Πως το ελληνικό δημόσιο χρέος θα εμφανιστεί (πολύ) κάτω από το 60%

Του Ηλία Γ. Μπέλλου

Λίγοι πρόσεξαν πως την Τρίτη 2 Ιουνίου με απόφαση του Αναπληρωτή Υπουργού Οικονομικών Δημήτρη Μάρδα ξεκίνησε η συγκρότηση ομάδων εργασίας για την επιτάχυνση του έργου της διαμόρφωσης ενός νέου πλαισίου για την παρακολούθηση των δημοσίων λογιστικών και ειδικότερα των International Public Sector Accounting Standards ή, εν συντομία, IPSAS.

Ακόμα λιγότεροι ίσως να έχουν γνώση της εργασίας και των προσπαθειών που έχει κάνει ο Paul Kazarian ιδρυτής, πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος του private equity, Japonica Partners. Ενός επενδυτή που έχει πάρει θέση στα ελληνικά ομόλογα και εδώ και περισσότερο από ένα χρόνο πραγματοποιεί παρουσιάσεις εδώ και στο εξωτερικό για τα IPSAS. Το ενδιαφέρον είναι πως ο Kazarian επικαλούμενος λογιστικές απεικονίσεις από μεγάλο ανεξάρτητο οίκο με βάση τα IPSAS, ισχυρίζεται πως ο λόγος του (καθαρού) δημοσίου ελληνικού χρέους προς το ΑΕΠ ανέρχεται μόλις στο 18%!

Ασφαλώς και δεν πρόκειται για τα λογιστικά πρότυπα που χρησιμοποιεί η EUROSTAT. Όμως η υπόθεση έχει μεγάλο ενδιαφέρον ειδικά μετά την απόφαση της κυβέρνησης να απεικονίσει τα δημόσια οικονομικά μεγέθη και με βάση τα πρότυπα IPSAS που δείχνουν μια σαφώς καλύτερη εικόνα από αυτή που γνωρίζουμε.

Ο Paul Kazarian λίγο πριν τις εκλογές περιέγραψε μια άλλη εικόνα του ελληνικού χρέους που προκύπτει η συμμόρφωση με τα πρότυπα του IPSAS.. Πρόκειται για κάτι σαν τα Διεθνή Λογιστικά Πρότυπα που ισχύουν για τις επιχειρήσεις. Συγκρίνοντας λοιπόν την Ελλάδα με τις υπόλοιπες χώρες της ευρωπαϊκής περιφέρειας, ο αρμενικής καταγωγής επενδυτής κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η Ελλάδα διαθέτει μεγάλο ανταγωνιστικό πλεονέκτημα εάν το χρέος της αποτυπωθεί σε όρους καθαρής παρούσας αξίας. Συγκεκριμένα επικαλούμενος λογιστικές απεικονίσεις από μεγάλο ανεξάρτητο οίκο που ζήτησε η Japonica Partners, ο λόγος χρέους προς ΑΕΠ ανέρχεται μόνο στο 18% ενώ της Ιρλανδίας στο 31% και της Πορτογαλίας στο 34%.

Ο ίδιος παραδέχεται πως η απεικόνιση του χρέους στην ευρωζώνη αλλά και σε άλλες διεθνείς οικονομίες δεν ακολουθεί τα λογιστικά πρότυπα των επιχειρήσεων αλλά άλλους συχνά αντικρουόμενους, νομικούς κυρίως, κανόνες και κατευθυντήριες γραμμές οργανισμών όπως ο ΟΟΣΑ το ΔΝΤ ή η Παγκόσμια Τράπεζα.

Η προσέγγιση του όμως, με όσο πιο απλά λόγια γίνεται, εντοπίζεται στο ότι άλλη αξία έχει σήμερα ένα χρέος που θα πληρωθεί σε 40 χρόνια με ένα ισόποσο χρέος που θα πληρωθεί συντομότερα. Ο πληθωρισμός σε βάθος χρόνου αλλοιώνει σημαντικά την αξία του ελληνικού χρέους.

Όπως εξηγεί αν υπολογιστεί το καθαρό χρέος της Ελλάδας -που ισούται με το ακαθάριστο μείον τα περιουσιακά στοιχεία της χώρας- βάσει των κανόνων του IPSAS, της εκδοχής των GAAP για τον δημόσιο τομέα όπως προαναφέρθηκε παύει να φαντάζει δυσθεώρητο. Αν μάλιστα καταμετρηθούν με τον ίδιο τρόπο τα μεγέθη για άλλες χώρες, προκύπτει ότι το ελληνικό χρέος είναι χαμηλότερο από αυτό της Ιταλίας, της Ισπανίας, της Πορτογαλίας και της Ιρλανδίας.

Γυρνώντας πάλι στις εξελίξεις αυτής της εβδομάδας στην Αθήνα, ας δούμε τι αναφέρει στην αποδρομή της η ανακοίνωση του υπουργείου οικονομικών: «Με αφετηρία την υποχρέωση της χώρας να ενσωματώσει την Οδηγία 2011/85 στο εθνικό δίκαιο, καθώς και να εξειδικεύσει ορισμένες διατάξεις Ευρωπαϊκών Κανονισμών, ο νόμος του δημόσιου λογιστικού 2362/95 καταργήθηκε και αντικαταστάθηκε από το νέο νομοθετικό πλαίσιο του 4270/14 που ψηφίστηκε τον Ιούνιο 2014 από τη Βουλή. Βρισκόμαστε τώρα στη δεύτερη φάση, κάποιων τροποποιήσεων στη δημοσιονομική νομοθεσία. Τα σημεία στα οποία επικεντρώνονται οι αναγκαίες αλλαγές είναι μεταξύ άλλων τα θέματα ελέγχου και διαδικασίας πληρωμής δαπανών, τα επόμενα βήματα για το ρόλο του υπολόγου στις πληρωμές του ΠΔΕ και για τις Ανεξάρτητες αρχές η διαφάνεια στην προετοιμασία και την έγκριση των προϋπολογισμών στο πλαίσιο ενίσχυσης της ανεξαρτησίας τους».

Ο ίδιος ο Kazarian έχει πάντως επανειλημμένα σημειώσει πως η μέθοδος βάσει της οποίας το ελληνικό χρέος υπολογίζεται στο 180% περίπου είναι καθορισμένη με ευρωπαϊκή συνθήκη (Μάαστριχτ)και μπορεί να αλλάξει μόνο με ομόφωνη απόφαση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου.
 
Διαβάστε ακόμη:

- Εισαγωγή των Διεθνών Λογιστικών Προτύπων στο Δημόσιο
 
-  Αλήθειες (και ψέματα;) για το χρέος από έναν Αμερικανό επενδυτή