Η ΕΚΤ, οι εγγυήσεις Αλογοσκούφη και το νέο κύμα ΑΜΚ

του Γ. Αγγέλη

Στο μετεκλογικό τοπίο και σε απόσταση μόλις δύο μηνών από τις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου, ένα από τα μείζονος σημασίας ζητήματα, που θα πρέπει να αντιμετωπισθούν είναι η λήξη ισχύος των κρατικών εγγυήσεων που είχαν δοθεί στις ελληνικές τράπεζες στο πλαίσιο της κρατικής στήριξης στο τραπεζικό σύστημα μετά την κατάρρευση της Lehman Brothers. 

Η λήξη των εγγυήσεων αυτών θέτει ενα θέμα σημαντικό καθώς το ποσό των εγγυήσεων αυτών με βάση τις οποίες έχει εξασφαλισθεί χρηματοδότηση από την ΕΚΤ, ξεπερνά τα 20 δισ. ευρώ. Η ΤτΕ εργάζεται εδώ και αρκετούς μήνες στο θέμα αυτό και οι συζητήσεις που έχουν γίνει με την ΕΚΤ μέχρι στιγμής δεν έχουν δώσει αποτελέσματα συγκεκριμένης λύσης. 

Σύμφωνα με πληροφορίες του capital.gr η πλέον ομαλή διαχείριση του προβλήματος θα ήταν η παράταση της ισχύος των εγγυήσεων. Και σ΄ αυτή την κατεύθυνση φαίνεται να συγκλίνουν οι μέχρι στιγμής συζητήσεις μεταξύ ΤτΕ, ΕΚΤ και ελληνικού δημοσίου. 

Αντίθετα δεν φαίνεται να βρίσκουν χώρο “λύσεις” που μιλούν για αντικατάσταση των εγγυήσεων με covered bonds που θα μπορούσαν να εκδοθούν από τις ίδιες τις τράπεζες.  

Έτος μεγάλων αλλαγών και ΑΜΚ

Σε κάθε περίπτωση το 2015 παραμένει για τις ευρωπαϊκές τράπεζες, μαζί και για τις ελληνικές, μία χρονιά στην διάρκεια της οποίας προβλέπονται εκτεταμένες κινήσεις αύξησης κεφαλαίων καθώς η μετακύλιση της εποπτείας από το εθνικό επίπεδο στην ΕΚΤ έχει δημιουργήσει νέες κεφαλαιακές απαιτήσεις που υπερβαίνουν εκείνες που προέκυψαν από τα stress test. 

Διασταυρωμένες πληροφορίες του  capital.gr αναφέρουν ότι μεγάλος αριθμός ευρωπαϊκών τραπεζών έχει αρχίσει να γίνεται αποδέκτης επιστολών τόσο από το εποπτικό σκέλος της ΕΚΤ όσο και από τον νέο Οργανισμό Αναδιάρθρωσης (SRM) οι οποίες συνιστούν την προσαρμογή των τραπεζών σε υψηλότερα κεφαλαιακά επίπεδα.

Το σκέλος της εποπτείας από την ΕΚΤ συνιστά την διασφάλιση ενισχυμένων συντελεστών κεφαλαιακής επάρκειας σε συνθήκες τρέχουσας λειτουργίας ενω ο SRM εισηγείται την διασφάλιση κεφαλαίων των οποίων το ύψος συναρτάται με το επίπεδο αντιμετώπισης του κινδύνου χρεοστασίου. 

Πρέπει να σημειωθεί ότι οι συντελεστές αυτοί είναι διαφορετικοί σε κάθε τράπεζα καθώς είναι υπολογισμένοι με βάση τα ιδιαίτερα στοιχεία, την ποιότητα κεφαλαίων και το οικονομικό περιβάλλον λειτουργίας της κάθε τράπεζας. 

Οι “απαιτήσεις” αυτές που εναρμονίζουν την λειτουργία των ευρωπαϊκών τραπεζών με τους όρους της Βασιλείας ΙΙΙ δεν είναι άμεσα υλοποιήσιμες, αλλά δρομολογούν άμεσα υποχρεώσεις που επηρεάζουν ευθέως τα business plan των τραπεζών για τα επόμενα χρόνια. 

Το άμεσο συμπέρασμα είναι ότι υπό τις συνθήκες αυτές όλες οι ευρωπαϊκές συστημικές τράπεζες, μαζί βέβαια και οι ελληνικές, αναπόφευκτα υποχρεώνονται να ...κολυμπήσουν σε ένα νέο κύμα απομόχλευσης με μη αξιολογημένες ακόμα συνέπειες για τις οικονομίες της Ευρωζώνης και να συνοδεύονται βέβαια από νέες ΑΜΚ. 

Οι εξελίξεις αυτές ίσως ερμηνεύουν και την πρόσφατη ανακοίνωση της ισπανικής Santander – κατα τα άλλα μία από τις ισχυρότερες κεφαλαιακά ευρωπαϊκές τράπεζες – να προχωρήσει σε ΑΜΚ που θα υπερβαίνει τα 7 δισ. ευρω... Το ενδιαφέρον είναι οτι σύντομα θα ακολουθήσουν ανάλογες ανακοινώσεις και από ιταλικές τράπεζες.