Η αποκρατικοποίηση του Γ. Αλογοσκούφη

 

Ούτε ο τίτλος του σημερινού σημειώματος είναι τυχαίος ούτε τυχαία η ταύτιση που θα κάνουμε στη συνέχεια της πολιτικής για την αποκρατικοποίηση, μόνο με το πρόσωπο του υπουργού Οικονομίας κ. Γιώργου Αλογοσκούφη.

 

Γιατί από όσα έχουμε υπόψη μας και όσα έχουμε ερευνήσει με την πολύχρονη δημοσιογραφική εμπειρία μας στα θέματα αυτά, καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι αν δεν ήταν υπουργός Οικονομίας ο κ. Γ. Αλογοσκούφης, αποκρατικοποίηση δεν θα είχε γίνει σε τίποτε και πουθενά στο δημόσιο.

 

Είμαστε δε απόλυτα βέβαιοι ότι πέρα από τις πιέσεις που κάνει και τις όποιες (έστω και με βήματα εμπρός και πίσω) πρωτοβουλίες παίρνει (προσωπικά και μόνο προσωπικά ο κ. Γ. Αλογοσκούφης), δεν διαφαίνεται καμία άλλη πολιτική βούληση και (πολύ περισσότερο) καμία προσπάθεια.

 

Πράγματι όποιος ερευνήσει σωστά και σε βάθος την πολιτική διάθεση για αποκρατικοποιήσεις αυτό που θα συναντήσει είναι ένα τείχος κρατισμού που άφησε (αδιάφορο αν είναι ηθελημένα ή άθελά του) να χτιστεί ο ίδιος ο πρωθυπουργός κ. Κ. Καραμανλής.

 

Ένα τείχος που τώρα το στηρίζουν δυστυχώς, οι περισσότεροι από τους στενούς συνεργάτες του. Θυμηθείτε τι έγινε με την Ολυμπιακή όπου ο λαϊκισμός και τα πισωγυρίσματα οδήγησαν την εταιρεία στη σημερινή κατάντια παρά το γεγονός ότι και εδώ παρενέβη ο υπουργός Οικονομίας και κάπως προσπαθεί (ακόμη) μαζί με τον υφυπουργό κ. Π. Δούκα να περισώσουν τα πράγματα.

 

Ακόμη και με την ασήμαντη περίπτωση της έμμεσα κρατικής (αφού ελέγχεται από την Εθνική και την Εμπορική- η Alpha έχει επιχειρηματικά αποσυρθεί) βιομηχανίας λιπασμάτων της ΒΦΛ, η κατάσταση έχει φθάσει στο απροχώρητο και ρεζιλευόμαστε διεθνώς γιατί οι κράτιστες της κυβέρνησης έπεισαν εύκολα τον κ. Καραμανλή να τη «σώσει».

 

Το ίδιο γίνεται τώρα και με την ΛΑΡΚΟ. Αλλά εκεί που το μεγαλείο του κρατισμού δεν έχει όρια είναι ο κρατικός ενεργειακός τομέας. Εκεί που το κρατικό μονοπώλιο της ΔΕΗ περιφρουρείται και θωρακίζεται καθημερινά από την ίδια την κυβέρνηση.

 

Εκεί όπου για τα μάτια του κοσμάκη και των «κουτόφραγκων» των Βρυξελλών λειτουργεί δήθεν η απελευθέρωση της αγοράς, αλλά στην ουσία η κυβέρνηση υποκλίνεται συνεχώς στα συντεχνιακά και τα άλλα συμφέροντα (εντός και εκτός της ΔΕΗ) και απαγορεύει να γίνει έστω και κάποια σκέψη αποκρατικοποίησης από το υπουργείο Οικονομίας. Εκεί όπου η διατήρηση του μάνατζμεντ στο κράτος είναι βέτο των συντεχνιών και του υπουργείου Ανάπτυξης.

 

Εκεί όπου έχουν δημιουργηθεί, προσέξτε: ο κρατικός φορέας Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας ο οποίος στην πράξη είναι μια απλή κρατική υπηρεσία που κάνει μελέτες για να δικαιολογεί την ύπαρξή του και ορισμένες γνωμοδοτήσεις μόνο και μόνο για να δικαιολογείται το «αποφασίζουμε και διατάσσουμε» του υπουργείου Ανάπτυξης στις επενδύσεις της ΔΕΗ, στις προσλήψεις, στις μεταθέσεις, στις προμήθειες στα έργα στις δημόσιες σχέσεις αλλά και στις δηλώσεις της δήθεν ανεξάρτητης Διοίκησης της Επιχείρησης. Βεβαίως το υπουργείο Ανάπτυξης βλέπει με συμπάθεια την ΡΑΕ...

 

Εκεί ακόμη όπου και η Δημοσία Επιχείρηση Διανομής Ηλεκτρικής Ενέργειας, η ΔΕΣΜΗΕ, λειτουργεί μόνο ως εκτελεστικό όργανο του υπουργείου Ανάπτυξης το οποίο όπως είπαμε υποκλίνεται στη ΔΕΗ και στα συμφέροντα της. Εκεί όπου το κράτος συμπληρώνεται και με το Συμβούλιο Εθνικής Ενεργειακής Στρατηγικής το οποίο θα συμπληρώνει τις μελέτες της ΡΑΕ μιας και δεν πρόκειται να το λαμβάνει υπόψη της η κυβέρνηση η οποία το συνέστησε απλώς για να βολέψει... κάποιες καταστάσεις.

 

Εκεί όπου σε ένα χρόνο θα προστεθεί ακόμη ένα κρατικό όργανο ο Διαχειριστής Εθνικού Συστήματος Φυσικού Αερίου (ΔΕΣΦΑ) της ΔΕΠΑ που δήθεν θα μετοχοποιηθεί (μέσω της υπό σύσταση Εταιρείας που θα ελέγχει μόνο την εμπορία του φυσικού αερίου). Αλλά για να γίνει αυτό πρέπει να συμφωνήσει και το κράτος και ο μέτοχος ΕΛΠΕ που, όμως, περίπου «διατάσσεται» να μην συμφωνήσει...

 

Το μεγαλείο δε του κρατισμού επεκτείνεται ακόμη και στην περιβόητη ΕΥΔΑΠ που ας τολμήσει να βάλει χέρι ο κ. Γ. Αλογοσκούφης και θα δει τι τον περιμένει από τον κ. Γ. Σουφλιά ο οποίος φροντίζει από τώρα να περιφρουρεί το κρατικό μονοπώλιο. Αν λοιπόν αφαιρέσουμε από την αποκρατικοποίηση τους τομείς ενέργειας, ύδρευσης, και μεταφορών τι μένει; Μόνο ότι μπορεί να περάσει από το χέρι του κ. Γ. Αλογοσκούφη και συμβαίνει να μην είναι φέουδο των κράτιστων υπουργών.

 

Και πράγματι ότι περνάει από το χέρι του αλλάζει χέρια. Να λοιπόν γιατί λέμε ότι η αποκρατικοποίηση ή ότι γίνεται στον τομέα της αποκρατικοποίησης είναι έργο και προσπάθεια μόνο του κ. Γ. Αλογοσκούφη. Αν μελετήσετε προσεκτικά το τι έχει αποκρατικοποιηθεί μέχρι τώρα και το τι θεσμικές αλλαγές έχουν γίνει για να περιορίζουν την παρέμβαση του κράτους θα βρείτε μόνο πρωτοβουλίες του κ. Γ. Αλογοσκούφη. Τίποτε άλλο. Κάνουμε λάθος;