Ενιαία ευρωπαϊκή αγορά δεν υπάρχει χωρίς τη ναυτιλία

Του Γιώργου Σ. Σκορδίλη 

Η Ευρώπη δεν μπορεί να μιλά για ενιαία αγορά χωρίς να τοποθετεί τη ναυτιλία στον πυρήνα της στρατηγικής της. Αυτό ήταν το μήνυμα που κυριάρχησε την περασμένη εβδομάδα στις Βρυξέλλες, στο πλαίσιο της ενημερωτικής ημερίδας του έργου SEMAS-EMSWe με θέμα "Ένα κοινό όραμα για την εθνική ναυτιλιακή ενιαία θυρίδα", όπου συμμετείχε ως ομιλήτρια η Ανώτερη Σύμβουλος Πολιτικής της ECSA, Εβίνα Φωτιάδου. 

Η παρέμβασή της έδωσε σαφή έμφαση στο γεγονός ότι η ναυτιλία δεν αποτελεί παράπλευρο τομέα της ευρωπαϊκής οικονομίας, αλλά τον μηχανισμό που επιτρέπει τη λειτουργία της ενιαίας αγοράς, συνδέοντας το εκτεταμένο δίκτυο λιμένων και διευκολύνοντας το ενδοευρωπαϊκό εμπόριο.

Όπως ανέφερε, η ισχυρή ευρωπαϊκή αγορά απαιτεί ισότιμους όρους ανταγωνισμού μεταξύ των τρόπων μεταφοράς, ώστε οι θαλάσσιες μεταφορές μικρών αποστάσεων να μπορούν να λειτουργήσουν ως βιώσιμη εναλλακτική στα χερσαία μέσα. 

Σήμερα, ο διοικητικός φόρτος και τα πολύπλοκα συστήματα υποβολής εκθέσεων λειτουργούν ανασταλτικά, ιδιαίτερα για μικρομεσαίες ναυτιλιακές εταιρείες που δυσκολεύονται να ανταποκριθούν στο αυξανόμενο ρυθμιστικό βάρος. Η ανάγκη για απλούστευση, εναρμόνιση προτύπων και μείωση γραφειοκρατίας αναδείχθηκε ως βασική προϋπόθεση για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας του κλάδου.

Η κυρία Φωτιάδου τόνισε ότι η Εθνική Ναυτιλιακή Ενιαία Θυρίδα μπορεί να λειτουργήσει ως κρίσιμο εργαλείο ψηφιοποίησης, επιτάχυνσης διαδικασιών και ενίσχυσης συνεργασιών μεταξύ ναυτιλιακών επιχειρήσεων, λιμένων και τελωνείων. 

Η επένδυση σε τεχνολογία και η καλλιέργεια συνεργασιών σε διαλειτουργικό επίπεδο αποτελούν απαραίτητη βάση για να στηριχθεί αποτελεσματικά ο ψηφιακός μετασχηματισμός της ναυτιλίας.

Η συζήτηση στη SEMAS-EMSWe δεν έμεινε στο τεχνικό πλαίσιο του έργου, αλλά άνοιξε τον δρόμο για ευρύτερη θεσμική συζήτηση. 

Σήμερα, η ΕΕ καλείται να αποδείξει ότι δεν βλέπει τη ναυτιλία μόνο μέσα από το περιβαλλοντικό ή το χρηματοδοτικό πρίσμα, αλλά ως στρατηγικό πυλώνα της οικονομικής συνοχής, της ανθεκτικότητας των εφοδιαστικών αλυσίδων και της ευρωπαϊκής ανταγωνιστικότητας. 

Αν η πολιτική μετάβασης προς τις θαλάσσιες μεταφορές μικρών αποστάσεων πρόκειται να προχωρήσει ουσιαστικά, χρειάζονται πρώτα σταθερό πλαίσιο, απλοποίηση διαδικασιών και θεσμική συνέχεια.

Η συμμετοχή της ναυτιλιακής κοινότητας στις διεργασίες επιβεβαίωσε ότι ο κλάδος είναι έτοιμος να συνδράμει στον ευρωπαϊκό σχεδιασμό, υπό την προϋπόθεση ότι αυτός θα διαμορφωθεί με ρεαλισμό, στρατηγική κατεύθυνση και επιχειρησιακή λειτουργικότητα.