Του Φάνη Γαβρινιώτη
Μέχρι την τελευταία στιγμή, δηλαδή λίγο πριν την εκπνοή της προθεσμίας για την υποβολή προσφορών, φαίνεται πως θα εξελίσσονται οι διαπραγματεύσεις για τη συγκρότηση των κοινοπρακτικών σχημάτων που θα διεκδικήσουν το έργο των επεκτάσεων της Αττικής Οδού.
Αν και οι συζητήσεις ανάμεσα στις ελληνικές κατασκευαστικές επιχειρήσεις -αλλά και τους ξένους οίκους που ενδιαφέρονται για τη σημαντική αυτή σύμβαση παραχώρησης- έχουν «ανάψει» για τα καλά, εντούτοις θεωρείται απίθανο να ολοκληρωθούν αρκετά νωρίτερα από την καταληκτική ημερομηνία που θα ορίσει το ΥΠΕΧΩΔΕ για την κατάθεση των τεχνικοοικονομικών προσφορών. Επομένως, αν τελικά η δημοπράτηση του έργου θα οδηγήσει σε εμφύλιο μεταξύ ελληνικών εταιρειών ή θα αποτελέσει ευκαιρία για τη συγκρότηση κοινού «μετώπου» εναντίον των ξένων οίκων όπως είχε συμβεί και στη περίπτωση της Αττικής Οδού, θα φανεί κυριολεκτικά στο...παρά ένα!
Μάλιστα, με βάση τα σημερινά δεδομένα και την πορεία των συζητήσεων μέχρι αυτή τη στιγμή, παράγοντες του κατασκευαστικού κλάδου εκτιμούν πως οι πιθανότητες είναι ισόποσα μοιρασμένες ανάμεσα στα δύο ενδεχόμενα.
Τι θέλουν οι μεγάλοι, τι επιδιώκουν οι μικροί
Τη σύμβαση για τους νέους αυτοκινητόδρομους Αττικής (ή των επεκτάσεων της Αττικής Οδού όπως έχει επικρατήσει να ονομάζεται) φαίνεται πως θα διεκδικήσουν από ελληνικής πλευράς οι όμιλοι της Ελληνικής Τεχνοδομικής, της J&P Άβαξ, της ΓΕΚ – Τέρνα, της Μηχανικής, αλλά και της Intracom μέσω της θυγατρικής Intrakat. Οι δύο πρώτοι κατά πάσα πιθανότητα θα συγκροτήσουν ενιαίο σχήμα, δεδομένης της συνεργασίας τους στην Αττική Οδό, αλλά και στις νέες συμβάσεις παραχώρησης των οδικών έργων που ξεκίνησαν να υλοποιούνται (Βορειοδυτική και Ανατολική Οδός Πελοποννήσου, αυτοκινητόδρομος Μαλιακός – Κλειδί). Άγνωστο είναι αν στο σχήμα των ΕΛΤΕΧ – J&P Άβαξ θα συμμετάσχει τελικά και ο εταίρος τους στην Αττική Οδό, η εταιρία ΑΤΤΙ – ΚΑΤ, καθώς τα προβλήματα διοίκησης που αντιμετωπίζει η εισηγμένη (ως γνωστόν ο πρόεδρός της Παναγιώτης Πανούσης είναι προφυλακισμένος για το σκάνδαλο του Χρηματιστηρίου) φαίνεται να αποτελούν ανασταλτικό παράγοντα σε κάτι τέτοιο.
Επιπλέον, οι δύο μεγάλοι κατασκευαστικοί όμιλοι δεν θα ήθελαν να μοιραστούν με άλλους το σημαντικό αυτό έργο. Από την άλλη πλευρά, ωστόσο, επιθυμούν να διασφαλίσουν κατά το δυνατόν ότι η συγκεκριμένη σύμβαση παραχώρησης θα καταλήξει σ’ αυτούς. Παρά το γεγονός ότι η διαχείριση της Αττικής Οδού δημιουργεί πλεονέκτημα στο σχήμα των ΕΛΤΕΧ – J&P Άβαξ, εντούτοις δεν τους εξασφαλίζει απολύτως την κατακύρωση του διαγωνισμού. Έτσι, δεν βλέπουν αρνητικά το ενδεχόμενο σύμπραξης με άλλες «ισχυρές» υποψηφιότητες (όπως π.χ. με τη ΓΕΚ και την Intrakat) προκειμένου να μην τις βρουν απέναντί τους κατά τη διάρκεια του διαγωνισμού. Αρκεί, φυσικά, οι νέοι συνεργάτες να αποδεχθούν τους όρους τους. Σ’ αυτό ακριβώς το σημείο, δηλαδή πόσο πρόθυμες είναι η Ελληνική Τεχνοδομική και η J&P Άβαξ να μοιραστούν με τρίτους το έργο των επεκτάσεων, φαίνεται πως θα «παιχτεί» η συγκρότηση κοινού ελληνικού μετώπου ή αντίθετα ο εμφύλιος μεταξύ των εγχώριων κατασκευαστικών δυνάμεων.
Σε περίπτωση που οι συζητήσεις για συνεργασία δεν καταλήξουν τελικά σε συμφωνία, τότε όσοι μείνουν εκτός του σχήματος των ΕΛΤΕΧ – J&P Άβαξ θα διεκδικήσουν το έργο μαζί με ξένους οίκους. Η Intrakat εξετάζει σοβαρά τη συγκεκριμένη πιθανότητα, έχοντας ήδη επαφές με το εξωτερικό.
Όσον αφορά τη Μηχανική, σε περίπτωση που τελικά διεκδικήσει το έργο θα το πράξει μόνο σε συνεργασία με ξένους ομίλους, αποτελώντας προς το παρόν σίγουρα τη δεύτερη υποψηφιότητα.
