Ως την "πρώτη ελληνική δημοκρατία”, ως "ένα ραντεβού στα τυφλά”, ως "ελευθερία”, ως "ενηλικίωση” ως "κάτι πολύ όμορφο και ταυτόχρονα πολύ τρομακτικό” χαρακτήρισαν μεταξύ άλλων την περίοδο της Μεταπολίτευσης οι συμμετέχοντες στον όγδοο κύκλο του συνεδρίου "Η Καμπύλη της Μεταπολίτευσης” του Κύκλου Ιδεών”, με τίτλο "Αφηγήσεις της Μεταπολίτευσης”.
Παρότι τυπικώς αναφέρεται ως "τρίτη ελληνική δημοκρατία” επί της ουσίας είναι η "πρώτη ελληνική δημοκρατία” η οποία άντεξε τόσα χρόνια, έχοντας βιώσει κλυδωνισμούς και κρίσης, ανέφερε χαρακτηριστικά ο συγγραφέας Χρήστος Χωμενίδης, ο οποίος περιέγραψε με ζωηρό τρόπο το πώς έζησε ο ίδιος εκείνη την περίοδο, ως επί της ουσίας "παιδί της Μεταπολίτευσης”, όπως είπε. Μίλησε για τον νέο αέρα που ένοιωσε να πνέει από την επόμενη κιόλας ημέρα της πτώσης της Χούντας, αλλά και για την ευελιξία με την οποία άνθρωποι που ως τότε ήταν απολύτως νομοταγείς στο καθεστώς της 21ης Απριλίου, εμφανίζονταν στη συνέχεια με εξαιρετική ευκολία ως αντιστασιακοί έως και απολύτως ριζοσπαστικοί.
Μίλησε ακόμη για το πώς εισέπραξε η δική του γενιά τις εξελίξεις εκείνης της περιόδου. Ως παιδί ο ίδιος μιας πολύ πολιτικοποιημένης οικογένειας και ως κομμάτι μιας γενιάς που από την αρχή διαπλάστηκε με το πνεύμα της επαναστατικότητας που ήταν διάχυτο εκείνη την περίοδο, σημείωσε ότι η γενιά του πήρε τόσο μεγάλη δόση πολιτικής εξ απαλών ονύχων που δεν ενδιαφερόταν ιδιαίτερα τα πρώτα χρόνια που ακολούθησαν την πτώση της Χούντας για τις επίσημες πολιτικές ανακοινώσεις και για το τι έλεγαν τα κόμματα, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν παρακολουθούσαν τις πολιτικές εξελίξεις.
Όπως σημείωσε, οι άνθρωποι της γενιάς του ενδιαφερόταν για τον εαυτό τους και τι γινόταν γύρω τους, για τον μετανάστη, τον εργάτη.
Κλείνοντας, ο κ. Χωμενίδης εξέφρασε την αισιοδοξία του για το πώς προχωράει η ζωή. Όπως τόνισε, "η παρακαταθήκη που έχουμε αφήσει είναι καλή, η δημοκρατία λειτουργεί, πέρασε από μεγάλες δυσκολίες και άντεξε”.
Για μια περίοδο εκρηκτική και υπερπενδεδυμένη με προσδοκίες, μίλησε από την πλευρά της η κριτικός λογοτεχνίας και μεταφράστρια Κατερίνα Σχινά, η οποία πρόσθεσε ότι ως τέτοια, όπως είναι φυσικό, εμπεριείχε και τον κίνδυνο της ματαίωσης. Η κα. Σχινά πρόσθεσε ότι όπως ήταν φυσικό οι πολιτικές αλλαγές που ελάμβαναν χώρα εκείνη την περίοδο άρχισαν να περνούν και στον χώρο της λογοτεχνίας αν και πολύ αργά. Ως απόρροια των αλλαγών εκείνων, όπως επεσήμανε, ήταν αναπόφευκτο να υπάρξει και στη λογοτεχνία, και δη στο μυθιστόρημα, μια στροφή από την πολιτική και στην κοινωνία, δηλαδή από το συλλογικό, στην ατομική ταυτότητα, στο υποκείμενο, στο εγώ.
