Eurobank: Τροχοπέδη για την ανάκαμψη η μακροχρόνια ανεργία

Το υψηλό ποσοστό των μακροχρονίων ανέργων αποτελεί τροχοπέδη για την ανάκαμψη και την αύξηση της παραγωγικότητας της εργασίας, διαπιστώνει στην εβδομαδιαία ανάλυσή της η Eurobank. 

Όπως επισημαίνει η τράπεζα, ο ετήσιος ρυθμός πτώσης του ποσοστού της ανεργίας αυξάνεται. Ωστόσο το εν λόγω μέγεθος εξακολουθεί να παραμένει απαγορευτικό για την συρρίκνωση του αριθμού των ανέργων ως ποσοστό του εργατικού δυναμικού σε επίπεδα τουλάχιστον μικρότερα του 20% και σε σχετικά σύντομο χρονικό διάστημα. 

Στην ίδια έκθεση η Eurobank υπογραμμίζει την ανάγκη διαρκούς εγρήγορση για την καταπολέμηση της ανεργίας έτσι ώστε να αποφευχθεί το φαινόμενο μετατροπής της κυκλικής συνιστώσας της ανεργίας σε δομική. 

Προσήλωση υποδεικνύει η Eurobank και στην δημοσιονομική εξυγίανση, στην αύξηση της αξιοπιστίας στην άσκηση οικονομικής πολιτικής (συνεπείς και εφικτές εξαγγελίες) και στην προοπτική για βιώσιμη οικονομική μεγέθυνση.

Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει στην ανάλυσή της η τράπεζα: 

Σε τρείς μέρες από σήμερα (19/10/2014) συμπληρώνονται ακριβώς 5 χρόνια από την ημέρα που ο τότε πρόεδρος της ομάδας των κρατών της ευρωζώνης (eurogroup) και σημερινός πρόεδρος της ευρωπαϊκής επιτροπής Ζάν-Κλόντ Γιούνκερ (Jean-Claude Junker) είχε δηλώσει: 

«Το παιχνίδι τελείωσε, επιθυμούμε την ύπαρξη σοβαρών (αξιόπιστων) χρονολογικών στατιστικών σειρών» 

Η συγκεκριμένη δήλωση, παράλληλα με την τότε εξέλιξη και προοπτική ορισμένων εκ των βασικών θεμελιωδών μεγεθών της ελληνικής οικονομίας (ρυθμός οικονομικής μεγέθυνσης, δημοσιονομικό ισοζύγιο, εμπορικό ισοζύγιο, δείκτες ανταγωνιστικότητας), σηματοδοτούσε την ολική απόσβεση της αξιοπιστίας στην άσκηση της ελληνικής οικονομικής πολιτικής. 

Σήμερα, ύστερα από τέσσερα χρόνια βίαιης δημοσιονομικής προσαρμογής και πρωτόγνωρης για τα δεδομένα των οικονομιών της αγοράς ύφεσης, η ελληνική οικονομία προσπαθεί να ανακτήσει την χαμένη της αξιοπιστία (παρόμοιες συνθήκες υπήρχαν και στις αρχές της δεκαετίας του 90). Η επίτευξη πρωτογενών δημοσιονομικών πλεονασμάτων, η μείωση του εμπορικού ελλείμματος, η επίτευξη βασικών δημοσιονομικών στόχων του προγράμματος που έχει συμφωνηθεί με τους πιστωτές μας (Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Προσαρμογής), η ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας και η βελτίωση της ποιότητας των θεσμών, αναμφισβήτητα αποτελούν παράγοντες που ενισχύουν την αξιοπιστία της χώρας μας. Ωστόσο δεν θα πρέπει να υπάρχει κανένας εφησυχασμός.
Η χθεσινή μεγάλη πτώση του Γενικού Δείκτη τιμών του Χ.Α (-6,25%) και ή άνοδος του περιθωρίου του Ελληνικού Δημοσίου σηματοδοτούνε τα εξής: 

1. Εξαγγελίες μέτρων ή ακόμα και στρατηγικών, τόσο από την πλευρά της κυβέρνησης όσο και από την πλευρά της αξιωματικής αντιπολίτευσης, οι οποίες έχουν μικρή πιθανότητα εφαρμογής (τουλάχιστον βραχυχρόνια) ή παρουσιάζουν χρονική ασυνέπεια σε σχέση με αντίστοιχες εξαγγελίες κατά το παρελθόν, θα προκαλούν έντονο εκνευρισμό στις αγορές και θα καθιστούν απαγορευτική την άντληση κεφαλαίων (τόσο για την κυβέρνηση όσο και για τον ιδιωτικό τομέα) μέσω αυτών των καναλιών. 

2. Η ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας δεν θα πραγματοποιηθεί σε ένα ευνοϊκό για αυτή παγκόσμιο ή ευρωπαϊκό οικονομικό περιβάλλον (π.χ. δυσοίωνες προβλέψεις για την οικονομία της Γερμανίας, της Ιταλίας και της Γαλλίας). Μέσα στα επόμενα δέκα χρόνια πολύ δύσκολα θα υπάρξουν παγκόσμιοι ρυθμοί οικονομικής μεγέθυνσης παρόμοιοι με αυτούς της περιόδου 1995-2008. Συνεπώς, πολιτικές του τύπου «τοποθετώ θεμελιώδη προβλήματα της οικονομίας μου κάτω από το χαλί ή το πέπλο των φιλικών προς εμένα αγορών, και εστιάζω στην βραχυχρόνια περίοδο και καθόλου στην μακροχρόνια» δεν θα μπορέσουν να είναι βιώσιμες.