Το δημόσιο κρΑΤΑ δέσμιους 100.000 συνταξιούχους

Της Ρούλας Σαλούρου

Εδώ και χρόνια το κράτος δεν εφαρμόζει την ισχύουσα νομοθεσία με αποτέλεσμα να καθηλώνει σε χαμηλά επίπεδα τις συντάξεις περίπου 100.000 συνταξιούχων ειδικών ταμείων. Το 2004, το υπουργείο Απασχόλησης ψήφισε το νόμο 3232 με τον οποίο καταργήθηκε και για τους συνταξιούχους η Αυτόματη Τιμαριθμική Αναπροσαρμογή (γνωστή ως ΑΤΑ) και ορίστηκε ο τρόπος επανακαθορισμού των συντάξεων αλλά και καταβολής των χρημάτων που από το 1991 έως και το 2004 τα ταμεία των ΔΕΚΟ και των Τραπεζών στερούσαν από όσους συνταξιοδοτήθηκαν μέχρι το 1990. Δύο χρόνια μετά, η κυβέρνηση εξακολουθεί να παρανομεί. Ο επανακαθορισμός των συντάξεων δεν έγινε όπως ορίζει ο νόμος, τα ποσά που επεστράφησαν απέχουν πολύ από τα πραγματικά και το χειρότερο: η ΑΤΑ δεν καταργήθηκε. Σε ορισμένες περιπτώσεις απλώς μετονομάσθηκε ενώ υπάρχουν ταμεία που ακόμη την εφαρμόζουν. Έτσι, μέσα στο ίδιο ταμείο υπάρχουν συνταξιούχοι – οι προ του 1990 – που λαμβάνουν σύνταξη έως και 50% μικρότερη σε σχέση με τους μετά το ’90 συνταξιούχους.

Η Αυτόματη Τιμαριθμική Αναπροσαρμογή των αποδοχών και στη συνέχεια των συντάξεων, καθιερώθηκε το 1982. Από 1^η Ιανουαρίου του 1991 με βάση τις διατάξεις των νόμων Σιούφα (1902/1990, 2084/92) και του Νόμου 2606/98, οι συντάξεις αυξάνονται πλέον μόνο σύμφωνα με την εισοδηματική πολιτική.

Μετά την κατάργηση της ΑΤΑ έγινε ενσωμάτωση του ποσού αυτής στους βασικούς μισθούς των εν ενεργεία υπαλλήλων, σταδιακά και κατά περίπτωση. Στους υπαλλήλους των τραπεζών το 1994 (ΣΣΕ 1994-1995) ενσωματώθηκε όλο το ποσό της ΑΤΑ στο βασικό τους μισθό. Στους υπαλλήλους της ΔΕΗ σταδιακά και μέχρι το 1998 ενσωματώθηκε το ποσό της ΑΤΑ που είχε καταβληθεί μέχρι και το 1987, των υπαλλήλων του ΟΤΕ το 1999, του ΟΣΕ το 1994, των ΕΛΤΑ το 2003 και των υπαλλήλων του ΤΑΠ-ΟΤΕ το 1997.

Έτσι σε όσους από τους ασφαλισμένους είχε ενσωματωθεί η ΑΤΑ πριν τη συνταξιοδότησή τους, στο ποσό της σύνταξής τους δεν αναγράφεται ποσό ΑΤΑ. Σε αντίθεση με όσους είχαν συνταξιοδοτηθεί πριν από την ενσωμάτωση, στους οποίους περιλαμβάνεται, αναγραφόμενο χωριστά, το ποσό της ΑΤΑ.

Αποτέλεσμα της άδικης και παράνομης ερμηνείας και εφαρμογής των νόμων ήταν αφενός να διαιωνίζεται ουσιαστικά το σύστημα της ΑΤΑ, παρά την κατάργησή της με νόμο από το 1990, να μην προστίθενται οι αυξήσεις στις συντάξιμες αποδοχές και ο βασικός συντάξιμος μισθός των συγκεκριμένων συνταξιούχων να βρίσκεται καθηλωμένος στο ίδιο ποσό από το 1991 και έως το 2004.

