμμή των εκπροσώπων του πάλαι ποτέ δικομματισμού, που αποτελούν τη σημερινή κυβέρνηση.
Οι θέσεις για Ουκρανία και Γάζα έμοιαζαν σχεδόν ταυτόσημες με εκείνες του καγκελάριου Μερτς. Οι σύνεδροι ψήφισαν υπέρ της ενίσχυσης της στρατιωτικής βοήθειας προς το Κίεβο, συμπεριλαμβανόμενης και της αποστολής πυραύλων Taurus, βήμα που ακόμα δεν έχει τολμήσει το Βερολίνο και υπέρ αυστηρότερων κυρώσεων προς τη Μόσχα. Και επέκριναν ως απαράδεκτα τα σχέδια του Τραμπ για την Ουκρανία.
Ακόμα πιο ορατές έγιναν οι αντιφάσεις στο εσωτερικό του κόμματος για το θέμα της Γάζας, που έχει κοστίσει απώλειες μελών ειδικά από τη νεολαία. Από τη μια, υποστήριξη στην αυτοδιάθεση των Παλαιστινίων και αναφορές στην "αξιοπρέπεια κάθε ανθρώπου ξεχωριστά" από την συμπρόεδρο Φραντσίσκα Μπράντνερ και από την άλλη, απόρριψη της ιδέας για άμεση αναγνώριση Παλαιστινιακού Κράτους.
Μια σχετική πρόταση για ψήφισμα δεν τέθηκε καν σε ψηφοφορία. Αυτό που τελικά εγκρίθηκε ήταν η αναγνώριση κράτους ως μια "προτεραιότητα στο πλαίσιο μιας ευρύτερης διαδικασίας ειρήνης". Διατύπωση που δεν διαφέρει από εκείνες του Φρίντριχ Μερτς και του Γιόχαν Βάντεφουλ.
Αν μια τέτοια απόφαση μπορεί να συμβαδίζει με την αριστερή στροφή και κυρίως αν θα μπορέσει να ικανοποιήσει νέους Γερμανούς και Γερμανίδες που κατεβαίνουν σε συγκεντρώσεις υποστήριξης της Παλαιστίνης, αψηφώντας τη συχνά υπέρμετρα σκληρή στάση της γερμανικής αστυνομίας εναντίον τους θεωρείται εξαιρετικά αμφίβολο.
Πηγή: ARD
Πηγή: Deutsche Welle
Η παγκόσμια ηλεκτροκίνηση έχει ένα νέο εξέχον μέλος καθώς ο Ντόναλντ Ντακ άλλαξε το θρυλικό 313 σε Ε-313.
Απολύτως ικανοποημένος από την "σκληρή" αλλαγή της πολιτικής της Γερμανίας στο μεταναστευτικό δηλώνει ο υπουργός Εσωτερικών σε συνέντευξή του στην DW.
Με καθυστερήσεις και απουσίες τo ιδρυτικό συνέδριο της νέας οργάνωσης νέων της AfD στο Γκίσεν.
Σε δύο στρατόπεδα και πάλι η Ευρώπη με φόντο τα αυτοκίνητα και την πλήρη μετάβαση στην ηλεκτροκίνηση. Γιατί δύο μεγάλες οικονομίες θέλουν να διατηρηθούν τα θερμικά αυτοκίνητα και
Έμφαση στις επενδύσεις.
Με τον Τιτανικό παρομοίωσε τη Γερμανία η επικεφαλής της ακροδεξιάς AfD, με τον καγκελάριο να απορρίπτει το "σχέδιό" της. Παραδέχθηκε ωστόσο ότι η χώρα βρίσκεται μπροστά σε δύσκολες αποφάσεις
"Υπερασπίζομαι τη χώρα σε οτιδήποτε λέγεται ή γίνεται και είναι αντίθετο προς την πολιτική τάξη", αντέτεινε ο Μερτς.
Σε ιδιαίτερα φορτισμένη ατμόσφαιρα διεξάγεται η "γενική συζήτηση" για τον προϋπολογισμό.
Ακόμη και αν τελείωνε ο πόλεμος στην Ουκρανία, η Ρωσία θα παρέμενε "μια ιμπεριαλιστική και επιθετική χώρα".
Αδύνατο να υπάρξει σημαντική διπλωματική "πρόοδος" αυτή την εβδομάδα.
