Γ. Σταθάκης: Δίνουμε μάχη για την ΕΒΖ

"Δώσαμε και δίνουμε μια μάχη, προκειμένου να αποκατασταθεί η εξυγίανση και η λειτουργία της Ελληνικής Βιομηχανίας Ζάχαρης, δήλωσε ο υπουργός Οικονομίας Γ. Σταθάκης στη Βουλή, απατώντας σε επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή Α΄ Θεσσαλονίκης του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος κ. Ιωάννη Δελή σχετικά με την εξόφληση των τευτλοπαραγωγών και τη λήψη μέτρων επιβίωσης της ΕΒΖ.

"Πέρσι αυτό που κάναμε ως Κυβέρνηση είναι να ξαναβάλουμε μπρος τη Βιομηχανία, αυξάνοντας το μετοχικό της κεφάλαιο κατά 30 εκατομμύρια ευρώ. Αυτό κάλυψε μερικά από τα συσσωρευμένα χρέη της επιχείρησης προς προμηθευτές και άλλες λειτουργικές ανάγκες, αλλά προφανώς αυτό δεν μπορούσε να συνεχιστεί, παρά μόνο αν βρισκόταν μια βιώσιμη λύση", δήλωσε ο κ. Σταθάκης και πρόσθεσε:

"Υπενθυμίζω ότι το σχέδιο, το οποίο αυτή τη στιγμή υπάρχει σε συμφωνία ανάμεσα στην Τράπεζα Πειραιώς και τη Βιομηχανία Ζάχαρης λέει το εξής απλό: Η εταιρεία χρωστάει 150 εκατομμύρια, τα οποία προφανώς υπό οποιεσδήποτε συνθήκες δεν μπορεί να τα εξυπηρετήσει.

Το σχέδιο αναδιάρθρωσης λέει το εξής: Από την πώληση ορισμένων στοιχείων της εταιρείας θα ανακτηθούν 50 εκατομμύρια, τα εργοστάσια στη Σερβία που αναφέρατε και ορισμένα άλλα αδρανή περιουσιακά στοιχεία. Από το χρέος θα διαγραφούν 50 εκατομμύρια και 50 εκατομμύρια θα αποτελέσουν δεκαετή δανεισμό από την Τράπεζα Πειραιώς προς τη ζάχαρη.

Αυτό το σχέδιο, το οποίο περιγράφω και σκιαγραφώ σε αδρές γραμμές, καθιστά βιώσιμη προοπτική να μπορούν τα εργοστάσια να δουλέψουν και να εξυπηρετήσουν το δανεισμό τους, τα 50 πλέον εκατομμύρια. Διασφαλίζει τη συνέχιση της παραγωγής μεσοπρόθεσμα. Για να επιτευχθεί, όμως, αυτό, χρειάζεται κι ένα δεύτερο στοιχείο, ένα σχέδιο βιωσιμότητας της ίδιας της επιχείρησης, η οποία πρέπει να μειώσει το κοστολόγιό της, πρέπει να προσαρμοστεί στα δεδομένα που υπάρχουν σήμερα, προκειμένου να μπορέσει να επιβιώσει μεσοπρόθεσμα.

Τώρα, αναφέρατε ότι η πώληση των εργοστασίων της Σερβίας, γίνεται πρώτον, σε χαμηλό τίμημα ή αποδυναμώνει την εταιρεία.

Είναι πρωτοφανές στον κόσμο να υπάρχει μητρική εταιρεία η οποία να χρεοκοπεί και να κλείνει και να σώζεται η θυγατρική. Αναγνωρίζουμε ότι δεν βγάζει κέρδη, δεν μπαίνει μέσα, είναι μία επιχείρηση, αλλά είναι μέρος της αναδιάρθρωσης προκειμένου να σωθεί η μητρική και να σωθεί και η εγχώρια παραγωγή τεύτλων.   Άρα, είναι ένα κόστος το οποίο πρέπει να το πληρώσουμε προκειμένου να επιβιώσει η εταιρεία.

Το δεύτερο είναι ότι η τιμή θα καθοριστεί. Υπάρχουν προσφορές, φυσικά, αυτή τη στιγμή, αλλά η τιμή, φυσικά, θα καθοριστεί από διαγωνισμό τον οποίο θα χειριστούν από κοινού η Βιομηχανία Ζάχαρης και η τράπεζα".

Για το θέμα της πληρωμής ων τευτλοπαραγωγών ο υπουργός Οικονομίας σημείωσε πως "η εκτίμησή μας είναι ότι, εφόσον είναι στη διαδικασία έγκρισης το σχέδιο και διαφαίνεται ότι είναι και στη διαδικασία γραπτής πλέον επιβεβαίωσης ότι δεν αποτελεί κάποιας μορφής κρατικής επιδότησης που μπορεί να αμφισβητήσει τη βιωσιμότητα του σχεδίου, σε τρεις μέρες περίπου μετά την απόφαση θα πληρωθούν οι τευτλοπαραγωγοί για την περσινή παραγωγή, μιας και η αναχρηματοδότηση της εταιρείας σύμφωνα με το σχέδιο φθάνει ένα συγκεκριμένο αριθμό εκατομμυρίων που υπερκαλύπτει την άμεση πληρωμή των τευτλοπαραγωγών για το προηγούμενο έτος. 

Για το λόγο αυτό ενθαρρύναμε τους τευτλοπαραγωγούς να συνεχίσουν να φυτεύουν και να φθάσουμε έναν στόχο. Η Ελλάδα παράγει –τώρα μπαίνω στο πιο γενικό θέμα όπως ξέρετε- 150.000 τόνους ετησίως με βάση τις ποσοστώσεις που είπατε. Η εγχώρια κατανάλωση είναι 300.000 τόνοι. Για να μπορεί να επιβιώσει η Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης, η ελάχιστη εγχώρια παραγωγή πρέπει να είναι πάνω από 100.000. Επιδιώκουμε να κινηθούμε τουλάχιστον στα άμεσα επόμενα χρόνια σε μία τέτοια κλίμακα εγχώριας παραγωγής τεύτλων. Είναι απόλυτα κρίσιμο αυτό.

Μέχρι το 2017 η Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης -η οποία επιμένω έχει πάρα πολύ υψηλό κοστολόγιο σε σχέση με άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης- διατηρεί το προνόμιο να εισάγει ζάχαρη απ’ άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε προκαθορισμένες τιμές που θεωρούνται πολύ ευνοϊκές. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα η Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης να αποκτά εμπορικό κέρδος απ’ αυτές τις συναλλαγές. Αυτό όμως, καταργείται το 2017.

Συνεπώς, αυτό καθιστά ακόμα πιο επιτακτική την ανάγκη η εταιρεία, απαλλαγμένη πλέον από την υπερχρέωση και με ανοιχτές δυνατότητες, να προχωρήσει σε μία συντεταγμένη και βιώσιμη συνθήκη και να έχει ένα σχέδιο με το οποίο θα μπορούμε να δούμε τη στήριξη και την ανάπτυξη της Βιομηχανίας Ζάχαρης σε μεσοπρόθεσμο ορίζοντα.

Ο στόχος μας είναι δεδομένος, να συνεχίσει η τευτλοπαραγωγή στην Ελλάδα στα επιθυμητά αυτά επίπεδα και η Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης να είναι μια εταιρεία η οποία θα έχει εξυγιανθεί και θα μπορεί να ανταποκριθεί στην προοπτική αυτή".