Παρασκήνιο και ίντριγκες αριστερά της Ν.Δ.

Της Νίκης Ζορμπά 

Αν κάτι απολαμβάνει πολιτικά –το μόνο ίσως– αυτή την περίοδο ο Νίκος Ανδρουλάκης, είναι οι κοινοβουλευτικές μάχες του με τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Εκεί όπου εμφατικά κάθε φορά τονίζει, "καταχερίζοντας" την κυβέρνηση, ότι η "αξιωματική αντιπολίτευση, η μόνη αντιπολίτευση, είναι το ΠΑΣΟΚ". 

Ούτε οι συζητήσεις στο εσωτερικό του κόμματος τον ευχαριστούν ιδιαιτέρως, ούτε φυσικά και οι δημοσκοπικές πτήσεις του ΠΑΣΟΚ, που στο ερώτημα εάν μπορεί να κοιτάξει κατάματα τον νυν πρωθυπουργό τού απαντούν: επ’ ουδενί. 

Το συνέδριο του κόμματος μετατίθεται για την άνοιξη κατά πάσα πιθανότητα, αλλά οι προσυνεδριακές διαδικασίες –ο διάλογος κατά κύριο λόγο– έχουν αρχίσει πολύ νωρίτερα και όχι με όρους αυτοπεποίθησης για το κόμμα που είναι τωόντι αξιωματική αντιπολίτευση στα "χαρτιά", αλλά όχι και στη δυναμική του: ούτε τα ποσοστά του ΠΑΣΟΚ πείθουν ότι μπορούν να φέρουν την ανατροπή ούτε ο ίδιος ο πρόεδρός του ότι μπορεί να νικήσει τον Κ. Μητσοτάκη, προσφέροντας προοπτική διεξόδου στους κεντροαριστερούς ψηφοφόρους. 

Κερδίζει συγκυριακή αναγνώριση η ηγεσία (αλλά και στελέχη του κόμματος) για θέσεις που διατυπώνει και κριτική απέναντι στη συντηρητική παράταξη, αλλά δημοσκοπικά δεν κεφαλαιοποιείται ούτε αυτή. 

Η Μιλένα Αποστολάκη, φέρ’ ειπείν, έχει εισπράξει εξόχως θετικές κριτικές για τη συμβολή της στην εξεταστική για τον ΟΠΕΚΕΠΕ και από τα αριστερά του ΠΑΣΟΚ, ενώ θετικές κριτικές εισέπραξε και ο ίδιος ο Νίκος Ανδρουλάκης για επισημάνσεις του στα εθνικά κατά την πρόσφατη συζήτηση στη Βουλή και το μπρα-ντε-φερ του με τον πρωθυπουργό. Διαφορά στη "δημοσκοπική βελόνα" (όρος που έγινε δημοφιλής από τον Παύλο Γερουλάνο), όμως, δεν καταγράφεται. 
Από τα πιο αριστερά της Χαριλάου Τρικούπη, εν τω μεταξύ, σχολιάζεται –σε ανάμικτο τόνο είτε ικανοποίησης είτε ενόχλησης– πως δεν υπάρχει πλέον "ρεπορτάζ για το ΠΑΣΟΚ όπου να μην εμπεριέχεται ο όρος "Αλέξης Τσίπρας”". 

Παρασκήνιο

Εδώ είναι που εμφιλοχωρεί ο πολιτικός ρεαλισμός ή κυνισμός – ανάλογα τη γωνία θέασης: Ο χρόνος που είχε στη διάθεσή του το ΠΑΣΟΚ να πείσει ότι μπορεί μόνο του να εξοβελίσει τον Κ. Μητσοτάκη από το Μαξίμου και να ενθυλακώσει δυσαρεστημένους ψηφοφόρους της Ν.Δ. (όχι του σκληρού πυρήνα της) έχει τελειώσει. 

Η συζήτηση στο εσωτερικό, όπου έχουν ήδη αρχίσει να παίρνουν θέση κορυφαία στελέχη του κόμματος, είναι αν θα ενδώσει σε διάλογο με όμορες δυνάμεις στα αριστερά ή τα δεξιά του. Ο Χάρης Δούκας, εκπεφρασμένη εσωκομματική αντιπολίτευση στον Νίκο Ανδρουλάκη, υπενθυμίζει ότι αποδέχθηκε την ήττα και τον στήριξε, αλλά ζήτησε να γίνει διάλογος με τις προοδευτικές δυνάμεις, καθώς τάσσεται κατηγορηματικά κατά της συνεργασίας με Ν.Δ. Αυτό σημαίνει και με τον Τσίπρα; Ναι, και με τον Τσίπρα φυσικά. 