Ως μια ευφρόσυνη περίοδο που θα οδηγούσε στην πολιτική αναγέννηση περιέγραψε την περίοδο της Μεταπολίτευσης η συγγραφέας Ρούλα Γεωργοπούλου, η οποία ωστόσο πρόσθεσε ότι στην πορεία υπήρξαν εξελίξεις που "βανδάλισαν” αυτήν την ευφορία, όπως ο τρόπος αποχουντικοποίησης των πανεπιστημιακών σχολών της χώρας και η εμφάνιση της "17 Νοέμβρη”, ενθυμούμενη και προσωπικά βιώματα εκείνης της εποχής.
Για μια μοναδική περίοδο, οργανικά δυναμική, που είχε όμως και στρεβλώσεις, μίλησε ο συγγραφέας Γιώργος Σκαμπαρδώνης, που αναφέρθηκε κυρίως στο πώς βίωσε η Θεσσαλονίκη εκείνη την περίοδο. Όπως τόνισε, δεδομένου ότι η εξουσία και η ισχύς είναι μαζεμένη στην Αθήνα, στη Θεσσαλονίκη οι αλλαγές που έλαβαν τότε χώρα έγιναν αισθητές όχι τόσο με την πολιτική επίφαση αλλά με την αλλαγή που επέφεραν στην κοινωνία. Ο κ. Σκαμπαρδώνης προσομοίασε σε έναν βαθμό εκείνη την περίοδο με την εποχή μετά τον εμφύλιο. Όπως τόνισε υπήρχε μια ελπίδα για δημιουργία, ένα κλίμα πυρετού και ένα αίσθημα διάχυτης πνευματικότητας. Ο συγγραφέας σημείωσε ότι όλο αυτό σιγά-σιγά καταλάγιασε, λόγω και γεγονότων που επέδρασαν με πολύ δραστικό τρόπο, όπως η ελεύθερη ραδιοφωνία και η ελεύθερη τηλεόραση, για να καταλήξουμε σταδιακά στο σήμερα, όπου το επικρατές αίσθημα, ειδικά στη Θεσσαλονίκη, είναι ένα αίσθημα καθίζησης.
Στο πώς βίωσε η ελληνική οικογένεια την περίοδο της Μεταπολίτευσης αναφέρθηκε από την πλευρά της η συγγραφέας Καρολίνα Μέρμηγκα, η οποία μοιράστηκε με το κοινό ορισμένες βιωματικές ιστορίες από εκείνη την περίοδο. Σύμφωνα με την κα. Μέρμηγκα εκείνα τα πρώτα χρόνια ήταν διάχυτη η αγωνία στον καθένα για το ποιος είναι και εάν αυτή η χώρα θα καταφέρει να επιτύχει ότι δεν είναι καταφέρει μέχρι τότε.
Η επιστολή απευθύνεται στους υπουργούς Εξωτερικών και Άμυνας των ΗΠΑ.
"Εδώ συμφωνώ απόλυτα με τον πρόεδρο Τραμπ: αν είναι απαραίτητο".
Είναι η πρώτη χώρα της ΕΕ που απαγορεύει το εμπόριο όπλων με το Ισραήλ
Ανάγκη συνομιλιών για την ανάπτυξη επιθετικών δυνατοτήτων στο διάστημα ως αποτρεπτικό μέσο.
Γάζα, Συρία και F-35 στο "πλούσιο" μενού των συνομιλιών.
"Το AWACS είναι πράγματι ένα εντυπωσιακό εργαλείο, δεν είναι περίεργο που αποκαλείται το "μάτι" του ΝΑΤΟ στον ουρανό".
Ο ισραηλινός πρωθυπουργός καταφέρεται εναντίον των χωρών που αναγνώρισαν ένα παλαιστινιακό κράτος
"Πρέπει να γνωρίζουν ότι κάθε μέρα, θα απαντάμε".
Αναμένεται απάντηση στην πρόταση των ΗΠΑ για κατάργηση ή σημαντική μείωση των δασμών.
Άσκησε δριμεία κριτική στην Ρωσία.
Κατηγορείται, μεταξύ άλλων, ότι χρηματοδότησε την εκστρατεία του το 2007 με κονδύλια από τη Λιβύη.
