Ο γόρδιος δεσμός στην ιδιωτικοποίηση των λιμανιών

Του Μηνά Τσαμόπουλου

Σε γόρδιο δεσμό εξελίσσεται η υπόθεση της ιδιωτικοποίησης των δύο μεγάλων λιμανιών, του Πειραιά και της Θεσσαλονίκης. Το θέμα έχει κολλήσει, τα συμφέροντα είναι πολύ μεγάλα και εξίσου μεγάλος και ο επικοινωνιακός πόλεμος.

Ενδεικτικό είναι το γεγονός ότι μετά τη συνάντηση του πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή με τον υπουργό Εμπορικής Ναυτιλίας στο Μέγαρο Μαξίμου, κυκλοφόρησαν δύο σενάρια, χωρίς η κυβέρνηση να παίρνει επίσημη θέση για να διώξει την ομίχλη.
 
Σύμφωνα με το ένα σενάριο ο πρωθυπουργός είπε στον Κρητικό υπουργό να προχωρήσει τις διαδικασίες. Σύμφωνα με το δεύτερο σενάριο ο Κώστας Καραμανλής, παρά την αντίθετη άποψη του Μανώλη Κεφαλογιάννη, του είπε να παγώσει τις διαδικασίες μέχρι τις εκλογές φοβούμενος νέο κύμα κινητοποιήσεων από τους εργαζόμενους που θα παρέλυε τα δύο μεγάλα λιμάνια και κατ’ επέκταση το εμπόριο.

Ψάξαμε το θέμα και καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι η αλήθεια βρίσκεται κάπου στη μέση.

Πιο συγκεκριμένα, ο πρωθυπουργός έχει νίψει "τας χείρας του" λέγοντας στον  Μ. Κεφαλογιάννη αόριστα να προχωρήσει τις διαδικασίες, εφιστώντάς του όμως την προσοχή να φροντίσει να μην υπάρξουν αντιδράσεις από τους συνδικαλιστές.

Ο πρωθυπουργός ενώ είχε προτάξει το θέμα και το είχε κάνει σημαία, με αλλεπάλληλα ταξίδια στελεχών της κυβέρνησης αλλά και του ίδιου στην Κίνα, φαίνεται από την τακτική που ακολουθεί να θέλει να το παγώσει για μετά τις εκλογές, χωρίς όμως να αναλάβει άμεσα την ευθύνη. Σύμφωνα με πληροφορίες, ο Κώστας Καραμανλής υποσχέθηκε στους Ασιάτες ότι θα έχει δοθεί λύση στο θέμα μέχρι το τέλος του 2007. Η ελληνική κυβέρνηση όμως έχει βρεθεί μεταξύ σφύρας και άκμονος αφού έχει τάξει τα λιμάνια και στους Άραβες.

Την ίδια ώρα, κύκλοι του ΥΕΝ επισημαίνουν ότι θα ενταθούν οι συζητήσεις από την Δευτέρα 16 Ιουλίου.

Δεν βγήκαν τα σχέδια

Στο ΥΕΝ υπάρχει προβληματισμός αφού δεν ξέρουν τι να κάνουν και πώς θα αντιδράσουν οι πολυεθνικές με τις οποίες ήταν και είναι σε διαπραγματεύσεις. Μάλιστα έχουν εντείνει τα τηλεφωνήματα προς τους επενδυτές προκειμένου να τους κρατήσουν "ζεστούς".

Η απόφαση του Καραμανλή βασίστηκε σε εισήγηση του Γιώργου Αλογοσκούφη να μην αλλάξει τίποτα μέχρι και τις εκλογές. Βέβαια ο ίδιος ο υπουργός Οικονομίας πριν από δύο μήνες είχε δηλώσει ότι το 2007 θα μπουν ιδιώτες στα λιμάνια. Ο προβληματισμός του Γιώργου Αλογοσκούφη είναι με ποιο τρόπο, στο ενδεχόμενο σύγκρουσης, θα εξυπηρετήσει την εμπορική κίνηση από άλλα λιμάνια που θα είναι ανοικτά.

Στον "εφιάλτη" που προηγήθηκε από τις απεργιακές κινητοποιήσεις τα λιμάνια του Βόλου και του Ηρακλείου δεν κατάφεραν να αντεπεξέλθουν, αφού άλλωστε δεν έχουν την κατάλληλη υποδομή. Από την άλλη πλευρά τα σχέδια του υπουργείου δεν φαίνεται να βγήκαν. Κάποιες σκέψεις που έγιναν για την χρησιμοποίηση του λιμανιού της Ελευσίνας και του Αστακού, σε περίπτωση εμπλοκής δεν φαίνεται να βγαίνουν.

Το σκεπτικό είναι σαφές. Η χώρα δεν έχει χρήματα για να επενδύσει άρα τις επενδύσεις θα τις κάνουν οι εταιρείες και η χώρα θα εξασφαλίσει έσοδα και θα μειώσει την ανεργία. Σε ποια εταιρεία όμως θα δοθούν οι επενδύσεις. Ήδη οι μεγάλες εταιρείες έχουν πάρει θέση και πιέζουν. Πολιτικά, οικονομικά, με επίσημες καταγγελίες και με κάθε διαθέσιμο μέσο. Όλες μα όλες εκφράζουν το έντονο ενδιαφέρον τους, αλλά θέτουν και τους όρους τους. "Μόνο εμείς και κανένας άλλος", σε κάθε επένδυση. Και ο Μανώλης Κεφαλογιάννης προβληματίζεται γιατί μπορεί να κατηγορηθεί ότι μεροληπτεί.