Το 2004, με την παράγραφο 2 του άρθρου 13 του Νόμου 3232 που ψηφίσθηκε από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ λίγο πριν από τις εκλογές, ανακαθορίζονται οι συντάξεις των συνταξιούχων των ειδικών ταμείων που βγήκαν στη σύνταξη χωρίς να έχει ενσωματωθεί το ποσό της ΑΤΑ στο βασικό τους μισθό. Ο νόμος ορίζει ότι η ΑΤΑ καταργείται και ενσωματώνεται το ποσό αυτής στο βασικό μισθό που έχει ληφθεί υπόψη για τον υπολογισμό των συντάξιμων αποδοχών του κάθε συνταξιούχου.

Στη συνέχεια μετά τον καθορισμό των νέων συντάξιμων αποδοχών και τον επανυπολογισμό της σύνταξης, ο νόμος ορίζει ότι θα έπρεπε να χορηγηθούν από το χρονικό αυτό σημείο και εφεξής οι αυξήσεις της εισοδηματικής πολιτικής που χορηγούνται με βάση τις ισχύουσες διατάξεις στους συνταξιούχους.

Όπως τονίζει σε γνωμοδότησή του ο δικηγόρος Λουκάς Αποστολίδης, στέλεχος του ΠΑΣΟΚ και πρώην αντιπρόεδρος της ΒΟυλής, οι διατάξεις του νόμου 3232 καταργούν ουσιαστικά αναδρομικά τον άδικο και παράνομο τρόπο εφαρμογής των αυξήσεων στις συντάξιμες αποδοχές των συνταξιούχων στα ειδικά ταμεία των ΔΕΚΟ και των Τραπεζών.

Όπως μάλιστα ξεκαθαρίζεται ρητά, σε εγκύκλιο του υπουργείου Απασχόλησης (Αρ. Πρωτ: Φ10046/1745/1312, 11/10/2005) όση ΑΤΑ είχε ο συνταξιούχος την 31/12/1990 θα έπρεπε να προστεθεί στο βασικό μισθό εξόδου για να δημιουργηθεί ο "νέος βασικός συντάξιμος μισθός ή το μισθολογικό κλιμάκιο" για τον καθένα ξεχωριστά.

Στη βάση αυτή του νέου συντάξιμου μισθού, θα υπολογίζονταν εκ νέου οι αυξήσεις που έχουν χορηγηθεί από το 1990 μέχρι το 2004.

Οι διοικήσεις όμως των ειδικών ταμείων αρνούνται μέχρι και σήμερα να εφαρμόσουν το νόμο και τις εγκυκλίους του υπουργείου. Προχώρησαν σε σχεδόν αυθαίρετη επιστροφή ενός μικρού ποσού (κυμαίνεται από 50 έως και 100 ευρώ) και συνεχίζουν ακόμη και σήμερα, παραβιάζοντας κάθε αρχή κράτους δικαίου, να μην ενσωματώνουν τις ετήσιες αυξήσεις στο βασικό συντάξιμο μισθό και να τις καταγράφουν σε ξεχωριστή στήλη, διατηρώντας ουσιαστικά το σύστημα της ΑΤΑ.

Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να έχουμε συνταξιούχους ίδιων ταμείων δύο ταχυτήτων, όπου ένας σοβαρός αριθμός αυτών (οι προ του 1990) αποστερείται, εξ’ αιτίας της μη ενσωμάτωσης της ΑΤΑ, ζωτικών συντάξιμων πόρων και διατηρεί καθηλωμένο από τότε τον βασικό συντάξιμο μισθό του.

Δεν είναι λίγοι άλλωστε οι συνταξιούχοι που έχουν προσφύγει στη δικαιοσύνη εγείροντας μάλιστα ακόμη και θέμα ποινικών ευθυνών των διοικήσεων των ειδικών ταμείων που δεν εφαρμόζουν το νόμο.