Καθένας και ο υποψήφιός του: Ανδρουλάκης- Φάμελλος δεν αιφνιδιάστηκαν με την επιλογή Τασούλα- "Κουβάρι" η Κεντροαριστερά

Της Νίκης Ζορμπά

Ο Κώστας Τασούλας είναι ο επόμενος πρόεδρος της Δημοκρατίας. Τον πρότεινε χθες ο Κώστας Μητσοτάκης, η αλλαγή του τρόπου εκλογής ΠτΔ που έχει ως πρόβλεψη μέχρι και την ψήφισή του με σχετική πλειοψηφία, καθιστά ανεμπόδιστη την εκλογή του στο αξίωμα του πρώτου Πολίτη της χώρας. 

Από χθες, σπαταλήθηκαν μίλια γραμμένης ύλης για το πώς, πότε, γιατί και με ποιες συνεννοήσεις, οδηγήθηκε ο πρωθυπουργός στην απόφασή του. Κοινό σημείο όλων: Ο Κ. Μητσοτάκης, σφαλίζει τα νώτα του από τα δεξιά. 

Γιατί ο Κ. Τασούλας

Κοινώς, όσο τα αριστερά της κυβερνητικής παράταξης "φυτοζωούν" και κανένα κόμμα, ούτε το ανερχόμενο ΠΑΣΟΚ είναι ακόμα τουλάχιστον, σε θέση να απειλήσει την κυριαρχία της, τόσο αναζητά την επιστροφή στην κοιτίδα της παραδοσιακής δεξαμενής της. 

Επιστρατεύοντας και τους αριθμούς: Το 28% των ευρωεκλογών, έπεσε πολύ βαρύ στο Μαξίμου για να το μεταβολίσει. Πολλώ περισσότερο, όταν στα δεξιά του υπάρχει ένα 18%, κατακερματισμένο αλλά "ροκανίζοντας" ψήφους και ενδιαμέσως, διαγράφηκε και ο πρώην πρωθυπουργός Α . Σαμαράς, έστω και χωρίς κραδασμούς - εμφανείς- στο εσωτερικό της συντηρητικής παράταξης. 

Ορισμένοι πολιτικοί παρατηρητές, συνδέουν την επιλογή Μητσοτάκη ,  έναν εν ενεργεία δηλαδή βουλευτή, πρόεδρο της Βουλής και  εκ των σπλάχνων της παράταξής του, με την όλο και πιο δεξιά στροφή που παίρνει η Ευρώπη. Εύλογο. 

Είναι ο Κώστας Τασούλας μια ενωτική επιλογή; Ασφαλώς και όχι. Οι αντιδράσεις από την Κεντροαριστερά , ο υπολογισμός των περίπου 165 ψήφων που αναμένεται να λάβει και η εκλογή του στην τέταρτη ψηφοφορία, μαρτυρούν την πραγματικότητα που υπερβαίνει τις σχετικές αναλύσεις και διαξιφισμούς για το εάν είναι ή όχι. 

Είναι όμως ένα πρόσωπο που θα ψηφίσει ασμένως σύσσωμη η κοινοβουλευτική Ομάδα της Ν.Δ, αυτή που είχε απαυδήσει από τους ..."σημιτικούς παράγοντες" με τους οποίους κυβερνούσε ο Κυριάκος Μητσοτάκης.

Το κουβάρι της Κεντροαριστεράς

Βάζοντας τελεία στα προφανή, πάμε στα πιο σύνθετα:

Η επιλογή Μητσοτάκη που διέψευσε ελπίδες ή προσδοκίες - ιδίως σε στελέχη του ΠΑΣΟΚ και του Κέντρου- πως θα προέρχεται από τον χώρο του , δημιουργεί πολεμικό κλίμα ανάμεσα στην Κυβέρνηση και την Αξιωματική Αντιπολίτευση. 

Απαγορευτικό για "συναινέσεις".

Δεν είναι βέβαιον πως το όλον ΠΑΣΟΚ...  οιμώζει για αυτή την εξέλιξη. Αντιθέτως, ο Ν. Ανδρουλάκης, νιώθει απελευθερωμένος από την εξέλιξη.  Δεν θα χρειαστεί να αιτιολογεί διαρκώς την εκπεφρασμένη του βούληση: Δεν θα συγκυβερνήσω ποτέ με τη Ν.Δ. 

Σήμερα μάλιστα, θα ανακοινώσει το κόμμα και τη δική του υποψηφιότητα, πιθανότατα τον Τάσο Γιαννίτση. 

Ουκ ολίγα στελέχη από την ευρύτερη κεντροαριστερά βέβαια, εκτιμούν ότι η Αξιωματική Αντιπολίτευση παγιδεύτηκε, περιμένοντας τις αποφάσεις του Κυριάκου Μητσοτάκη. 

Είναι εκείνα τα στελέχη που συμμερίζονται το αίσθημα δικαίωσης της στρατηγικής του , που νιώθει ο Σ. Φάμελλος και ο ΣΥΡΙΖΑ, για την επιλογή να ζητήσει συνεννόηση των προοδευτικών δυνάμεων ώστε να συνομολογήσουν σε κοινή υποψηφιότητα. Άκαρπο το προσκλητήριο, προέκυψε από τον ΣΥΡΙΖΑ η υποψηφιότητα της Λούκας Κατσέλη. 

Παρένθεση:

*Η υποψήφια του ΣΥΡΙΖΑ, κατά πάσα βεβαιότητα,  θα ψηφιστεί και από τους βουλευτές της Νέας Αριστεράς, παρά την κριτική του Αλ. Χαρίτση ότι "χάθηκε μια μεγάλη ευκαιρία" με τη μη στήριξη του Χρήστου Ράμμου. 

*Παράλληλα όμως, ο υποψήφιος του ΠΑΣΟΚ , φαίνεται ότι θα έχει τη στήριξη του Στέφανου Κασσελάκη και των βουλευτών επιρροής του. 

Τα κουκιά της προεδρικής εκλογής, σημασία μικρή έχουν για το αποτέλεσμα. Ο κ. Τασούλας de facto θα είναι ο επόμενος πρόεδρος της Δημοκρατίας. 

Καθόλου μικρή δεν έχουν όμως, για τις διεργασίες στον ευρύτερο χώρο , που εκκινούν με ορίζοντα τις επόμενες εθνικές εκλογές.