Μέχρι τότε όμως, μέχρι να υπάρξει "κόμμα Τσίπρα" (και το συνέδριο του ΠΑΣΟΚ), το να αποστούν τα κεντρικά από τη γραμμή τους περί αυτόνομης πορείας δεν εξετάζεται καν. Στις συνεχείς προσκλήσεις Φάμελλου, ο κ. Ανδρουλάκης απαντά διά της αγνόησης (δεν έχει κανέναν λόγο να προκαλέσει περαιτέρω κρίση στο εσωτερικό για ένα κόμμα που δεν είναι καν σίγουρο ότι θα βρίσκεται στην επόμενη Βουλή), ενώ επιτίθεται στον πρώην πρωθυπουργό και πρώην πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ ταυτίζοντάς τον επί της ουσίας σε μεθοδεύσεις με τον πρωθυπουργό.

Ο Ευάγγελος Βενιζέλος, αφού διέψευσε ότι θα μπει στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας του ΠΑΣΟΚ, ερωτηθείς για τον Αλ. Τσίπρα, απάντησε, ευγενώς απαξιωτικά, πως "ο καθένας έχει το δικαίωμα να φιλοδοξεί, να ελπίζει και ενδεχομένως να φαντασιώνεται", αλλά εμμέσως αναγνώρισε ότι ταρακουνά τα νερά του χώρου, για να αποφανθεί πως: "Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι η χώρα θα καταστεί κυβερνήσιμη και θα υπερβεί τα αδιέξοδά της με τον τρόπο αυτό".

Άλλωστε, ενώ ζήτησε να αντιμετωπίζεται με τρυφερότητα το ΠΑΣΟΚ, δηλώνοντας ότι είναι δικαίως αξιωματική αντιπολίτευση, επισήμανε ξεκάθαρα ότι: "Πρόταση κυβέρνησης δεν έχει κανείς. Έχουμε προοπτική εκλογών για καταγραφή δυνάμεων".

Ακροβασία ΣΥΡΙΖΑ στο τεντωμένο σκοινί Τσίπρα

Κατευθυνόμενοι ακόμα πιο αριστερά, ήτοι σε ΣΥΡΙΖΑ και τους πρώην συντρόφους του της Νέας Αριστεράς, καταγράφεται το απόλυτο βραχυκύκλωμα: Ο Σωκράτης Φάμελλος προσπαθεί να ισορροπήσει ανάμεσα στις φωνές (βλ. Πολάκη) που ζητούν να βγει επιθετικά απέναντι στον πρώην πρόεδρό τους και τις άλλες –πιο πραγματιστικές μάλλον– που εκτιμούν ότι η βάση του ΣΥΡΙΖΑ είναι φίλα προσκείμενη στον Αλ. Τσίπρα ακόμη, όπερ σημαίνει ότι συγκρουσιακή στάση θα απομειώσει περαιτέρω τα απισχνασμένα ποσοστά του κόμματος.

Ταυτόχρονα, οι "φευγάτοι" προς το κόμμα Τσίπρα, ακόμα και αν τους έχει διαμηνύσει ότι –επί του παρόντος– δεν τους θέλει ο πρώην πρωθυπουργός, βρίσκονται υπ’ ατμόν και στον προθάλαμο εξόδου από την Κουμουνδούρου. 

Εάν επιλεγεί η σύγκρουση με τον Αλέξη Τσίπρα, ο Φάμελλος την επόμενη ημέρα "δεν θα βρει τίποτα από κάτω" να διαχειριστεί, σύμφωνα με κορυφαίο στέλεχος του κόμματος. Η Πολιτική Γραμματεία, που μάλλον θα γίνει την Πέμπτη, θα είναι δύσκολη. 

Η Νέα Αριστερά είναι ομοίως σε εξαιρετικά δυσμενή θέση. Χάθηκε το momentum της επανένωσης με ΣΥΡΙΖΑ το καλοκαίρι, οπότε και θα γίνονταν ξανά αξιωματική αντιπολίτευση οι πρώην σύντροφοι, και τώρα οι εκκλήσεις Φάμελλου πέφτουν στο κενό. 

Η πόλωση στο εσωτερικό της ΝΕΑΡ δεν είναι εμφανής μεν, αλλά είναι ακραία: Η πρώην "Ομπρέλα" (ομάδα Τσακαλώτου) δεν θέλει ούτε να ακούει για επαναφορά Τσίπρα (όπως δεν ήθελε ούτε τη σύζευξη με ΣΥΡΙΖΑ), αλλά κορυφαία στελέχη της, όπως η Έφη Αχτσιόγλου, δεν στέκονται τόσο δυσμενώς απέναντι στον πρώην πρωθυπουργό. 

Ο Αλέξης Τσίπρας, πάντως, ανά εβδομάδα, παράγει και ένα "νέο" (συχνά και δύο): Χθες (Παρασκευή) γνωστοποιήθηκε ο τίτλος του βιβλίου του, "Ιθάκη", απασχολώντας εκ νέου την επικαιρότητα. 

Εκτιμήσεις πως προαπαιτούμενο θα είναι (όταν ξεδιαλέξει και αποφασίσει ποιους θέλει μαζί του στο νέο κόμμα) οι παραιτήσεις τους από τον ΣΥΡΙΖΑ αντιμετωπίζονται από συνομιλητές του ως αυτονόητες. Αλλά όχι ακόμη.

*Αναδημοσίευση από την εφημερίδα "Κεφάλαιο"